 Τα πρώτα δείγματα γραφής από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Έβρου, ο οποίος από τον περασμένο Νοέμβριο διαθέτει νέο Διοικητικό Συμβούλιο, είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά. Μετρά ήδη αρκετές δράσεις και πρωτοβουλίες που άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης, ενώ η αρχιτεκτονική του πρόταση για το Open Mall-Κέντρο Ανοικτού Εμπορίου έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφαση ένταξης της πόλης μας στο πιλοτικό πρόγραμμα της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου. Σήμερα, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Έβρου Σταύρος Μυστακίδης, μιλά στη «ΓΝΩΜΗ» για την επαναδραστηριοποίηση του Συλλόγου και τις βασικές επιδιώξεις μιας ομάδας νέων επιστημόνων, που στοχεύουν στη συνεργασία και το διάλογο με φορείς και πολίτες, για μία πόλη ελκυστική και ανθρώπινη. Αναφέρεται ακόμη στην ανάγκη διάσωσης και αξιοποίησης των ιστορικών κτιρίων της Αλεξανδρούπολης, διαπιστώνει έλλειψη σεβασμού στους δημόσιους χώρους, ζητά μία σοβαρή αντιμετώπιση του παραλιακού μετώπου και τονίζει τη σημασία εκπόνησης ενός σοβαρού master plan για την πόλη μας, με ορίζοντα 30ετίας. |
Καταρχάς, ο σύλλογος των αρχιτεκτόνων δημιουργήθηκε το 1982 και σήμερα απαριθμεί 60 μέλη. Η πρόταση για τη μετάβαση έγινε από τον τέως πρόεδρο του συλλόγου μας, τον Αλέκο Καραδέδο ο οποίος κάλεσε αρχικά εμένα και την συνάδελφο Φιλίνα Ζολώτα προκειμένου να προσπαθήσουμε να ενεργοποιήσουμε τη νέα γενιά αρχιτεκτόνων. Επιδίωξη, η νέα γενιά να συμμετέχει με ενεργό ρόλο στο συλλογικό μας όργανο. Αποφασίσαμε λοιπόν, να ανταποκριθούμε σε αυτό το κάλεσμα κι έτσι καταφέραμε να διενεργήσουμε τις εκλογές και να περάσει ο σύλλογος στα χέρια της νέας γενιάς. Υποψήφιοι στις εκλογές του Νοέμβρη ήταν μόνο νεότεροι συνάδελφοι της πόλης μας, και οι παλαιότεροι υποστήριξαν το νέο εγχείρημα.
Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, έχετε ήδη μία αρκετά έντονη παρουσία στην πόλη.
Θέλουμε, γενικώς, να απαντήσουμε σε αυτό που λέγεται για τους ανθρώπους του καναπέ, ή γι’ αυτούς που κάθονται πίσω από τα γραφεία τους. Εμείς θέλουμε να φύγουμε από τον καναπέ μας κι από τα γραφεία μας, να βγούμε έξω, να βρεθούμε στο δημόσιο χώρο μαζί με συμπολίτες μας, ώστε να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να σχολιάσουμε πράγματα και καταστάσεις, με απώτερο σκοπό να ξεκινήσει ένας διάλογος, από τον οποίο δεν είναι απαραίτητο να βγάλουμε άμεσα συμπεράσματα. Αλλά τουλάχιστον να αρχίσει κάτι.
Θέλαμε λοιπόν να σχολιάσουμε σημεία της πόλης μας, όπως μέρη εγκαταλελειμμένα, μέρη με έντονες αντιθέσεις. Να σχολιάσουμε τον αστικό ιστό της πόλης, τη συνύπαρξη καινούριου-παλιού, εγκαταλελειμμένου-περιποιημένου, όμορφου-άσχημου.
Ένα τέτοιο σημείο ήταν και το στενό της Λεονταρίδου. Ξεκινήσαμε λοιπόν τις δράσεις μας τα Χριστούγεννα από εκεί. Είναι ένα στενό δρομάκι που έχει πολύ ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μας, αλλά παρουσίαζε μία εικόνα εγκατάλειψης. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε μία εφήμερη εγκατάσταση, ένα installation, που θα παρέμενε στο σημείο για μικρό χρονικό διάστημα.
