Περί καταγγελίας κατοίκων οικισμού Ξηροποτάμου

                                                                      Ξηροπόταμος

                                                                   Η βάθρα Ξηροποτάμου

                                                     Φωτογραφίες Β. Σπιτάλας

Περί καταγγελίας κατοίκων οικισμού Ξηροποτάμου . .

Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Σαμοθράκης της 25-5-2013,

1. Περί καταγγελίας κατοίκων οικισμού Ξηροποτάμου για την έγκριση    

   περιβαλλοντικών όρων του έργου ¨Λιμνοδεξαμενή Ξηροποτάμου Νήσου

   Σαμοθράκης¨

 Με αφορμή το έργο της λιμνοδεξαμενής στον Ξηροπόταμο που συζητήθηκε προχθές σαν έκτακτο θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο μετά από αίτημα κυρίως κατοίκων του οικισμού και τις καταγγελίες τους προς τον δήμο, τόσο για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν μέχρι και την δημοπράτηση του έργου, αλλά κυρίως, για τις άμεσες συνέπειες στον οικισμό τους και στη ζωή τους, καθώς επίσης και στο περιβάλλον γενικότερα, θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις και απόψεις μου για τον γενικότερο τρόπο που λειτουργούμε ως τοπική κοινωνία στο νησί μας.

Θα ξεκινήσω από τον όρο αυτοδιοίκηση που σημαίνει ότι εμείς οι δημότες, τα άμεσα θέματα που αφορούν την καθημερινή μας ζωή και τον δήμο μας τόσο από θεσμική όσο και από ουσιαστική άποψη, πρέπει και οφείλουμε να τα διαχειριζόμαστε μόνοι μας. Αυτό σημαίνει ότι εμείς οι δημότες, οφείλουμε και έχουμε την ευθύνη και τον πρώτο λόγο, εκτός των άλλων, για την αναγκαιότητα των έργων στο νησί μας, για την ιεράρχησή τους, για τον προγραμματισμό τους αλλά και για την σωστή υλοποίησή τους.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο ρόλος του δημοτικού συμβουλίου και του δημάρχου είναι ρόλοι συμβολικοί ή μόνον εκτελεστικοί!  Η ιστορία της αυτοδιοίκησης έχει να παρουσιάσει λαμπρούς δημάρχους και λαμπρά δημοτικά συμβούλια που άφησαν την σφραγίδα τους στον τόπο τους γιατί αξιοποίησαν τις δυνατότητες της περιοχής τους και μαζί με τους δημότες τους τις αξιοποί-ησαν με τον καλύτερο τρόπο.

Επειδή δεν είναι στην πρόθεσή μου σ' αυτό το άρθρο να αναφερθώ κυρίως στις ευθύνες των εκλεγμένων εκπροσώπων μας (Περιφέρεια, Δημοτικό Συμβούλιο, Δήμαρχο), αλλά κυρίως σε εμάς τους ίδιους τους δημότες, καταθέτω κάποιες σκέψεις και απόψεις μου.
.

Γιατί κάθε φορά σε κάθε σοβαρό θέμα να ενεργούμε με τρόπο «πυροσβεστικό»;

Γιατί πρώτα αφήνουμε να δημιουργηθεί το πρόβλημα «να φτάσει ο κόμπος στο χτένι» που λέει ο λαός και κατόπιν να ανησυχούμε και να σπεύδουμε να αντιδράσουμε;

Παραδείγματα:

1.      Έπρεπε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια να μείνει το νησί μας επί 3,5 μήνες ουσιαστικά χωρίς καράβι για να αποφασίσουμε να συνεννοηθούμε επιτέλους σαν τοπική κοινωνία και να αντιδράσουμε όλοι μαζί δυναμικά επιβάλλοντας έτσι  τις προτάσεις μας στην Πολιτεία και να πάρουμε την επιδότηση της «άγονης γραμμής»; (Εδώ μη μας ξεφεύγει το γεγονός ότι την επιδότηση την πήρε το νησί σαν προίκα του για την εξασφάλιση τουλάχιστον μιας γραμμής και για να έχουμε τουλάχιστον ένα αξιόπλοο καράβι μέχρις και το 2019). Ήταν μια μερική λύση του προβλήματος της συγκοινωνίας μας και δεν πρέπει να περιοριστούμε μόνον σ' αυτήν.

2.      Γιατί την χρονιά που μας πέρασε και ενώ γνωρίζαμε όλοι μας ότι ουσιαστικά και τυπικά δεν υπήρχε συνεταιρισμός και ότι θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα στην λειτουργία του ελαιουργείου μας αδιαφορήσαμε; Γιατί επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να εφησυχάσουν και να φτάσουμε την τελευταία στιγμή και με μια πρωτοφανή παραγωγή για τα χρονικά ελιάς,  να τρέχουμε ως και την τελευταία στιγμή και μάλιστα στα όρια της νομιμότητας για να βρούμε λύση;
Πόσοι γνωρίζουμε άραγε αυτήν την στιγμή ότι το πιθανότερο είναι φέτος να μην προλάβει να λειτουργήσει το νέο λιοτρίβι;

3.      Σ’ ότι αφορά αυτό το συγκεκριμένο έργο της λιμνοδεξαμενής του Ξηροποτάμου,  έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στην στην τελική τους φάση, λίγο δηλαδή πριν ξεκινήσει ο εργολάβος την υλοποίησή του, για να ανησυχήσουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι αλλά και όλοι οι άλλοι στο νησί μας για τις συνέπειές του στον οικισμό, στη ζωή τους καθώς επίσης και για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις; Γιατί έγκαιρα δεν απαιτήσαμε από την Περιφέρεια και τον Δήμο μας μια ουσιαστική συζήτηση που να ξεπερνάει προκαταλήψεις, να ξεδιαλύνει ασάφειες και να προλαβαίνει δυσάρεστες καταστάσεις;

Αυτές τις σκέψεις μου τις καταθέτω στους φίλους του samothrakisnea2, προκειμένου να γίνουν αφορμή για να ξεκινήσουμε επιτέλους σαν δημότες και κάτοικοι της Σαμοθράκης έναν γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο για μια άλλη Σαμοθράκη, και που να λειτουργεί στο εξής δημοκρατικά, υπεύθυνα και αποτελεσματικά για το καλό όλων μας.

- Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αν δεν ενδιαφερθούμε εμείς οι ίδιοι δεν θα ενδιαφερθεί κανένας για τη ζωή μας.

- Οι «κυβερνώντες» από μόνοι τους ούτε μπορούν να γνωρίζουν τα προβλήματά μας, ούτε χωρίς έναν ζωντανό διάλογο μαζί μας θα ενστερνιστούν τις καλύτερες λύσεις για το νησί μας.

- Η κρίση που περνάμε σήμερα και που θα κρατήσει για πολύ καιρό ακόμη, είναι πριν απ' όλα συνέπεια της δικής μας αδιαφορίας για την ίδια μας τη ζωή και για την ζωή των παιδιών μας.

Αγαπητοί φίλοι, σας καλώ με αφορμή αυτό το άρθρο να ανοίξουμε έναν διάλογο για το τι φταίει και πως πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις αδυναμίες.

   Σπιτάλας Βασίλης

        Διαχειριστής του blog