Λαογραφία Σαμοθράκης - Του μάτγιασμα…

Του μάτγιασμα… -Πέφτου κάνου ντου σταυρό μου άγγιλου έχου στου πλιυρό μου δούλους του θιού λουγιούμι κι κανένα δε φουβούμι. -Μ’ας ένι τι γείνι έευτα ,άλλου τίπουτα δε σι μαθαίν’ η δάσκαλους -Η προυσιυχή μ’ ένι γιαγιά ,για να μη βλέπου παλιού όνειρα. -Μμ μη ουτάς, χρόνια σταβώώναμ του μαξλάρ μας κι πέφταμ, κι τα όνειρα, όνειρα. Ας ένι δα καλή ένι κι έευτην. -Γιαγιά.. -Τι θέλς -Για του μάτ’, τι κάνς; -Βάιζ’ γιένα μπούμπνου, γι, του βαακί σ’ ανάπουδα. -Κι γλιτώνς; -Μ’να γλιτώνς κι δε γλιτώνς, σαν ένι κανές σα ντου Νκόλα δε γλιτώνς ό,τ κι να κάνς. -Για πέμι τι γήνταν έευτους ,φάνταμα; -Οχ μπε η καμένους! Άθηιπους γήνταν σαν ι τ’ ιμάς, μου λέγαν απ’ έπγιανι του μάτι τ’! Μνια χουουνιά γήρτει έδγιου κι μας έλιγι απ’ φουβάτι να σαλέψ γιατί σα δγει κανέ ,κι πάθ’ ό,τ ένι στιναχουργιέτι -Γιατί στιναχουργιέτι ; -Γιατί σκάζ γάδαου, όπους λέει. Μνια αφουάδα μνια βουλά ,δεν-ι πρόλαβει να πάει σ’ντ γιαγιά μας ντ Κιιμνιώτσα,σι ντ’έκανι τλούμ’. Μου, γήνταν ντιπ καλός άθηιπους.Τώραα σα νι γήνταν Σαββατουγινμένους ! - Άρα, σύμπτουσ’; -Έετς να του λες γιατί η καμένους δε του γήθηλι,κι πράγματι δε τόκανι κάστλα. - Άκσει γιαγιά ,να μη πεις του μάτ’, ισύ παλιά έλιγις ότ έλιγις κι πέρνα -Ταχιά αα στου πω . -Άιντι πέτου έδια - Αα,αα του γράψεις, έετς δε γέντι. Άιντι ,πέτου-πέτου. -Κάνς ντου σταβόος τρεις βουλές κι λες: ιησούς χριστός νικά κι γούλα τα κακά σκουρπά ,γύστια λες του πάτηρ ημών κι ξανά ντου σταβόος κι’έεφτου ένι -Αα εύκουλου. -Άιντι ψουφουλάκιασι γιατί νύσταξα ,ισύ καλά κμάσι του μισημέρ. -Αα γιαγιά ,κ’μήθκι κ’ ισύ, δε σι βαστούν … Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά