ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ - Ν. Ε. ΕΒΡΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΕΙΔΙΚΕΣ   ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ    ΖΩΝΕΣ:
 ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΛΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ,
ΠΟΙΟΙ  ΚΑΙ  ΓΙΑΤΙ  ΤΙΣ  ΘΕΛΟΥΝ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ;
 Οι ΕΟΖ είναι μία από τις κεντρικές πολιτικές  της νοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης που επιτελείται:  περιοχές εγκλεισμού φθηνής εργασιακής δύναμης με διαφορετικό φορολογικό, εργασιακό ή και διοικητικό καθεστώς σε σχέση με την υπόλοιπη επικράτεια της χώρας.
Στην περίπτωση της χώρας μας με τα σημερινά οικονομικά (και όχι μόνον) αδιέξοδα από την εφαρμογή μιας τυφλής μνημονιακής πολιτικής που υπαγορεύεται από τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Γερμανίας και της Ε.Ε., η αναπτυξιακή στρατηγική κατέληξε να είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια προσέλκυσης νέων επενδύσεων με κίνητρα τις χαμηλές αμοιβές, τη χαμηλή φορολόγηση και την ευχέρεια καταστροφής του περιβάλλοντος.
 Οι ΕΟΖ  (σαν συνέχεια της «εσωτερικής υποτίμησης») παρουσιάζονται σήμερα σαν διέξοδος για να αποκτήσει η ελληνική οικονομία επενδυτικά κεφάλαια, τεχνολογία και εξωτερικές αγορές.
Και παρουσιάζονται από τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια κόμματα που διαχειρίστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν τον δήθεν «εκσυγχρονισμό» της οικονομίας, που οδήγησαν αυτήν την «κούρσα προς τον πάτο», με την ίδια ελαφρότητα που σπατάλησαν πόρους και «έκαψαν» ευκαιρίες τα τελευταία 30 χρόνια.

Η διεθνής εμπειρία και πρακτική των ΕΟΖ αποδεικνύει ότι αυτές πιθανόν συμβάλλουν στην ευημερία για τους λίγους, αλλά  χωρίς ανάπτυξη για τους πολλούς,  για τη χώρα ή την περιφέρεια υποδοχής. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ΕΟΖ απολαμβάνουν:

-         Ευνοϊκότερους φορολογικούς συντελεστές αγοράς και οικοδόμησης ακινήτων

-         Ειδική (χωρίς δαπάνη) διοικητική υποστήριξη για τη διεκπεραίωση των διαδι-

          κασιών ίδρυσης της επιχείρησής τους

-        Φορολογική απαλλαγή αναφορικά με απόκτηση γηπέδων και κτιρίων

-        Απαλλαγή από εταιρικό φόρο εισοδήματος

-        Ελεύθερο επαναπατρισμό των κερδών

-        Παραβίαση των Συλλογικών Συμβάσεων

-        Μη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων και της

         ασφαλιστικής νομοθεσίας

-        Απαγόρευση του συνδικαλίζεσθαι για τους εργαζομένους

(στις περισσότερες από τις χιλιάδες ΕΟΖ διεθνώς επικρατεί εργασιακός Μεσαίωνας, δηλ. παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας, χρήση πιεστικών πρακτικών για επίτευξη των πλάνων παραγωγής)

ΜΕ ΒΑΣΗ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ (ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ).

-         Οι ΕΟΖ λειτουργούν όπου έχουν εφαρμοστεί σαν εργασιακά κάτεργα

-         Έχουν μηδαμινά οικονομικά οφέλη σε τοπικό και εθνικό επίπεδο

-         Πολλές φορές επιφέρουν τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές

-         Δεν αποτελούν σχέδια «ανάπτυξης»

-         Χαρακτηρίζονται από μεγάλης κλίμακας φοραπαλλαγές, συμπίεση της εργα-

          σίας και λειτουργούν μόνο σε όφελος Ελλήνων και ξένων μεγαλοεπενδυτών

-         Προσιδιάζουν σε χώρες- προτεκτοράτα

-         Η δημιουργία τους προαπαιτεί αναστολή εργασιακών νόμων και διατάξεων,

          ακόμη και του ίδιου του Συντάγματος (οι ΕΟΖ είναι αντίθετες με το Σύνταγμα,

          την εθνική και την κοινοτική νομοθεσία)

