Ένα μεγάλο σχολείο, μια μεγάλη εμπειρία παρακαταθήκη για την τρέχουσα αλλά και τις επόμενες σεζόν ήταν η φετινή πορεία του Εθνικού Αλεξανδρούπολης στα ευρωπαϊκά σαλόνια, στα οποία έκανε την επανεμφάνισή του έπειτα από 32 χρόνια. Η ομάδα του Έβρου έδωσε το στίγμα της, κατέθεσε τα διαπιστευτήριά της, έδειξε ότι μπορεί να σταθεί και σε διεθνές επίπεδο, να ξεπερνά εμπόδια , να κοιτά κατάματα παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαϊκού βόλει, προερχόμενες από ισχυρά εθνικά πρωταθλήματα, να κατακτά προκρίσεις, να αποδέχεται τις ήττες, να είναι σε θέση να προχωρά μετά από αποκλεισμούς. Ο Εθνικός έχασε στο άδικο «χρυσό» σετ, μετά από μια μεγάλη προσπάθεια, την πρόκριση για τα προημιτελικά του Τσάλεντς Καπ, εκεί όπου θα αντιμετώπιζε την Ιστανμπούλ στο δρόμο για τους ημιτελικούς. Τα κατεβασμένα πρόσωπα αμέσως μετά το τέλος του αγώνα και τα λίγα λόγια που με δυσκολία έβγαιναν, αποτύπωναν την απογοήτευση που είχε ζωγραφιστεί στα πρόσωπα των παικτών του Σάκη Μουστακίδη. Ίσως και την αίσθηση για την μεγάλη ευκαιρία που είχε χαθεί. Το παιχνίδι και η πρόκριση μπορεί να χάθηκε όχι όμως και οι εντυπώσεις που έχουν κερδηθεί ήδη από αυτήν την ομάδα. Η οποία πλέον έχει αποκτήσει (και) ευρωπαϊκό αέρα.
Κατέγραψε ήδη στο ενεργητικό της μια πρόκριση απέναντι στην … μισή Εθνική Λευκορωσίας αλλά και μια πεντακάθαρη νίκη απέναντι στους βέλγους των 9 ξένων παικτών του διπλάσιου μπάτζετ, απέναντι στους οποίους οι Εβρίτες είχαν συνολικά στους δυο αγώνες, περισσότερα κερδισμένα σετ.
Ο Εθνικός ανανέωσε το ραντεβού του για την επόμενη σεζόν σε ότι αφορά τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μέχρι τότε όμως έχει μπροστά του τις προκλήσεις του κυπέλλου Ελλάδας, της κούπας του Λιγκ Καπ που θα γίνει στην έδρα του και φυσικά το πρωτάθλημα εκεί που προηγείται με 5 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο.
Αυτό που κράτησαν οι παίκτες του Εθνικού είναι και η αποθέωση που γνώρισαν στο Βέλγιο από φίλους της ομάδας που τους συμπαραστάθηκαν και τους το ανταπέδωσαν με ένα θερμό χειροκρότημα στο τέλος παρά τη στεναχώρια τους …
Αυτή τη ζεστασιά θα γνωρίσουν και από τον φίλαθλο κόσμο της Αλεξανδρούπολης που με το χειροκρότημα και τη συμπαράστασή του θα «ζεστάνει» και πάλι την ομάδα, τώρα , στα δύσκολα.

Ασε Λένικ: Το γήπεδο «κοτέτσι», το μπαρ και οι κόσμος της
Ως ταξιδιώτες, οι Αλεξανδρουπολίτες που βρεθήκαμε στις Βρυξέλλες πήγαμε με συγκοινωνία έως το γήπεδο που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από τις Βρυξέλλες. Κατεβήκαμε στη στάση και ανάμεσα σε βοσκοτόπια, αγελάδες, κουνέλια και κοτούλες … ξεπρόβαλλε το γήπεδο. Η απορία μας εύλογη μόλις το αντικρίσαμε … «Καλά η CEV δεν θα έδινε άδεια στο δικό μας γήπεδο και έδωσε σε αυτό»;
Περισσότερο γήπεδο μικρής επαρχιακής ομάδας έμοιαζε, παρά μας υπολογίσιμου ευρωπαϊκού συλλόγου. Πολλές ήταν οι ελλείψεις και παραλείψεις του.
Σε ότι αφορά το ύψος του; Το «Μιχ. Παρασκευόπουλος» έμοιαζε ψιλοτάβανο. Δυνατό του σημείο του «Sportcomplex» το κυλικείο – καφε – μπαρ που λειτουργούσε σαν στέκι για τη διοίκηση και τους φίλους της ομάδας της Λένικ. Πριν τον αγώνα ήπιαν την μπύρα τους οι Έλληνες που ήρθαν για να υποστηρίξουν τον Εθνικό, ενώ μετά το τέλος του παιχνιδιού οι Βέλγοι έστησαν το δικό τους πάρτι.
