ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

 

Η φυγή των επιχειρήσεων από τη Θράκη ξεκίνησε πριν από την οικονομική κρίση, όταν οι Κυβερνήσεις Σημίτη ανέθεταν στις Νομαρχίες να προτρέπουν τους Έλληνες επιχειρηματίες για τα οφέλη μετεγκαταστάσεών τους στα Βαλκάνια -Σήμερα όμως ποιος είναι διατεθειμένος να επιστρέψει; – Για να πληρώνει μόνο “χαράτσια”;

Το καμπανάκι για τη φυγή βορειοελλαδικών επιχειρήσεων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες έχει χτυπήσει εδώ και χρόνια και δεν αποτελεί μόνο απόρροια της οικονομικής κρίσης
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Πρεσβείας της Ελλάδας στη Σόφια, ο αριθμός των ελληνικών επιχειρήσεων στη Βουλγαρία ανέρχεται στις 9.000, ενώ το 2012 ο αριθμός τους κυμαινόταν στις 6.000.
Δηλαδή, μέσα σε ένα χρόνο έφυγαν άλλες 3.000 επιχειρήσεις, που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ.
Και δεν αρκεί μόνον αυτό. Αλλά υφίστανται και αθέμιτο ανταγωνισμό οι νομίμως λειτουργούσες επιχειρήσεις της Μακεδονίας και της Θράκης από τη διακίνηση εισαγόμενων από τη Βουλγαρία προϊόντων, χωρίς τα απαραίτητα νόμιμα παραστατικά.
Αλλά και χωρίς να τηρούνται και οι κανόνες υγιεινής, όπως αποδείχθηκε προσφάτως με το ύποπτο, ως καρκινογόνο, ψωμί εκ Βουλγαρίας.
Στην Θράκη πλέον αναλαμβάνεται πρωτοβουλία αναχαίτισης της φυγής επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες, και η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεοδνίας-Θράκης, θέτει παραλλήλως τον αισιόδοξο στόχο του επαναπατρισμού επιχειρήσεων στο ελληνικό έδαφος.
Ο Περιφερειάρχης κ. Παυλίδης, φέρει την πρόταση για συγκρότηση ομάδας εργασίας υποβολής προτάσεων για την αναχαίτιση της φυγής των επιχειρήσεων της Α.Μ.-Θ. προς γειτονικές χώρες (Βουλγαρία, Ρουμανία κ.τ.λ.) και την επιδίωξη επιστροφής τους.
Το καμπανάκι για τη φυγή βορειοελλαδικών επιχειρήσεων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες έχει χτυπήσει εδώ και χρόνια και δεν αποτελεί μόνο απόρροια της οικονομικής κρίσης.
Το φαινόμενο δεν είναι ξένο στη Θράκη, όπου η αποβιομηχάνιση ξεκίνησε προ 15ετίας όταν η κρίση ούτε καν είχε ακουστεί, ενώ ο επενδυτικός νόμος παρείχε απίθανα κίνητρα για την προσέλκυση επιχειρήσεων.
Και μπορεί μεν, να υπήρχαν πολλά επενδυτικά κίνητρα για την Θράκη, αλλά υπήρχαν παραλλήλως περισσότερα κίνητρα για να φύγουν οι επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, με την εγκληματική παρότρυνση των κυβερνήσεων Σημίτη, για την οποία δεν πρόκειται φυσικά να λογοδοτήσει.
Και πρόκειται για πολιτικό έγκλημα, επειδή προκειμένου να αποφευχθούν αναταραχές στις βαλκανικές χώρες, που προ ολίγου χρόνου είχαν εγκαταλείψει το κομμουνιστικό καθεστώς και βρίσκονταν σε εξαθλίωση, ανέλαβε η Ελλάδα -ως μη όφειλε, αλλά πάντα με «πρόθυμους» πολιτικούς- να υλοποιήσει αυτή ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» και αφενός να ενισχύει οικονομικώς τις βαλκανικές χώρες -ακόμη και τα Σκόπια- και αφετέρου να στέλνει επιχειρήσεις εκτός Ελλάδας.

Συνέβη ένα από τα τραγικά εγκλήματα σε βάρος της Ελλάδας, όταν οι κυβερνήσεις Σημίτη ανέθεταν στις Νομαρχίες και τα Επιμελητήρια να οργανώνουν Συνέδρια και Ημερίδες, προκειμένου να ενημερώνουν τους Έλληνες επιχειρηματίες, πόσο ευνοϊκές είναι οι συνθήκες αν φύγουν από την Ελλάδα και μετεγκατασταθούν στα Βαλκάνια.

Αν δεν συνέβαινε, θα εθεωρείτο αδιανόητο να συμβεί. Και όμως…
Πώς τώρα να επιστρέψουν, όταν η γραφειοκρατία, η υψηλή φορολογία, αποτελούν αντικίνητρο, ενώ την ίδια ώρα πάνω από τα βόρεια σύνορα απολαμβάνουν πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, αλλά και πολύ χαμηλά εργατικά κόστη;
Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης κ. Δημήτρης Μπακατσέλος, είπε ότι η νοτιοδυτική Βουλγαρία μετατρέπεται σε βιομηχανική ζώνη της… Βόρειας Ελλάδας εξαιτίας των ελκυστικών φορολογικών και όχι μόνο κινήτρων που δίνει στους επενδυτές.
Και εκείνος μίλησε για την χαμηλή ρευστότητα, τις υψηλές φορολογικές επιβαρύνσεις με συνεχείς μάλιστα μεταβολές στη φορολογία, την τεράστια γραφειοκρατία, τις καθυστερήσεις και στρεβλώσεις σε σημαντικές αγορές, που συνθέτουν ένα περιβάλλον, το οποίο μόνο φιλικό προς τις επιχειρήσεις δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Σε συνδυασμό δε με τη χαμηλή ζήτηση οδηγούν τα παραπάνω σε συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού της χώρας και σε διαφυγή επιχειρηματικού και ανθρώπινου δυναμικού προς άλλους φιλικότερους προορισμούς, είχε δηλώσει ο πρόεδρος του ΕΒΕΘ, κ. Δημήτρης Μπακατσέλος.
Δυστυχώς, ένα οικοδόμημα το γκρεμίζεις σε μια μέρα, αλλά χρειάζεται πολύς χρόνος για να κατασκευάσεις.
Ο Μακεδών
***
Σημείωση Ε.Θ.
Η αποβιομηχάνιση του Έβρου, πράγματι ξεκίνησε πριν από την οικονομική κρίση και να μνημόνια.
Μόνο που σήμερα έχει πλήρως ολοκληρωθεί με το κλείσιμο του εργοστασίου ζάχαρης στην Ορεστιάδα.
Και βέβαια με το υφιστάμενο σήμερα φορολογικό καθεστώς, δεν είναι κανείς επιχειρηματίας τρελός να επιστρέψει στην Ελλάδα για να πληρώνει μόνο τα άδικα φορολογικά χαράτσια και να καθυβρίζεται από την Αριστερά πως “πίνει το αίμα των εργατών”.
Μόνο που η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχισθεί, εάν θέλουμε να κρατηθεί ζωντανή η ακριτική μας περιοχή.
Η πρωτοβουλία που ανέλαβε ο νέος Περιφερειάρχης Αν. Μακεδονίας – Θράκης κ. Γιώργος Παυλίδης, για επαναπατρισμό των ελληνικών επιχειρήσεων από τις χώρες των Βαλκανίων και κυρίως από την Βουλγαρία, πρέπει να στηριχθεί από την Κυβέρνηση.
Για να μπορέσουν οι ακρίτες να παραμείνουν στις εστίες τους και να μην ερημώσει άλλο ο τόπος μας.
Σ.Κ.
http://www.elthraki.gr/