Παράλληλα, για να γιορτάσουμε την επαναδραστηριοποίηση του συλλόγου μας, πραγματοποιήσαμε και κάποιες εκδηλώσεις που αφορούσαν μικρούς και μεγάλους συμπολίτες μας. Επίσης, σε συνεργασία με το Εθνολογικό Μουσείο και το Slow Food Θράκης, οργανώσαμε ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις για την περίοδο των γιορτών που φαίνεται ότι έτυχαν μεγάλης αποδοχής από τους συμπολίτες μας.
Να επισημάνω, τέλος, πως πραγματοποιήσαμε και έναν ανοιχτό πανελλήνιο διαγωνισμό με σκοπό την ανεύρεση του νέου μας λογοτύπου. Οι συμμετοχές ήταν πολλές, από όλη την Ελλάδα και αρκετά ενδιαφέρουσες, κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Ο τελικός λογότυπος που χαρακτηρίζει πλέον τον σύλλογο μας ανήκει σε ένα γραφίστα από την Αλεξανδρούπολη, τον Χάρη Κουλιούμπα.
Ποια είναι τα μηνύματα που παίρνετε από τον κόσμο;
Τα πρώτα μηνύματα που έχουμε πάρει είναι πολύ ενθαρρυντικά. Μας χαροποιεί και μας ικανοποιεί το γεγονός ότι οι συμπολίτες μας, μάς πλησιάζουν και εκφράζονται θετικά για όσα έχουμε ήδη παρουσιάσει. Αυτό αυξάνει την ευθύνη των κινήσεών μας στο μέλλον. Και όπως προείπα στόχος μας είναι να μην περιοριστούμε σε ένα τμήμα της πόλης. Υπάρχουν πολλές περιοχές και σημεία και θα τα σχολιάσουμε, είτε θετικά είτε αρνητικά, προκειμένου να τα αναδείξουμε και να τα βγάλουμε ξανά στην επιφάνεια.
Σε αυτή την προσπάθειά σας, φαντάζομαι πως επιδιώκετε τη συνεργασία των τοπικών φορέων. Αυτοί πώς σας έχουν αντιμετωπίσει ως τώρα;
Στόχος μας είναι αρχικά να ακουστούμε, να τους πούμε ότι είμαστε εδώ, ότι η επιστήμη μας έχει υπόσταση και αξία, ότι πρέπει να φτιάξουμε ένα υπόβαθρο συνεργασίας για να μπορέσουμε να αλληλοβοηθηθούμε. Θα διεκδικούμε την συνεχή ενημέρωση μας από τους φορείς για όλα αυτά που θέλουν να κάνουν στην πόλη μας, προκειμένου να υπάρξει η δυναμική μας παρουσία.
Βεβαίως και συναντηθήκαμε με φορείς της πόλης μας, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν θετικά σε ό,τι και αν συζητήθηκε. Τα αποτελέσματα αυτών των συναντήσεων μας ήταν ενθαρρυντικά.
Ενδεικτικά να αναφέρω ότι το Εμπορικό Επιμελητήριο και συγκεκριμένα ο κος Τοψίδης, ήδη μας υποστήριξε παραχωρώντας μας χώρο για τη φιλοξενία επιστημονικών σεμιναρίων του Συλλόγου μας. Η αντιπεριφερειάρχις κα Νικολάου μάς έδωσε βήμα για την παρουσίαση μιας άλλης εγκατάστασης- installation στο νέο κτίριο του Νομαρχείου. Και ήδη ο Δήμαρχος Βαγγέλης Λαμπάκης έχει δεσμευτεί να μας παραχωρήσει κάποιο χώρο, ώστε να στεγάσουμε τα γραφεία του συλλόγου μας.
