Αλέξης Τσίπρας: Που διαφέρει από τους άλλους

Αν κοιτάξουμε την ιστορία των μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) από το 1974 έως σήμερα, θα διαπιστώσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μοναδικός αρχηγός που παρέλαβε ένα μικρό κόμμα και το έκανε μεγάλο, χωρίς να διαθέτει το «βαρύ» όνομα μιας πολιτικής οικογένειας και πριν καν κλείσει τα 40 χρόνια του.

Μοναδικό προηγούμενο μικρού κόμματος που έγινε μεγάλο είναι το ΠΑΣΟΚ που ιδρύθηκε το '74 από τον Ανδρέα Παπανδρέου και σε εκείνες τις εκλογές έλαβε 14%, για να πάρει 7 χρόνια μετά 48% και να γίνει κυβέρνηση. Όμως ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έφτιαχνε το ΠΑΣΟΚ ήταν ο γιος του Γεωργίου Παπανδρέου, είχε ήδη μεσουρανήσει το άστρο του στην πολιτική ζωή του τόπου (προδικτατορικά) και ήταν 55 ετών.

Οι διάδοχοι του Ανδρέα Παπανδρέου (Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου) παρέλαβαν ένα μεγάλο κόμμα και το διατήρησαν μεγάλο με εξαίρεση τονΕυάγγελο Βενιζέλο που το μίκρυνε απελπιστικά (για να είμαστε ειλικρινείς, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε διαμορφώσει όλες τις προϋποθέσεις για να ...μετεξελίξει το ΠΑΣΟΚ σε ένα μικρό κόμμα και απλά η φιλοδοξία του Βενιζέλου να γίνει αρχηγός ήταν τόσο μεγάλη, που δέχτηκε να παραλάβει τα απομεινάρια ενός άλλοτε κραταιού κόμματος και να το οδηγήσει ακόμα χαμηλότερα).

Στη ΝΔ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχοντας ως κληρονομιά τη μεγάλη κοινωνική βάση της προδικτατορικής ΕΡΕ και εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι επέστρεψε για να παραλάβει τη χώρα μετά την πτώση της Χούντας, ίδρυσε τη ΝΔ εξαρχής μεγάλη. Μεγάλη την βρήκαν και οι διάδοχοί του (Αβέρωφ, Μητσοτάκης, Έβερτ, Καραμανλής, Σαμαράς) μεγάλη την διατήρησαν, με εξαίρεση τον Σαμαρά που την «κόντυνε» αρκετά, αλλά παρά ταύτα την διατήρησε στην κυβέρνηση.

Ωστόσο, όλοι αυτοί είτε είχαν θητεύσει σε κυβερνήσεις ως Υπουργοί, είτε ήσαν γόνοι πολιτικών τζακιών και όλοι τους ήσαν πάνω από 55 όταν ανέλαβαν τα ηνία του κόμματος (εξαίρεση ο Έβερτ που ήταν 54).

Ο Αλέξης Τσίπρας ακόμα και σήμερα δεν είναι ούτε καν 40 χρονών, στις 28 Ιουλίου έκλεισε τα 39.

Το 2008, σε ηλικία μόλις 34 ετών, εξελέγη Πρόεδρος του Συνασπισμού και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, τα εκλογικά ποσοστά των οποίων μόλις και μετά βίας ξεπερνούσαν τότε το 3%, που αποτελούσε το όριο εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή. Και μέσα σε τέσσερα χρόνια κατόρθωσε το κόμμα που έδινε μάχη για να μπει στη Βουλή, να το οδηγήσει στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με ποσοστό 27%. Και αυτή η επίδοση καταγράφηκε από έναν νέο πολιτικό που δεν προερχόταν από πολιτικά τζάκια, που δεν είχε καταλάβει θέσεις εξουσίας τις οποίες θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει μηχανισμό επιρροής της κοινής γνώμης.

Μην ξεχνάμε ότι πριν κατέλθει ως υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων το 2006, με την υποστήριξη του Συνασπισμού, το όνομα Τσίπρας ήταν άγνωστο στην Ελλάδα. Σήμερα μιλούν όλοι για αυτόν και τον αντιμετωπίζουν ως εν δυνάμει (αυριανό) Πρωθυπουργό.

Παρά ταύτα, ο Αλέξης Τσίπρας διαφέρει από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων, και στην καθημερινότητά του. Μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων να διαμένουν στα βόρεια προάστια της Αθήνας ή στο Κολωνάκι. Για πρώτη φορά βλέπουμε τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μένει στα Εξάρχεια.

Τον βλέπουμε να κάνει διακοπές όχι σε πεντάστερα ξενοδοχεία, αλλά σε απλοϊκές παραλίες και να κουβαλάει τα ...οικογενειακά βάρη (ομπρέλες, κουβαδάκια κ.λπ.). Όταν πέρυσι είχε μιλήσει στην Πάτρα, στις εκλογές του Ιουνίου (είχαν δηλαδή γίνει οι εκλογές του Μαΐου που είχαν κατατάξει τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση), μόλις τελείωσε την ομιλία του χτύπησε το κινητό του.Ήταν η σύζυγός του Μπέτυ για να τού θυμίσει επιστρέφοντας να «φέρει γάλα για το παιδί». Όλα αυτά που για τους πολλούς ανθρώπους είναι οι συνήθειες της καθημερινότητάς τους, για τους αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων ήσαν άγνωστες ασχολίες. Γι αυτό προκαλεί εντύπωση, αν και δεν θα έπρεπε, τώρα που βλέπουμε με αυτές τις ασχολίες να καταπιάνεται ο άνθρωπος που ίσως αύριο είναι Πρωθυπουργός.Αναμφίβολα ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πολιτικός τελείως διαφορετικός από τους αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων που είχαμε γνωρίσει μέχρι σήμερα. Και σε όσους καλοπροαίρετα ή κακόβουλα υποστηρίζουν ότι δεν έχει να επιδείξει κάτι σημαντικό μέχρι σήμερα, η απάντηση είναι: τι πιο σημαντικό (που αποδεικνύει και τις ικανότητες του ανδρός), από το ότι παρέλαβε ένα κόμμα που επί δεκαετίες πάλευε απλώς για να υπάρχει και μέσα σε 4 χρόνια κατόρθωσε να το οδηγήσει μια ανάσα από τον σχηματισμό κυβέρνησης;Και τέλος πάντων, "αρχή άνδρα δείκνυσι". Όταν έρθει η ώρα να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες τότε θα κριθεί. Και τότε θα φανεί αν θα δικαιώσει ή θα διαψεύσει τις υψηλές προσδοκίες που έχει δημιουργήσει...

άββατο, 31 Αυγούστου 2013 04:03

http://www.postin.gr/main