Τάκης Σιμσιρίκης - ΤΟ ΝΑΥΤΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

 

Σε πέντε-έξη χρόνια, ίσως να ανέβαινε στη γέφυρα “Δεύτερος”. Είχε το όνειρό του, κάποια μέρα, θα είχε δικό του βαπόρι. Το είχε βάλει σκοπό.

Θα τόχε βαμμένο μαύρο, με κόκκινα ζωνάρια, στην ίσαλο και στο κρουζέτο, με πράσινη “μουράβια” (υφαλόχρωμα), πάνω απ΄το νερό. Είχε βρει και το όνομα, θα τόλεγε “Gringo”. Θα ζωγράφιζε στη μάσκα του, τα δόντια του καρχαρία. Θάκανε πλήρωμα απ΄τα Βάτικα, το χωριό του. Θα έβγαινε στα λιμάνια, και θα έτριζε η γη. Θα ήταν ο Θεός και μετά αυτός. Αυτά σκεπτόταν το μουτσάκι, αλλά το μπουρίνι είχε έρθει.....

Πρώτα ήρθε μια “σπηλιάδα” (ριπή αέρα), μετά η θάλασσα έγινε μαύρη. Ύστερα έκανε μια βροντή, και άστραψε όλο το πέλαγος. Μύρισε κάπνα το σύννεφο.

Δυο δελφίνια που παίζαν πίσω στα νερά της προπέλας, χάθηκαν, βούτηξαν στον πάτο.

Τάκης Σιμσιρίκης

Ο Τ.Σιμσιρίκης είναι ένας γνωστός Αλεξανδρουπολίτης επιχειρηματίας.
Πολλοί γνωρίζουν ότι έφαγε τη ζωή του στη θάλασσα, στα "ψαράδικα".
Λιγότεροι όμως γνωρίζουν ότι έχει το χάρισμα να αποδίδει με τον γραπτό του λόγο φωτογραφίες των αναμνήσεών του και των εμπειριών του.