Όπως είναι γνωστό, η Αλεξανδρούπολη έχει ένα βασικό πλεονέκτημα, σε σύγκριση με άλλες πόλεις, την άριστη ρυμοτομία της. Αυτό όμως δεν αρκεί για να γίνει μία πόλη βιώσιμη και ελκυστική. Από αρχιτεκτονικής άποψης, ποιο θα λέγατε πως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αλεξανδρούπολης;
Πολεοδομία στην πόλη της Αλεξανδρούπολης σημαίνει ότι έχω ένα αυστηρό ιπποδάμειο σύστημα χωροθέτησης. Δηλαδή, κάθετους και οριζόντιους άξονες που δημιουργούν τα οικοδομικά τετράγωνα. Υπάρχουν βέβαια κάποιες ανατροπές, όπως ο λοξός, που σχεδιάστηκε στα χνάρια μιας παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, οπότε είναι ένας λοξός δρόμος ανάμεσα στην ορθοκανονικότητα. Με αυτή τη μορφή συνεχίζει να εξελίσσεται η πόλη. Και στα καινούρια ρυμοτομικά, πάλι το ίδιο μοτίβο ακολουθείται.
Έχουμε λοιπόν μία πόλη, όπου σχεδόν όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς το νότο, προς ένα μέτωπο. Κι αυτό είναι το παραλιακό μέτωπο της Αλεξανδρούπολης. Έχουμε θάλασσα κι ίσως ορισμένοι το έχουμε ξεχάσει, ή το θυμόμαστε μόνο το καλοκαίρι.
Έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο η Αλεξανδρούπολη, βρίσκεται ψηλότερα από το επίπεδο της θάλασσας. Σε πολύ λίγα σημεία βρίσκουμε τη θάλασσα εκεί που περπατάμε, ακριβώς δίπλα μας. Συνεχώς την έχουμε αφ’ υψηλού και αφ’ υψηλού θεωρώ την αντιμετωπίζουμε. Όλες οι σχεδιαστικές προτάσεις που έχουν κατά καιρούς γίνει δεν επιδίωκαν αυτό, δηλαδή το να γίνει ο άνθρωπος μέρος της θάλασσας, να μπορέσει να την αντιληφθεί καλύτερα. Τη βλέπουμε από μακριά, υπάρχει, το ξέρουμε. Κάποιοι μπορεί να περάσουν μέρες και βδομάδες, χωρίς ούτε καν να την αντιληφθούν, κι ας ζουν σε μία παραθαλάσσια πόλη. Αυτό που ζητάμε σαν σύλλογος είναι μία όντως σοβαρή αντιμετώπιση του παραλιακού μετώπου. Δεν θεωρούμε ότι είναι σωστό να αντιγράφουμε είτε ελληνικές παραθαλάσσιες πόλεις είτε ευρωπαϊκές, τύπου Βαρκελώνης. Δεν θέλουμε να γίνουμε μια καινούρια Βαρκελώνη. Θέλουμε να έχουμε τη δική μας αντιμετώπιση προς τη θάλασσα και να βιώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, αυτή τη συνύπαρξη θάλασσας-πόλης. Όλα αυτά τα χρόνια, οι χρηματοδοτήσεις που ‘πέφτουν’ στην πόλη αφορούν κυρίως το κέντρο, δεν υπάρχει τίποτα για το παραλιακό μας μέτωπο, δυστυχώς. Κι όμως, η θάλασσα είναι δίπλα μας. Ίσως είναι και η μεγαλύτερη ατραξιόν μας, και δεν το έχουμε αντιληφθεί. Αυτό πρέπει να αντιληφθούμε.