Σε ότι αφορά τον κόσμο, ήταν αρκετός, όχι περισσότερος από τον πρώτο αγώνα στην Αλεξανδρούπολη και ο οποίος περίμενε το σήμα του εκφωνητή ή των … αναπληρωματικών της Λένικ για να χειροκροτήσει ή να φωνάξει.
Υπήρχαν κάποιοι που δεν απέφυγαν ούτε καν τις … άσεμνες χειρονομίες. Αλλά σε γενικές γραμμές ήταν φιλικοί και με διάθεση χαβαλέ. Και βέβαια ούτε λόγος για διαχωριστικά γηπεδούχων και φιλοξενούμενων φιλάθλων στην εξέδρα, η συνύπαρξη ήταν αρμονική και φιλική. Ούτε λόγος για δεκάδες αστυνομικούς ή σεκιούριτι που σε ελέγχους και σε κοιτούν εξονυχιστικά. Ας τα βλέπουμε αυτά, να παίρνουμε μαθήματα.
Ατραξιόν η μασκότ – καρχαρίες και μάλιστα στα χρώματα του Εθνικού, αλλά και οι νεαρές τσιρλίντερ. Δυο οι θέσεις για τους δημοσιογράφους η μια υπερυψωμένη σε κάθε πλευρά του γηπέδου, δυνατό το ιντερτνετικό σήμα.

Μικρά μικρά από το Βέλγιο
* Οργανωμένη ήταν η κερκίδα των Εβριτών/Θρακιωτών των Βρυξελλών στις κερκίδες του γηπέδου στο Ζέλικ. Έπιασαν θέση από το ζέσταμα ακόμη, με ελληνικές σημαίες και ταμπούρλο.
* Και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Άκης Γεροντόπουλος μετά το δεύτερο σετ βρέθηκε ανάμεσα στους φίλους της ομάδας της Αλεξανδρούπολης …
* Σε εξαιρετικό ξενοδοχείο έκλεισε την πρώτη βραδιά ο Εθνικός για την ομάδα του αλλά όταν ήρθε η ώρα της ανταπόδοσης της επίσης φιλοξενίας από την Λένικ, η ομάδα μεταφέρθηκε σε ξενώνες που μένουν ομάδες παιδικο-εφηβικών, κοντά στο γήπεδο. Όσο για το προσφερόεμνο φαγητό; Ζυμαρικά και Αγιος ο Θεός. Στην Αλεξανδρούπολη να θυμίσουμε, φιλοξενήθηκαν από τη διοίκηση του ΜΓΣ Εθνικού σε πεντάστερο πολυτελές ξενοδοχείο.
* Ανάμεσα στους Αλεξανδρουπολίτες που βρέθηκαν στις κερκίδες ήταν ο Γιάννης Γιαγουρτάς, ένας νέος άνθρωπος που έχει βάση τη Χάγη της Ολλανδίας και διαπρέπει στο διεθνές μουσικό στερέωμα, με την κιθάρα του δίνοιντας κονσέρτα σε κορυφαίους προορισμούς . Μια όμως από τις μεγάλες του αγάπες είναι και το βόλεϊ και ο Εθνικός. Παλιός αθλητής του γαρ …
* Ενας από τους ανθρώπους που συνετέλεσε στο να υπάρχει θερμή Ελληνική κερκίδα, ήταν ο κύριος Μιχάλης Χατζηπέμου, Εβρίτης που ζει χρόνια στο Βέλγιο Μάλιστα έχει γιο βολειμπολίστα, ταλαντούχο 15 χρονών που αγωνίζεται στα τμήματα ανάπτυξης της Λένικ. Εξού κι η θέση του στα επίσημα της ομάδας! Άψογος στη φιλοξενία του προς τους έλληνες ταξιδιώτες ο κ. Χατζηπέμου, πρέπει να το τονίσουμε
* Οι παίκτες του Εθνικού παρά τη στεναχώρια τους έσπευσαν να χειροκροτήσουν και να ευχαριστήσουν τους Ελληνες για τη συμπαράστασή τους.
* Με τη δική του αγωνία έζησε ο πρόεδρος του ΤΑΑ Γιάννης Τζίμας το θρίλερ του αγώνα.
* Από το ευρωπαϊκό ραντεβού του Εθνικού δεν θα μπορούσε να λείπει ο Αλεξανδρουπολίτης Γιώργος Γκάγκαλης, στέλεχος της CEV που ζει και εργάζεται πλέον στο Λουξεμβούργο, ο οποίος και μίλησε με κολακευτικά λόγια για την ομάδα του Εθνικού.
Γιώργος Πανταζίδης
https://www.blogger.com/