Πολ Μέισον : «Ήταν μια εξέγερση απέναντι στην ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων»





 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

* Τελικά Brexit ψήφισαν οι φτωχοί;

Ο δημογραφικός χάρτης δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος. Οι μεγάλες, πολυπολιτισμικές, εύπορες πόλεις ψήφισαν Bremain, οι πλούσιες περιοχές στα πέριξ του Λονδίνου, όπου ζει η οικονομική ελίτ, ψήφισαν Bremain, η Σκωτία ψήφισε συντριπτικά Bremain. Oι φτωχότερες περιοχές ψήφισαν Brexit -αλλά αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι η ψήφος μερικών ζωντανών, μικρότερων πόλεων, με μεγάλες εθνικές μειονότητες (Σέφιλντ, Μπέρμιγχαμ, Νιούπορτ, Νότιγχαμ).

* Οι νέοι τάχθηκαν σε μεγαλύτερο βαθμό υπέρ της παραμονής απ' ό,τι οι μεγαλύτεροι. Γιατί οι μεγαλύτεροι επέλεξαν την αποχώρηση;

Μόνο το 43% των νέων ψήφισε, παρά την τεράστια κάλυψη του θέματος: είναι εντυπωσιακά απομακρυσμένοι ακόμη και από τη λαϊκιστική πολιτική. Οι μεγαλύτεροι απλώς αναπολούν την κεϋνσιανή περίοδο, όταν η μετανάστευση είχε να κάνει με την εγκατάσταση, την ενσωμάτωση, την ιθαγένεια και θεωρούν ότι ήταν καλύτερα τότε. Επίσης είναι καλύτερα ενημερωμένοι για τα διεθνή θέματα, για την Ελλάδα ή την τουρκική ένταξη στην Ε.Ε.

* Ήταν μια ψήφος ενάντια στο κατεστημένο;

Ήταν μια εξέγερση ενάντια στην ελεύθερη μετακίνηση εργαζομένων εντός της Ε.Ε. Προκαλεί καθαρή μετανάστευση της τάξης του ενός τρίτου του εκατομμυρίου. Ρίχνει τους μισθούς για τα κατώτερα στρώματα των εργαζομένων και βάζει εμπόδια στις δημόσιες υπηρεσίες, που ήδη περικόπτονται λόγω της λιτότητας. Αλλά το ζήτημα της μετανάστευσης πυροδότησε μια ευρύτερη δυσαρέσκεια για την αποτυχία του πληθυσμού να επωφεληθεί από την ανάκαμψη και για τις περιορισμένες προοπτικές της επόμενης γενιάς. Και, ναι, ήταν μια ψήφος κατά του κατεστημένου, όπως ακριβώς και στην περίπτωση της Ελλάδας πέρυσι το καλοκαίρι, η μπουρζουαζία και τα κεντρώα κόμματα, ενωμένα, είπαν ψέματα, τρομοκράτησαν. Δεν λειτούργησε.

* Πώς διαμορφώνεται το αύριο για την Ευρώπη;

Noμίζω ειλικρινά ότι τώρα υπάρχει σημαντική πιθανότητα διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης -όχι αύριο, αλλά σε ορίζοντα δεκαετίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η νεοφιλελεύθερη ελίτ έδειξε την ίδια περιφρόνηση για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη που έδειξε και στην Ελλάδα. Απλώς δεν μπορούν να φανταστούν μια Ευρώπη που πηγαίνει πέρα από τον νεοφιλελευθερισμό. Νομίζω ότι η ελληνική Αριστερά, που είναι φιλοευρωπαϊκή, πρέπει να εξετάζει πλέον τη γεωπολιτική ως το υπ' αριθμόν ένα ζήτημα και την οικονομία ως δεύτερο. Πρέπει να υπάρξει ένα σύστημα συμμαχίας που υποστηρίζει την Ελλάδα, ενώ αυτή αντιμετωπίζει αιτήματα να ευθυγραμμιστεί με τη Ρωσία ή αντιμετωπίζει μια ολοένα πιο ασταθή Τουρκία, μια καταρρέουσα Μ. Ανατολή.

* Πώς διαμορφώνεται το αύριο για τη Μ. Βρετανία; Tι να περιμένουμε από τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία;

Στη Σκωτία όλος ο ριζοσπαστισμός και η δυσαρέσκεια έχει ήδη διοχετευθεί σε εθνικισμό γύρω από το εγχείρημα της ανεξαρτησίας. Νομίζω ότι η Σκωτία θα ψηφίσει υπέρ της αποχώρησης από το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συνέχεια, ως συνήθως, η ευρωπαϊκή ελίτ θα της δώσει εντολή να μην το κάνει, θα την απειλήσει με αποκλεισμό από την Ένωση... Στη Βόρεια Ιρλανδία η κατάσταση είναι περίπλοκη. Θα υψωθεί σύνορο με την Ιρλανδική Δημοκρατία και θα πυροδοτηθεί η συζήτηση για ενωμένη Ιρλανδία.

* Η ατζέντα του Brexit ήταν κυρίως ακροδεξιά και ξενοφοβική. Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν κατάφεραν να την αλλάξουν και άφησαν τον Φάρατζ να την καπελώσει;

Δεν είναι αλήθεια πως η καμπάνια υπέρ της αποχώρησης ήταν ακροδεξιά και ξενοφοβική. Στην κεντρική καμπάνια του Brexit έγινε προσπάθεια να αποφευχθεί ο ρατσισμός και συνεχώς επισημαινόταν ότι τάσσεται υπέρ της ελεγχόμενης μετανάστευσης -στην πραγματικότητα αυτό το μήνυμα περί ανάκτησης του ελέγχου- σε σύγκριση με το επιχείρημα της Κεντροαριστεράς ότι «δεν ελέγχεται».

* Γιατί οι Εργατικοί τάχθηκαν υπέρ της παραμονής; Γιατί επέλεξαν την ίδια πλευρά με το κατεστημένο; Έκαναν λάθος;

Οι Εργατικοί ήταν διχασμένοι. O Κόρμπιν και ο ΜακΝτόνελ (σκιώδης ΥΠΟΙΚ) έχουν σοβαρές ενστάσεις απέναντι στην Ε.Ε., όμως το σκιώδες υπουργικό συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους νεαρότερους υποστηρικτές του Κόρμπιν, ήταν υπέρ της Ε.Ε. Και όλη η πολιτική του κόμματος, δημοκρατικά αποφασισμένη, είναι υπέρ της παραμονής. Πάλεψαν με μια καμπάνια που δεν επένδυσε στον τρόμο και στα ψέματα. Αλλά η δεξιά πτέρυγα του κόμματος τα αγνόησε όλα αυτά. Προσαρτήθηκε στο άρμα του Κάμερον και υποδαύλισε το ψέμα.
Το λάθος των Εργατικών ήταν ότι δεν προσπάθησαν εγκαίρως να επαναδιαπραγματευτούν την ελεύθερη μετακίνηση. Επίσης ο Κόρμπιν υπονομεύθηκε από τους ίδιους τους βουλευτές του. Είπε «παραμένουμε και μεταρρυθμίζουμε», δεν μπορούσε να ζητήσει, όπως το Podemos, τροποποίηση της Συνθήκης της Λισσαβώνας. Επίσης υπάρχει και το παράδειγμα της Ελλάδας. Ο κόσμος είδε τι έπαθε η Ελλάδα και σκέφθηκε ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ευρώπη να αποδεχθεί μια αριστερή κυβέρνηση στη Βρετανία, οπότε καλύτερα να φύγουν τώρα που μπορούν.
Θέλω να πω στους Έλληνες φίλους και συντρόφους ότι, πολύ πριν από την ύπαρξη της Ε.Ε., Βρετανία και Ελλάδα είχαν ισχυρούς δεσμούς και οι δεσμοί ανάμεσα στην Αριστερά της Ελλάδας και της Βρετανίας ανατρέχουν στον διάσημο, γκέι, άθεο, δημοκράτη ποιητή που θυσιάστηκε στο Μεσολόγγι. Ας τους ενισχύσουμε!

 avgi.gr