Έχουν υπάρξει κατά καιρούς συζητήσεις, με τη συμμετοχή επιστημόνων του χώρου σας, για αξιοποίηση ιστορικών κτιρίων που σήμερα ρημάζουν, όπως οι αποθήκες του ΟΣΕ στο λιμάνι και άλλα. Τι θέση έχετε για αυτό το θέμα;
Γενικότερα, στην πόλη μας, υπάρχουν κελύφη, τα οποία πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Μόνο μέσα από την εκμετάλλευση μπορούμε να τα σώσουμε από την καταστροφή. Κινούμαστε, δηλαδή, στη λογική της επανάχρησης, αφού προηγηθεί η αποκατάσταση. Όντως, αυτά τα κελύφη υπάρχουν, είναι τμήμα της ιστορίας της πόλης μας, με την ογκοπλασία και τη διαφορετική αναλογία τους. Έχουμε ήδη αφιερώσει πολύ χρόνο στο πώς θα μπορούσε αυτός ο νεοσύστατος σύλλογος να βοηθήσει σε όλη αυτή την κατάσταση. Δεν εννοώ να βοηθήσει μόνο σχεδιαστικά, αλλά γενικότερα να ανοίξει τα μάτια σε πολλούς, είτε σε αυτούς που χειρίζονται αυτά τα θέματα, είτε ακόμη και στον απλό πολίτη. Αυτά τα ιστορικά κτίρια, είναι δικά του, είναι μέρος της πόλης του, κομμάτια που πρέπει να του αφιερωθούν. Με λίγα λόγια, η εκμετάλλευση τέτοιων κτιρίων έρχεται μετά από σοβαρή επιστημονική προσέγγιση που επιτυγχάνεται μέσω επιστημονικών συλλόγων και μόνο.
Έχετε κάνει κάποιες συζητήσεις με τη σημερινή δημοτική αρχή για ένα τέτοιου είδους, μακρόπνοο σχέδιο για την Αλεξανδρούπολη;
Είχαμε κάνει μία πρώτη συνάντηση στο Δήμο, όπου τέθηκε το θέμα ενός master plan για την πόλη μας, που θα αφορά μία γενικότερη ανάπτυξή της, σχετικά με το πού και πώς θέλουμε να αναπτυχθεί. Πάντως, τώρα, υπάρχει στασιμότητα. Πέρα από το γεγονός ότι κάποιες περιοχές εντάσσονται στο σχέδιο πόλεως - που κι αυτή είναι μια πολύ χρονοβόρα κι ιδιαίτερη διαδικασία- τίποτα παραπάνω δεν έχει συμβεί. Ένα σοβαρό master plan που να ξεφεύγει από τα στερεότυπα ενός προεκλογικού αγώνα δεν έχει ποτέ εκπονηθεί, κι είναι απόλυτα απαραίτητο να συμβεί από τους κατάλληλους επιστήμονες. Σαφώς όλοι έχουμε οράματα για την πόλη μας, δεν μπορεί όμως ο οποιοσδήποτε, με οποιαδήποτε άσχετη ιδιότητα και δραστηριότητα να αποφασίζει για τέτοια θέματα. Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται η επεξεργασία της δικής μας επιστήμης, η οποία δημιουργεί το υπόβαθρο και απαιτεί την συνεργασία με άλλους επιστημονικούς κλάδους που άπτονται των ιδιαίτερων αυτών θεμάτων. Μιλούμε για ένα γενικότερο σχεδιαστικό υπόβαθρο, που θα έχει εφαρμογή, όχι σε 1-2 χρόνια, αλλά σε βάθος χρόνου, 30ετίας για παράδειγμα, για να μπορεί να’ ναι ταυτόχρονα και σοβαρό. Αυτές οι συζητήσεις και στη συνέχεια οι ώριμες σχεδιαστικές προτάσεις που θα προκύψουν, έρχονται επίσης με το χρόνο. Δεν μπορεί να βγει κάτι τέτοιο σε μία βδομάδα, σε ένα μήνα.
Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν μία πόλη αρχιτεκτονικά ελκυστική;
Δυστυχώς, στην πόλη μας, η κατάσταση έχει ξεφύγει, την θεωρώ και αντι-ελκυστική. Το γεγονός της ανοικοδόμησης από ανθρώπους που δεν είχαν σχέση με τη δική μας επιστήμη, το γεγονός της επεξεργασίας του δημόσιου χώρου με περισσή προχειρότητα, έφερε το αποτέλεσμα που βλέπουμε καθημερινά μπροστά μας. Εμείς θέλουμε να το αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα. Να διαπιστώσουμε τα λάθη μας και να μην τα ξανακάνουμε στο μέλλον, κι αν μπορούμε, ως ένα βαθμό, να τα διορθώσουμε.
