Διαβάστε τι αναφέρει:
Ενας τόπος θαλασσινός, που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο! Το μοναδικό νησί της Θράκης έχει το δικό του ιδιόμορφο χαρακτήρα, πληθωρικές ομορφιές και φίλους φανατικούς, που το επισκέπτονται ξανά και ξανά.
Βιαστικά κυλούν τα σύννεφα πάνω από το διάπλατο Αιγαίο και αγκαλιάζουν τον Σάο, το ψηλότερο βουνό της Σαμοθράκης. Μαζί τους φέρνουν βροχή, χιόνι κι αντάρα. Αντιλαλούν τα φαράγγια από τα αστραπόβροντα, το χιόνι στοιβάζεται πάνω στα βράχια των κορφών για να γίνει αργότερα νερό διαυγές, που θα σχηματίσει κρυστάλλινες λιμνούλες και αφρισμένους καταρράκτες πριν σμίξει με την αλμύρα της θάλασσας.
Αυτό είναι το χειμερινό πρόσωπο της Σαμοθράκης, ένα πρόσωπο τραχύ, ορεινό και αρχέγονα ακατέργαστο που μπορεί να σε τρομάζει και να σε γοητεύει ταυτόχρονα. Το άλλο, αντιδιαμετρικά αντίθετο, πληθωρικό και ξέγνοιαστο θα το δεις να ποζάρει ανέμελο με τις πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου, θα το αναγνωρίσεις στη πλώρη του καϊκιού, στα γλαροπούλια που σκίζουν το διάφανο γαλάζιο, στις ζαχαρένιες αμμουδιές, στα πολύχρωμα βότσαλα.
Πρέπει να το δεις με τα ίδια σου τα μάτια για να πιστέψεις πως αυτοί οι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι εναλλάσσονται, μεταμορφώνονται, συνυπάρχουν και συμβιώνουν μέσα σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα γης!
Από το λιμάνι της Καμαριώτισσας ανηφορίζεις για τη Χώρα, που θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες οικισμούς του Β. Αιγαίου. Τα σπίτια, λιτά, χαμηλά με δίριχτες κεραμοσκεπές, κτισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να δέχονται το χάδι του ήλιου, ακουμπούν το ένα πάνω στο άλλο, σ’ ένα σφιχταγκάλιασμα βουβό, όπου μοιράζονται οι ζωές και η καθημερινότητα των ανθρώπων.
Πάνω στον βράχο, απόμακρο σαν τους παλιούς του αφεντάδες, το μεσαιωνικό κάστρο των Γατελούζων αγναντεύει «αφ’ υψηλού» το χωριό. Στο ακροθαλάσσι αναπτύσσεται ο αρχαιολογικός χώρος της Παλαιόπολης.
Εδώ βρίσκονται τα αρχαία απομεινάρια ναών και οικημάτων, όπου πραγματοποιούνταν με μυστικότητα οι τελετές λατρείας των μεγάλων θεών Καβείρων. Ο Ηρόδοτος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοφάνης, ο Φίλιππος ήρθαν στο νησί για να μυηθούν στα Καβείρια Μυστήρια για τα οποία ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά.
Το 1865, στο τότε τουρκοκρατούμενο νησί, οι ανασκαφές της γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής αποκάλυψαν ένα από τα αριστουργήματα του αρχαίου κόσμου! «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα», φώναξε ο εργάτης όταν η σκαπάνη χτύπησε πάνω στη «Νίκη της Σαμοθράκης»!
Με συνοπτικές διαδικασίες, ο Γάλλος υποπρόξενος Σαμπουαζό μεταφέρει το γλυπτό στο Παρίσι και από τότε εκτίθεται στο Λούβρο, ενώ το μουσείο του νησιού βολεύεται με ένα απλό αντίγραφο.
Η βόρεια ακτή είναι κατάφυτη από πλατανοδάση που αγκαλιάζουν τους οικισμούς Καριώτες και Θέρμα. Περπατώντας στην αγκαλιά υγρών ρεματιών ανακαλύπτεις τις λιμνούλες και τους σκαλωτούς καταρράκτες της «Γριάς Βάθρας», αγαπημένος προορισμός των εναλλακτικών ταξιδιωτών.
Πριν ο δρόμος καταλήξει στη βοτσαλιά των Κήπων, ο Πύργος του Φονιά καθορίζει το μονοπάτι που οδηγεί στην κόγχη του βουνού, όπου σκορπίζουν τα νερά τους υπέροχοι καταρράκτες. Από την Καμαριώτισσα το καλοκαίρι όλοι τραβούν για το ακρογιάλι Παχιά Aμμος με τα τροπικά χρώματα.
Ψηλότερα γαντζωμένη στα βράχια η εκκλησία της Παναγιάς Κρεμνιώτισσας ατενίζει το πέλαγος. Πλοιάρια μεταφέρουν τους εκδρομείς στις νότιες ακτές, όπου ο καταρράκτης Κρεμαστός γκρεμίζει τα νερά του από ύψος 180 μέτρων κατευθείαν στη θάλασσα!
e-evros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου