Αλεξανδρούπολη …. Αφιλόξενη πόλη

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πώς θα ήταν η ζωή σας και η καθημερινότητά σας, αν ήσασταν καθηλω-μένοι σε αναπηρικό αμαξίδιο; Αν θα έπρεπε να μετακινείστε μόνοι σας σε μία πόλη, όπως η Αλεξανδρούπολη; Αν μία έξοδος, για παράδειγμα, για καφέ, ισοδυναμούσε με ολόκληρη περιπέτεια; Με αφορμή τη σημερινή, παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με αναπηρία, η «ΓΝΩΜΗ» παρουσιάζει μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες από καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπο καθημερινά ένα άτομο με αναπηρία, εξαιτίας της αδιαφορίας και της επιπολαιότητας μερικών συμπολιτών του…
Αυτοκίνητα και δίκυκλα παρκαρισμένα μπροστά σε ράμπες, σε εισόδους και εξόδους πεζοδρόμων, πάνω σε πεζοδρόμια, δημόσια κτίρια χωρίς ούτε μία κουπαστή, αθλητικοί χώροι αφιλόξενοι για άτομα με κινητικά προβλήματα. Αυτή, δυστυχώς, είναι η κατάσταση που επικρατεί στη «σύγχρονη» πρωτεύουσα του Έβρου, στην «πρώτη πόλη προς Ευρώπη», όπως αρέσκονται κάποιοι να λένε, στην πόλη που οι αρμόδιοι, μάλλον, κοιμούνται ύπνο βαθύ. Από τη μία οι υποσχέσεις που δεν τηρούνται, από την άλλη η ανοχή των ελεγκτικών μηχανισμών σε εξόφθαλμες παραβάσεις. Να σημειωθεί, βεβαίως, πως τα αιτήματα των ατόμων με αναπηρία για ελεύθερη πρόσβαση δεν αφορούν μόνο τους ίδιους. Είναι και του κάθε γονιού αυτής της πόλης, που σε μόνιμη βάση, προσπαθεί να βρει με το καροτσάκι μία δίοδο ανάμεσα σε μηχανάκια, αυτοκίνητα, τραπεζοκαθίσματα και κάθε λογής εμπόδια.

«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα άτομο με αναπηρία, στην προσπάθειά του να κινηθεί στην Αλεξανδρούπολη, είναι πολλά και συχνά αποκαρδιωτικά», λέει στη «ΓΝΩΜΗ» ο πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου ΑμεΑ «Κότινος» Γιάννης Τοπτσής, ο οποίος μάλιστα δέχθηκε κλήση (το χρηματικό πρόστιμο της οποίας αναγκάστηκε μάλιστα να πληρώσει!!!) όταν πάρκαρε σε θέση για ΑμεΑ (!), στο κέντρο της πόλης, αφού το όργανο δεν παρατήρησε (!) τη σχετική κάρτα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του! Όπως αναφέρει, οι μόνες που βρίσκονται σε καλό δρόμο, μετά από τις ανάλογες πολυετείς πιέσεις βεβαίως, είναι οι δημόσιες υπηρεσίες της πόλης, αφού ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, Ειρηνοδικείο, κτλ. διαθέτουν ράμπες ή ειδικό ασανσέρ, για την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία. Ωστόσο, εξαίρεση, δυστυχώς, αποτελεί μέχρι και σήμερα, το δικαστικό μέγαρο της Αλεξανδρούπολης. «Έχουμε δύο δικηγόρους με κινητικά προβλήματα, για τις οποίες είναι ζωτικής σημασίας μία τέτοια παρέμβαση. Δυστυχώς, όμως, δεν έχουμε δει τίποτε προς αυτή την κατεύθυνση…», σημειώνει ο κ. Τοπτσής.
Υπάρχουν όμως και χώροι που ενώ επιτρέπουν την πρόσβαση σε ΑμεΑ, οι ίδιοι οι πολίτες δημιουργούν ανυπέρβλητα προβλήματα. Για παράδειγμα, το κτίριο του ΟΣΕ, το οποίο ενώ διαθέτει ράμπα, το πεζοδρόμιο μπροστά του δεν έχει ανάλογη υποδομή, ενώ και τα αυτοκίνητα σταθμεύουν αδιακρίτως ακριβώς εκεί μπροστά. Όσο για την παραλία και την πλατεία του Φάρου… καμία ευαισθησία, καμία περίσκεψη. Για κάποιους οδηγούς, ο χώρος που καταλαμβάνουν οι ράμπες, είναι άλλη μία θέση στάθμευσης… Και να περάσουμε στα φανάρια. Άλλη μία υπόσχεση που έμεινε στα λόγια. «Λειτουργούν μόνο τα ηχητικά φανάρια μπροστά στο δημαρχείο, τα οποία μας διευκολύνουν πολύ. Δυστυχώς, όμως, η υπόσχεση για νέα φανάρια και στη συμβολή Λεωφόρου Δημοκρατίας με Τζαβέλλα, έμεινε στα λόγια», αναφέρει ο κ. Τοπτσής, ο οποίος, ως πρόεδρος του Κότινου, επισημαίνει και τα ζητήματα πρόσβασης στους αθλητικούς χώρους της πόλης. Το νέο κολυμβητήριο, ευτυχώς, διαθέτει την απαραίτητη υποδομή. Το κλειστό γυμναστήριο όμως, όπως και το προθερμαντήριο της Μαϊστρου, όχι. Στους χώρους αυτούς, οι παρεμβάσεις θεωρούνται απαραίτητες, ενώ υπάρχει και ζήτημα με τα όργανα γυμναστικής στο πάρκο Εγνατία, τα οποία είναι συχνά χαλασμένα.

Της Κικής Ηπειρώτου

http://www.gnomionline.gr