Βλέπουμε λοιπόν μία πόλη που δεν σου αρέσει να περπατάς, να σηκώνεις το κεφάλι ψηλά για να δεις κάτι. Μία πόλη, η οποία δεν σέβεται κομμάτια της ιστορίας της, με περισσή ευκολία τα γκρεμίζει, θέλει να τα διαγράψει από τη μνήμη. Κρυμμένες σκοπιμότητες συνέχεια βγαίνουν στην επιφάνεια και το μόνο που κάνουν είναι να μας αποθαρρύνουν για το μέλλον.
Ο πολίτης της Αλεξανδρούπολης εκμεταλλεύεται εν τέλει ελάχιστα πράγματα από την πόλη που ζει. Εμείς όμως, αυτό ακριβώς ζητούμε από τους συμπολίτες μας. Να περπατήσουν, να δουν ποια είναι τα κακώς κείμενα, να τα καταγράψουν, να ζητήσουν να αλλάξουν. Δεν θα αλλάξουν από μόνα τους, ούτε αν έρθει οποιοσδήποτε αρχιτεκτονικός σύλλογος, ούτε αν έρθει ένας καινούριος δήμαρχος. Πρέπει να δραστηριοποιηθούν όλοι οι πολίτες πάνω σε αυτό.
Αυτό που διαπιστώνουμε συνέχεια είναι η έλλειψη σεβασμού, από πολίτη σε πολίτη, από πολίτη στην ίδια την πόλη του. Παρκάρουμε πάνω σε πεζοδρόμια, δίχως να σκεφτούμε τον συνάνθρωπό μας που μπορεί να έχει καροτσάκι, ή να μεταφέρει κάτι. Βεβηλώνουμε μνημεία, καταστρέφουμε αστικό εξοπλισμό και φύτευση. Εδώ υπάρχει έλλειψη παιδείας, δυστυχώς.
Μία πόλη λοιπόν, είναι ανθρώπινη και άρα ελκυστική όταν υπάρχει σεβασμός μεταξύ πολιτών, σεβασμός στα κεκτημένα της πόλης, στους δημόσιους χώρους της. Μία πόλη αλλάζει όταν αλλάξουν και οι ίδιοι οι πολίτες και ο τρόπος που τη βλέπουν. Έχουμε επικεντρωθεί στο αν θα μας αρέσει μέσα το σπίτι μας. Το απ’ έξω είναι σε μία δεύτερη φάση και το πιο έξω, ο δημόσιος χώρος, είναι σε μία τρίτη φάση, ενώ όλα θα έπρεπε να μας απασχολούν το ίδιο. Εμείς ως σύλλογος είμαστε εδώ προκειμένου να βοηθήσουμε στον επαναπροσδιορισμό αυτών των λογικών.
Έχετε συνεργαστεί και εκπονήσει συγκεκριμένη πρόταση, σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο, για τη δημιουργία Open mall στην Αλεξανδρούπολη. Η πρόταση μάλιστα αυτή άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της πόλης μας στην προκήρυξη του σχετικού προγράμματος. Ποια η φιλοσοφία της πρότασής σας;
Η Αλεξανδρούπολη είναι μία πόλη με αυξανόμενο τουρισμό. Ναι μεν, έρχεται ο επισκέπτης, αλλά το θέμα είναι τι θα δει και πώς θα κινηθεί πιο άνετα μέσα στο εμπορικό της κέντρο.