 Θα πρέπει επίσης να πάρουμε υπ όψη και την ύπαρξη ΕΟΖ στην περιοχή μας με τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει στο θέμα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής .
 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι Ε.Ο.Ζ. είναι η απόλυτη πρακτική εφαρμογή του πλιάτσικου που γίνεται σε μία χώρα, όταν αυτή δεν μπορεί (ή δεν θέλει)να αντιδράσει και κάνει ό,τι της υπαγορεύουν οι δανειστές.
 Μολονότι απαγορεύεται σε χώρες της ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ η λειτουργία ΕΟΖ, η σημερινή μνημονιακή Κυβέρνηση δια του υπουργού Ανάπτυξης κ. Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ευνοεί και προωθεί τη δημιουργία ΕΟΖ στη χώρα μας  (για την περιοχή μας της Αν. Μακ. Θράκης έχει συνταχθεί ήδη οικονομοτεχνική μελέτη για τη δημιουργία ΕΟΖ από την CAPITAL MARKETS EXPERTS A.E.)
  Εκείνο που είναι σημαντικό για το κεφάλαιο στην παρούσα φάση είναι να βρεθεί η διέξοδος από την κρίση σε βάρος της εργασίας, με αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασιακής δύναμης. Η εκκαθάριση που προκαλείται από την κρίση και η ανεργία, δημιουργούν  τις προϋποθέσεις ώστε οι εργαζόμενοι να είναι διατεθειμένοι όχι μόνο να συναινέσουν σε αμοιβές κατώτερες των όποιων συλλογικών συμβάσεων έχουν απομείνει, αλλά ακόμη και να δεχθούν τους οποιουσδήποτε επαχθείς όρους, αρκεί να βγουν από την κοινωνική απομόνωση της ανεργίας..
 Οι ΕΟΖ δεν είναι παρά ένα εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός και αν -  για παράδειγμα - ο κατώτατος μισθός πέσει τόσο χαμηλά ώστε ολόκληρη η ελληνική επικράτεια αποκτήσει χαρακτηριστικά ΕΟΖ ή ο φορολογικός συντελεστής για τα κέρδη γίνει πολύ χαμηλός ή η εργασιακή νομοθεσία τροποποιηθεί κατάλληλα κλπ.

«ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ» Τα παραπάνω δήλωσε στο «SPIEGEL»

στις 10/9/2012 ο επικεφαλής του συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων

 Hans Peter Keitel.

Επειδή πιθανόν κάτι τέτοιο είναι χρονοβόρο και δύσκολο, οι ΕΟΖ αποτελούν μια λύση «σαλαμοποίησης» της χώρας, δηλαδή κατάτμησής της ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου σε περιοχές υποβαθμισμένης εργασιακής δύναμης. Ετσι οι αντιδράσεις θα περιορισθούν, θα είναι χωρικά εντοπισμένες και πιο εύκολα διαχειρίσιμες επικοινωνιακά αλλά και κατασταλτικά.

Μπορεί να προχωρήσει ένα τέτοιο εφιαλτικό σχέδιο; Η απάντηση θα δοθεί από τους εργαζόμενους και του άνεργους στο δρόμο. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ  είναι παρόντες στους αγώνες αυτούς, με όλα τα διαθέσιμα κινηματικά και πολιτικά μέσα.

 Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και την επόμενη Κυβέρνηση της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:
 Οι επενδύσεις θα πρέπει να προσαρμόζονται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της κάθε περιφέρειας, ενώ θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους κανόνες της πολιτείας, είτε αφορούν το φορολογικό δίκαιο, είτε το περιβαλλοντικό, είτε το εργασιακό, είτε το ασφαλιστικό.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η χάραξη ενός αναπτυξιακού σχεδίου στην περιφέρεια που που θα έχει σαν στόχο να ενισχύσει τα «δυνατά» σημεία, να αντιμετωπίσει τα «αδύνατα» καθώς και τις «αναπτυξιακές απειλές» της περιφέρειας και μέσα σ αυτό το αναπτυξιακό σχέδιο να γίνουν επενδυτικές αλλαγές που θα υπηρετούν τους στόχους του Σχεδίου. Δεν μπορεί το έλασσον (μια επένδυση) να προσδιορίζει το μείζον, που είναι το αναπτυξιακό σχέδιο.
 Απέναντι λοιπόν στο μοντέλλο των Ε.Ο.Ζ. προτείνουμε μια εναλλακτική αναπτυξι-ακή στρατηγική που θα επιτυγχάνει όχι την κινεζοποίηση των περιφερειών και της χώρας με εργασιακό Μεσαίωνα, αλλά των 3ΑΑΑ (ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ του ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ).

ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Ν. ΕΒΡΟΥ

                                                                                                

                                                                                              Αλεξανρούπολη 9-5-2013