Ο εμπορικός σύλλογος ζήτησε τη βοήθειά μας, αφού πρώτα είχε συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία, στοιχεία που θα συνέθεταν μια ολοκληρωμένη μελέτη. Εμείς, αναλάβαμε να επαναμελετήσουμε και να επανασχεδιάσουμε πάνω σε αυτά τα στοιχεία, προκειμένου να εξάγουμε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Πρόκειται με λίγα λόγια για μια κοινή γραφή ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, μέσα σε μία πόλη, στην οποία σηματοδοτούνται διάφορα πράγματα. Αυτή η κοινή γραφή μπορεί να αναφερθεί από την πεζοδρόμηση, τον αστικό εξοπλισμό, τη φύτευση, την πληροφόρηση. Δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό το τελευταίο, καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει, ο καθένας μας έχει ένα κινητό, από το οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση σε μία εφαρμογή που θα του λέει, για παράδειγμα, ότι στην Αλεξανδρούπολη υπάρχουν 15 καταστήματα με την τάδε δραστηριότητα, και το συγκεκριμένο έχει την εξής προσφορά. Κι όλα αυτά σε μία μικρή περιοχή, που περπατιέται, που ο επισκέπτης μπορεί να σταθμεύσει το όχημά του σε συγκεκριμένα σημεία, όπου θα υπάρχει φύλαξη για τα παιδιά, μια ενδιαφέρουσα φύτευση και άλλα πολλά.
Καταθέσαμε ήδη την πρότασή μας, σε δύο μεγάλες πινακίδες, όπου αναλύουμε τις προτάσεις μας για την περιοχή όπου υπάρχει στόχος να δημιουργηθεί το κέντρο ανοικτού εμπορίου.
Λάβαμε βεβαίως υπόψη μας πως η περιοχή δεν διαθέτει μόνο καταστήματα, αλλά και κατοικίες, μιλούμε δηλαδή για συνδυασμό χρήσεων, με παράλληλο σεβασμό στους πολίτες που κατοικούν σε αυτό το κομμάτι της πόλης.
Τα αποτελέσματα από αυτή την προσπάθεια είναι πολύ θετικά, καθώς η Αλεξανδρούπολη μπήκε «σφήνα», ως έκτη πόλη, στον αρχικό σχεδιασμό που υπήρχε μόνο για πέντε. Είναι μία πρόταση πλήρως οργανωμένη και ουσιαστική, ενώ πληροφορούμαστε πως αυτή η σχεδιαστική πλατφόρμα που καταθέσαμε, θα αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες πόλεις με σχετική διάθεση ένταξης στο συγκεκριμένο πιλοτικό πρόγραμμα..
Βεβαίως, για να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρχει ομαλή συνεργασία με πολλούς φορείς, αλλά και πολίτες ώστε να αποφευχθούν κωλύματα και εμπόδια.
Ποιες είναι οι βασικές επιδιώξεις του συλλόγου Αρχιτεκτόνων Έβρου για το μέλλον;
Βασική μας επιδίωξη είναι να ενεργοποιήσουμε όλο και περισσότερα μέλη του συλλόγου μας. Στηριζόμαστε στον πλουραλισμό απόψεων και ιδεών. Σχεδιάζουμε πολλά και όμορφα πράγματα, παρεμβάσεις με συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς. Επίσης, στοχεύουμε διαχρονικά στην ενεργοποίηση των ίδιων των πολιτών μέσα από τις παρεμβάσεις που σχεδιάζουμε. Ωστόσο, επειδή διανύουμε μία προεκλογική περίοδο, δεν θέλουμε να ‘χρωματιστούμε’ με οποιαδήποτε κίνηση μας. Επιλέγουμε, προς το παρόν, να κρατούμε μια απόσταση, κάνοντας ωστόσο επαφές με υποψηφίους Δημάρχους, για να θέσουμε τους καθαρούς μας στόχους και τα μελλοντικά μας σχέδια. Θέλουμε να διαπιστώσουμε κατά πόσο έχουν συμπεριλάβει καίρια ζητήματα που μας αφορούν άμεσα, στα προγράμματά τους.
Σκοπεύουμε επίσης μέσω διαλέξεων, σεμιναρίων ακόμη και συνεδρίων να παρέχουμε μια συστηματική πληροφόρηση των πολιτών για τεχνοοικονομικά θέματα.
Τέλος ο σύλλογος μας πιστεύει, υποστηρίζει και απαιτεί την συνεργασία των φορέων. Οι συνεργασίες των επιστημονικών σωματείων, των συλλόγων και των αρχών της περιοχής μας μόνο καλό επιφέρουν στον τόπο μας.
Κική Ηπειρώτου
http://www.gnomionline.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου