Αλεξανδρούπολη - Σαμοθράκη: παράταση παραμονής για το "Αδ.Κοραής"

Τι μέλλει γενέσθαι μετά; προς το παρόν, άγνωστο

Παράταση δόθηκε στην παραμονή του πλοίου που εξυπηρετεί το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη - Σαμοθράκη, δίνοντας λύση στο ζήτημα της ακτοπλοϊκής διασύνδεσης του νησιού του Έβρου.

Το "Αδαμάντιος Κοραής" θα συνεχίσει να εξυπηρετεί το δρομολόγιο μέχρι και τις 10 Νοεμβρίου.

Το πλοίο επρόκειτο να εξυπηρετεί τη γραμμή μέχρι και τις 31 Οκτωβρίου, όμως πήρε παράταση μέχρις ώτου να βρεθεί αυτό που θα το αντικαταστήσει.

Παρά τις δύο προσκλήσεις που έβγαλε το υπουργείο, δεν υπήρξε ενδιαφέρον από κάποια εταιρεία για να αναλάβει τη γραμμή, κι έτσι, το θέμα παραπέμπεται στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, στην ημερήσια διάταξη του οποίου υπάρχει το εξής θέμα: ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ/ΩΝ ΓΡΑΜΜΗΣ/ΩΝ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΑΥΤΗΣ/ΩΝ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 11 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΟΓΔΟΟΥ ΤΟΥ Ν.2932/2001, ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ.

Να σημειωθεί πως το Υπουργείο Ναυτιλίας επέβαλλε χρηματικό πρόστιμο 22.287 € στην εταιρεία SAOS Ferries για «αντισυμβατική συμπεριφορά.

Σε ότι αφορά το πλοίο "Aqua Jewel" της εταιρείας Sea Jet το οποίο πιθανολογούνταν πως θα αναλάβει το δρομολόγιο, έχει ήδη δρομολογηθεί προς εξυπηρέτηση δρομολογίων στις Κυκλάδες για 1 χρόνο.

Υπενθυμίζεται πως η προκύρηξη της άγονης γράμμης έχει λάβει 4μηνη παράταση, δηλαδή μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020.

Μαρίνα Κριτού

+30 25510 33370  info@pameevro.gr

Κίνηση Πολιτών Save Saos - ''Οι εξελίξεις στην εγκατάσταση ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ στη Σαμοθράκη '' την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019 στις 20.00 στο Εργοστάσιο

Σε συνέχεια των ενημερωτικών εκδηλώσεων που έχει ξεκινήσει η Κίνηση Πολιτών Save Saos σχετικά με τις εξελίξεις στην εγκατάσταση ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ  στη Σαμοθράκη 

στις 22/9/2019 και στις 12&13/10/2019 με τις παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου Σαμοθράκης, 

καλούμε τους επαγγελματίες του νησιού σε ανοικτή εκδήλωση με τίτλο 

''Οι εξελίξεις στην εγκατάσταση ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ στη Σαμοθράκη '' 

την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019 στις 20.00 στο Εργοστάσιο 

Η εκδήλωση ειναι ανοιχτή για όποιον θέλει να παρακολουθήσει.

Ενημερώνουμε ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες εκδηλώσεις ενημέρωσης με προσκλήσεις σε ομάδες κατοίκων του νησιού.

Κίνηση Πολιτών Save Saos

Πληροφορίες:

Παπαθανασίου Μαρία

Μασκαλίδης Γιώργος 

Βογιατζής Γιάννης

Πιτιακούδη Μαρία

Βαλμάς Στέλιος

ΠΑΜΘ: Οριστική απόφαση για οικονομική στήριξη στην αναβίωση του Δημοσιογραφικού Συνεδρίου Σαμοθράκης (βίντεο)

https://www.evros24.gr/pamth-oristiki-apofasi-gia-oikonomiki-stirixi-stin-anaviosi-toy-dimosiografikoy-synedrioy-samothrakis-vinteo/

Στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων της ALFA Τηλεόρασης χθες Κυριακή 27 Οκτωβρίου, αναφέρθηκε ότι η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έλαβε την οριστική απόφαση για την οικονομική στήριξη για την αναβίωση του Δημοσιογραφικού Συνεδρίου.

Να σημειωθεί ότι πρώτος είχε κάνει λόγο για την αναβίωση του θεσμού ο Αντιπεριφερειάρχης Έβρου κύριος Δημήτρης Πέτροβιτς προ διετίας.

Μετά την ακτοπλοϊκή κρση του καλοκαιριού επανέφερε το θέμα η βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιογράφος Δώρα Αυγέρη.

Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση στο νησί του Δ.Σ του Επιμελητηρίου Έβρου, το θέμα έθεσε ο Δήμαρχος Σαμοθράκης κύριος Νίκος Γαλατούμος και έλαβε την άμεση διαβεβαίωση για στήριξη του προέδρου κυρίου Χριστοδούλου Τοψίδη.

Την επόμενη μέρα ο Υπουργός Τουρισμού κύριος Χάρης Θεοχάρης κατά την επίσκεψη του στο νησί ένα από τα μέτρα τουριστικής προβολής της Σαμοθράκης που ανακοίνωσε ήταν η αναβίωση του Συνεδρίου στην Σαμοθράκη.

evros24

Αρμενίσαμε τέσσερις πέντε ώρες…να πάμε κοντά στα Ελληνικά βαπόρια. Το “Αργώ”…το “Άντα” και το “Ευαγγελίστρια” το μεγάλο βαπόρι των Κυριαζήδων ήταν καλαρισμένα* (ψάρευαν) ανοιχτά απ το Ζοάλ…απ τις λίγες φορές που ψάρευαν τόσο κοντά στο Ντακάρ…Ο καπταν Γιάννης απ το “Αργώ” με πήρε χαμπάρι που αρμενίζω επάνω τους…Εβαλε μια φωνή στο VHF… -Εεε..Βόρειε απ τα πέλαγααα…απ το “Αργώ” σε φωνάζω …καλησπέραααα…

Αρμενίσαμε τέσσερις πέντε ώρες…να πάμε κοντά στα Ελληνικά βαπόρια. Το “Αργώ”…το “Άντα” και το “Ευαγγελίστρια” το μεγάλο βαπόρι των Κυριαζήδων ήταν καλαρισμένα* (ψάρευαν) ανοιχτά απ το Ζοάλ…απ τις λίγες φορές που ψάρευαν τόσο κοντά στο Ντακάρ…Ο καπταν Γιάννης απ το “Αργώ” με πήρε χαμπάρι που αρμενίζω επάνω τους…Εβαλε μια φωνή στο VHF…
-Εεε..Βόρειε απ τα πέλαγααα…απ το “Αργώ” σε φωνάζω …καλησπέραααα…
-Καλησπέρα καπταν Γιάννη…σ άκουσα…αρμενίζω..
-Καλησπέρα..καλησπέρα…Το ξέρω..σε άκουσα που μιλούσες με τον καπταν Κλέων. Έλα να καλάρεις*(να ψαρέψεις) στην μπάντα μου και δεν θα φύγεις από κοντά μου μια βδομάδα..έτσι μούπε ο καπταν Κλέων…να σε βλέπωωω…
-Χα χα..σ ευχαριστώ…εντάξει καπταν Γιάννη…σε μια ώρα θάμαι πίσω στην προπελιά σου…σ ευχαριστώ…
Τέτοιες κουβέντες ζέσταιναν την ψυχή μου…τέτοιες κουβέντες…
Θάταν τρεις το ξημέρωμα…καλάραμε στην δεξιά μπάντα του “Αργώ”..Μπροστά μας κάνα μίλι το “Άντα”…πίσω μας το “Ευαγγελίστρια” και τρία-τέσσερα σπανιόλικα…Το ένα το σπανιόλικο το “Santa Maria” το καπετάνευε ο καπταν Φώτης απ την Μάλαγα…ψυχούλα...άνθρωπος του Θεού…έπρεπε παπάς να ήταν όχι ψαροκαπετάνιος…Πάνω στην γέφυρα είχε εκατό εικονίσματα…θυμιατά…καντήλια που κουνιόταν απ το μπότζι… Αγίους, Χριστούς, Παναγίες…ακόμα και στο ταβάνι…
Τραβούσαμε*(ψαρεύαμε) παρέα όλοι μαζί και είχαμε πορεία όστρια*
(νότια)…
Το πρωί κατά τις δέκα…έφερε έναν καιρό απ τον Γραίγο…αέρας μαζί με άμμο…Μια κάπνα η θάλασσα…όμως το “Suadu” το βαποράκι μου θαλασσομάχος…τραβούσαμε*(ψαρεύαμε) μαζί με τα βαπόρια…Η θάλασσα έσκαγε στην πλώρη κι έβγαινε απ την πρύμη… όμως ψαρεύαμε…γύρω μου φίλοι μου καπεταναίοι που άκουγα την ανάσα τους…Ο καπταν Φώτης έβαλε μια φωνή..
-Ε…Βόρειε..νάχεις το νου σου σε λίγο θα σαλπάρουμε…σε λίγο πέφτουμε στα άπατα..
-Ναι καπταν Φώτη τόχω στο μυαλό μου…τόχω στις σημειώσεις μου…θα σαλπάρω…
Με τον καπταν Κλέων μιλούσαμε κάθε μέρα…και δυο τρείς φορές καμιά φορά..Στον γυρισμό την Παρασκευή έξω απ το Ντακάρ άκουσα την φωνή του..
-Εεε..Βόρειε καλησπέρα…μ ακούς; Έλα στην δικιά μας…(την συχνότητα εννοούσε..την μυστικιά για να μην μας ακούνε όλοι)
-Ελα καπταν Κλέων…σ ακούω…
-Αυριο θα σου δώσω τον Σέσε για οδηγό…μπας και χαθείς…να σε πάει στο Καγιάρ να δεις τα ψάρια…Λέω να κάνουμε μια δυο παλέττες Αεροπορικά για Παρίσι…Να βγάλεις κάνα φράγκο γιατί κοιμάσαι όρθιος..Να δεις τα ψάρια…να μου πεις αν κάνουν…σφυρίδες θέλω…
-Μα καπταν Κλέων αύριο είναι Μεγάλο Σάββατο…τι λες…
-Ε…και; Τι Μεγάλο Σάββατο ρε…εδώ είναι Ντακάρ…θα πας…
-Εντάξει καπταν Κλέων θα πάω…
Το πρωί, νύχτα ακόμα μπήκαμε στο VW…στο κλειστό φορτηγάκι μας. Άμοιροι Ελληνες ψαράδες…είπα μέσα μου…Στο τιμόνι ο Σέσε…δίπλα του εγώ ψιλοκοιμόμουν απ την κούραση και τα ξενύχτια της εβδομάδας που πέρασε…
Ο καπταν Κλέων πριν φύγω με συμβούλεψε…
-Φύγε…φύγε πολύ πρωί…την ώρα που έρχονται οι βάρκες.
Στο Καγιάρ φτάσαμε πρωί πρωί…τότε που ερχόταν οι πιρόγες με τα ψάρια…
Ο Σέσε άφησε την άσφαλτο και περπάτησε το φορτηγάκι στην άμμο κοντά στην θάλασσα…Το Καγιάρ ένα ψαροχώρι πάνω στον Ατλαντικό…καλύβες από χόρτα πάνω στην άμμο…ούτε ρεύμα…ούτε νερό…μόνο ένα πηγάδι κάπου…Εκατοντάδες πιρόγες πάνω σε φαλάγγια κάτω από πρόχειρα υπόστεγα από καλάμια και φτέρες. Χιλιάδες μαύροι κάτω απ τον ήλιο κάνουν γιουαχαλέ*(πόσα δίνεις)…συναλλαγές ώρες ολόκληρες κάτω απ τον ήλιο…είδος με είδος…αυγά με ψάρια…λαχανικά με ψάρια…ρύζι με ψάρια…λεφτά δεν υπάρχουν…
Κάναμε μια βόλτα με τον Σέσε την απέραντη ακτή…το κύμα του ατλαντικού παλινδρομεί εκατό-διακόσια μέτρα…σουέλ*(κύμα) που έρχεται απ την κοιλιά του ωκεανού…
Ο Σέσε άρχισε να μουρμουρίζει και να κουνάει το κεφάλι του…
-Πάμε να φύγουμε πατρόν*;(αφεντικό)
-Βρε…α..σιχτίρ…περίμενε να δώ…τι θα πω στον καπταν Κλέων…
Οι μαύροι ψαρεύουν με πιρόγες με εξωλέμβιες μηχανές και πλήρωμα καμιά δεκαριά… Ψαρεύουν με πετονιά σφυρίδες (“τσοφ” τα λένε)…είκοσι-τριάντα ψάρια κάθε βάρκα μπορεί και παραπάνω…μεγάλα ψάρια…Προφανώς τα άλλα ψάρια τα πετάνε στην θάλασσα…τσοφ κυνηγάνε…Όχι όλες…κάποιες πιρόγες που ο Σέσε τους ήξερε…Όμως οι πιρόγες δεν έχουν ούτε αμπάρι…ούτε τελάρα…ούτε πάγο…Τα ψάρια κάτω στο πάτωμα της πιρόγας μέσα στα βρωμόνερα κάτω απ τον Αφρικάνικο ήλιο…Στοίβες οι σφυρίδες έξω στην άμμο κάτω απ τον ήλιο…
Απογοητεύθηκα…αδύνατον να βρώ ψάρια…όλα ζαλιζμένα…Οι μαύροι τα παραχώνουν στην υγρή άμμο για να τα συντηρήσουν…αν είναι δυνατόν…σκεφτόμουν…
Δυο παλέττες αεροπορικά που ζητούσε ο καπταν Κλέων…ήταν πέντε τόνοι ψάρια…και μάλιστα σφυρίδες…που να τα βρώ…
-Πάμε να φύγουμε ρε Σέσε…δεν κάνουν τα ψάρια…πάμε…
Είχα ξαναπάει στο Καγιάρ…η ίδια απογοήτευση….
Πήγαμε στο αυτοκίνητο…ο Σέσε πάει να βάλει μπρος την μηχανή… τίποτα…γκα..γκα…γκα…η μηχανή…μίζα τίποτα…
Μούρθε το αίμα στο κεφάλι…κι ήλιος από πάνω κάρφωνε…
-Τι έγινε ρε Σέσε;
-Πα ντε προμπλέμ πατρόν*(αφεντικό)…πα ντε προμπλέμ…
-Τι…πα ντε προμπλεμ ρε; Πήγαινε στο χωριό να φωνάξεις καμιά δεκαριά να μας σκουντήξουν μέχρι τον δρόμο…να βάλουμε μπρός…
Ο Σέσε με κοίταξε περίεργα…
-Πουρκουά πατρόν;…Γκιατί;
-Τι γιατί ρε; Για να βάλουμε μπρος…ρε να βάλουμε μπρος το μοτόρι …κομπρί ;
Ο Σέσε κούνησε το κεφάλι του….
-Ααα…πατρόν…εσείς Έλληνες πολύ χαζό…
Έμεινα άφωνος! Μου τόχε ξαναπεί αυτό κι άλλη φορά.
Σήκωσε την κελεμπία του και την έκανε κόμπο γύρω από τον κώλο του…Με αργές χειρουργικές κινήσεις άνοιξε το ντουλαπάκι…έβγαλε τον γρύλο και σήκωσε την πίσω ρόδα...παρακολουθούσα αμήχανος…
-Τι κάνει ο μαλάκας…είπα μέσα μου…
Άνοιξε τον διακόπτη…έβαλε “τετάρτη”…γύρισε μισή στροφή την ρόδα κι έβαλε μπρος…
Τρελάθηκα…ρε έπρεπε να πάω εξ χιλιάδες μίλια απ την Ελλάδα για να μου μάθει ο αράπης να βάζω μπρός απ την ρόδα;
Ο Σέσε με κοίταζε μ ένα αλαζωνικό ύφος…εγώ κοίταζα τα παπούτσια μου…
-Ενφίν πατρόν…παρτίρ (τέλος αφεντικό…πάμε να φύγουμε)…και χτύπησε τα χέρια του…
-Σέσε…μην πεις τίποτα άλλο…θα σε παραχώσω εδώ στην άμμο…
-Παρντόν;…πουρκουά πατρόν;
-Βρε α..σιχτίρ…πουρκουά..πουρκουά…πάμε να φύγουμε…
Φτάσαμε βράδυ στο Ντακάρ. Ο καπταν Κλέων έβαζε ρούχα σε μια μικρή βαλίτσα..
-Πετάω σε τρεις ώρες για Παρίσι, νομίζω στο είχα πει…Έχουμε συνέλευση μετόχων…Θα γυρίσω την Πέμπτη. Θα με πας στο αεροδρόμιο.
-Μα καπταν Κλέων αύριο είναι Πάσχα…κι Τάσος έφυγε για την Ελλάδα…είμαι μόνος…Έλεγα…η Μαρί Ροζ να βάψει κανένα κόκκινο αυγό να κάνουμε μαζί Πάσχα…Έχω και κόκκινη μπογιά…μου την έδωσε ο καπταν Φώτης…Έφερα και πενήντα αυγά απ το Καγιάρ…
-Ρε για ψάρια σ έστειλα στο Καγιάρ…αυγά έφερες;
-Μα…Πάσχα έχουμε αύριο καπταν Κλέων…Πάσχα..
-Α…ναι….
Κατάλαβε την πίκρα μου…τάλεγα και μόνο που δεν έκλαψα…
-Δεν πειράζει…πέρσι τέτοια μέρα ήσουν στο πέλαγος…φέτος είσαι πιο καλά…Κάνε καμιά γύρα στο λιμάνι κι αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις κάποιο Ελληνικό βαπόρι να κάνεις Πάσχα…θα φάτε και μαγειρίτσα…
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο για το αεροδρόμιο…σ όλη την διαδρομή δεν είπαμε κουβέντα…Οδηγούσα χωρίς να μιλώ…Τον μισούσα που έφευγε…δεν τούπα τίποτα για τα ψάρια…ούτε και με ρώτησε.Χτύπησε την πόρτα στο αυτοκίνητο κι απ το παράθυρο πέταξε ένα βιαστικό...
-Για τα ψάρια θα μου πεις όταν γυρίσω…Καλή Ανάσταση…
-Μπον βουαγιάζ καπετάνιε…Καλή Ανάσταση…
Πάτησα γκάζι και χάθηκα…”πως μπορεί να είναι τόσο σκληρός…γι αυτό άντεξε την αραπιά τριάντα χρόνια”…σκεφτόμουν…”έλα ρε…μέρα είναι θα περάσει”…και μου ήρθαν δάκρυα…Το πέλαγος σκέφθηκα …εκεί θάθελα να ήμουν τώρα…εκεί που τα Ελληνικά βαπόρια σκάνε φωτοβολίδες στον ουρανό για να γιορτάσουν την Ανάσταση…Φωτιά όλος ο Ατλαντικός…Χριστός Ανέστη…μια αστραπή όλος ο ωκεανός…
Μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες…η Φανή μου τα πιτσιρίκια μου…αύριο γιορτάζει η Λαμπρινή μου η κορούλα μου…πόσο πονάω Θεέ μου…Ίσως τώρα στην Ελλάδα θα χτυπάνε οι καμπάνες…πόσο πονάω Θεέ μου…Πήγα στο σπίτι μόνος μου…να κλάψω…να κάνω Ανάσταση…
Απ τα χαράματα βγήκα στους δρόμους…γραμμή για το λιμάνι…να δω Ελληνική σημαία…να βρω Ελληνικό βαπόρι…να κάνω Πάσχα. Γύρισα σαν τρελός όλα τα ντόκα…τίποτα…Γερμανοί Γάλλοι Κινέζοι Σπανιόλοι Πορτογάλοι…Έλληνες πουθενά…απογοήτευση, πίκρα…βούρκωσα ήθελα να κλάψω…
Οδηγούσα στους δρόμους χωρίς να ξέρω που πάω…Σαν αστραπή μούρθε στο μυαλό μου το Νιανίγκ…”αυτό είναι…είπα, στο Νιανίγκ θα πάω στον Αντωνόπουλο τον ξενοδόχο”…Οι μόνοι Έλληνες στην Σενεγάλη…αυτός κι ο αδερφός του. Είχαν ένα μεγάλο ξενοδοχείο εκατόν πενήντα χιλιόμετρα νότια απ το Ντακάρ…προς την Γκάμπια…Μια κατάφυτη όαση δίπλα στον ωκεανό…Πισίνες…γήπεδα γκολφ…ιπποφορβεία με άλογα…μαρίνα και σκάφη με μαύρους καπεταναίους για να ψαρεύουν οι Γάλλοι με τις…κοιλάρες και τα πούρα…ξιφίες στον Ατλαντικό…Ένας παράδεισος για τους πλούσιους Γάλλους…
Βγήκα στον δρόμο πατημένος…πίσω μου έβλεπα στον καθρέφτη…άφηνα ένα ντουμάνι μια κάπνα…Είχα βέβαια μια αγωνία αν το σαραβαλάκι θα με πήγαινε στο Νιανίγκ…μα πιο πολύ φοβόμουν τα ποτάμια...Οι Σενεγαλέζοι δεν κάνουν γέφυρες…μια τσιμενταρία κάνουν και περνάει το νερό από πάνω. Αν σβήσει η μηχανή σε τρώνε οι κροκόδειλοι…”ρε αυτό κι αν είναι Πάσχα”…σκεφτόμουν…
Πέρασα την σαβάνα*(έρημος) πατημένος…τα γκάζια τέρμα …έβλεπα μια σκόνη πίσω μου.Ύστερα η ζούγκλα…τα ποτάμια…Στον δρόμο τίποτα…ούτε ελέφαντες ούτε γαζέλες ούτε μια μαϊμού…μια ησυχία…
Στο “Hotel Nianig” μου άνοιξε το “πασσάζο” ένας ευγενικός ψηλός μαύρος με μια μπλε στολή κι έναν μπερέ…με θυμόταν…
-Ααα…μπονζούρ μεσιέ…σαβά μπιέν;
-Α..γαμήσου και συ ρε μαλάκα…
Μου ανταπέδωσε τον χαιρετισμό μ ένα πλατύ χαμόγελο…κι έδειξε τις δοντάρες του…
Τον Αντωνόπουλο τον βρήκα σε μια από τις πισίνες του…έπινε τον καφέ του…Άντρας γύρω στα εξήντα…άσπρη γενειάδα μέχρι την κοιλάρα του..μ ένα πούρο στο χέρι και με μια άσπρη μπούμπου*(κελεμπία) με χρυσαφιά κεντήματα και κάτι χαϊμαλιά στον λαιμό....σενεγαλέζος βέρος…
Ο Αντωνόπουλος είχε το Ελληνικό Προξενείο στο Ντακάρ…ήταν ο Πρόξενος της Ελλάδας…Το προξενείο το κρατούσαν η κυρία Λένα …Ελληνολιβανέζα …χήρα γύρω στα εξήντα…πρώην γκομενάρα, με την κόρη της γύρω στα τριάντα πέντε…γεματούλα λιγάκι αλλά…σε καλή κατάσταση…Πιο πολύ Λιβανέζα την έκανες παρά Ελληνίδα…είχε εκείνο το μελαψό το Λιβανέζικο …το πουτανιάρικο…
Στο Ντακάρ ερχόταν τα Ελληνικά αλιευτικά. Η κυρία Λένα κατέβαινε στο λιμάνι με την κόρης της…μ ένα μεγάλο μαύρο εξακύλινδρο Πεζώ, τάχα να πάρει ψάρια…Έπαιρνε δυο Έλληνες καπεταναίους να τους κάνει τραπέζι στο σπίτι της…Οι καπεταναίοι γυρνούσαν το πρωί στα βαπόρια…Τι στο διάολο τρώγανε μέχρι το πρωί…δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω…To προξενείο μας…κάπου στην Σαντινέρ, σε μια αράπικη συνοικία είχε μια ταμπέλα έναν θυρεό… “Consulat de Grece” …πήγαινα γιατί η κυρία Λένα πολύ με συμπαθούσε…τις πιο πολλές φορές που πήγα να κάνω κάνα τηλέφωνο στην Ελλάδα…ήταν κλειστό…
Ο Αντωνόπουλος με καλοδέχτηκε…μάλλον σαν να χάρηκε που με είδε…
-Καλημέρα κύριε Αντωνόπουλε …Χριστός Ανέστη…
-Καλώς τον Δημητρό καλημέρα…παρντόν…δεν κατάλαβα τι είπες;
-Πάσχα κύριε Αντωνόπουλε …Πάσχα έχουμε σήμερα…
-Ααα…ναι; Σώπα ρε…αλήθεια; Μόνος σου ήρθες;
-Ναι κύριε Αντωνόπουλε …
-Δεν σου είπα όταν θάρχεσαι να φέρνεις δυο τρεις καπεταναίους φίλους σου; Οι πελάτησές μου…βαρέθηκαν θα φύγουν…βαρέθηκαν τους μαύρους υπαλλήλους μου…
-Ναι κυριε Αντωνόπουλε …όταν ξανάρθω θα τους φέρω…
Ανέμισε την κελεμπία του δεξιά αριστερά να πάρουν αέρα τα αρχίδια του…τράβηξε μια ρουφιξιά το πούρο και μου γύρισε την πλάτη…
-Να κάνω κανένα τηλέφωνο στην Ελλάδα κύριε Αντωνόπουλε;
-Ρε κάνε όσα θες…υπομονή θέλει μόνο…Παρντόν τώρα έχω δουλειά…θα τα πούμε μετά…και με παράτησε…
Οι πελάτησές του οι κυρίες και οι κόρες των Γάλλων βιομηχάνων κάναν διακοπές εξ επτά μήνες…μαυρίζαν τα κορμιά τους στον Αφρικάνικο ήλιο και το καλοκαίρι ανηφόριζαν στην Ευρώπη στις πλαζ του Κάπρι και της Κόστας Ντελ Σολ…να συνεχίσουν τις διακοπές τους…
Οι Γάλλοι βιομήχανοι ερχόταν κάθε Παρασκευή με τσάρτερ στο Ντακάρ κι από εκεί με κάτι λεωφοριάκια για ζούγκλα…μαύροι οδηγοί τους φέρναν στο Νιανίγκ. Άλλοι ντυμένοι με ρούχα καμουφλάζ για ζούγκλα με τις κοιλάρες τους και τα πούρα και κάτι καραμπίνες…κι άλλοι ντυμένοι καπεταναίοι με άσπρα καπέλα με χρυσές κλάρες με κοντά παντελονάκια και την κοιλάρα απ έξω…σούργελα να τους βλέπεις και να κλαίς…Ερχόταν το απόγευμα της Παρασκευής και πήγαιναν κατ ευθείαν στα μπάρ του ξενοδοχείου μαζί με τις καραμπίνες…Κατά τις δύο-τρεις την νύχτα δυο μαύροι τους σήκωναν…λιάρδα στο μεθύσι…
-Που τον πάνε τον Γάλλο κύριε Αντωνόπουλε; Έπαθε τίποτα;
-Μπά όχι ρε…τον πάνε να κοιμηθεί…
Το Σάββατο τα ίδια…πίναν μέχρι να βρουν τον πάτο…την Κυριακή το απόγευμα έφευγαν…Ποια ζούγκλα για γαζέλες…ποιον ωκεανό για ξιφίες…ουίσκια και μπίρες έπιναν μέχρι να στανιάρουν…Δεν ξέρω αν αυτοί οι εκατομμυριούχοι περνούσαν πιο καλά από μένα…
Έκανα βουτιές στις πισίνες έκανα γύρα τους μπουφέδες με τα τροπικά φρούτα και τα Αφρικάνικα φαγητά…τέλος πάντων έκανα Πάσχα πέρασα καλά ξεχάστηκα…πήρε να νυχτώνει… Ένιωσα μια ενοχή…”φτάνει το χασομέρι…έχω κι ένα πλήρωμα που με περιμένει” …σκέφθηκα…
-Θα φεύγω κύριε Αντωνόπουλε…
-Τρελάθηκες; Ούτε να το σκεφθείς…ρε που θα πας μέσα στην νύχτα…Θα σε φάνε οι μαύροι και τα φίδια…Θα φύγεις το πρωί…
-Δεν μπορώ κύριε Αντωνόπουλε…πρέπει να φύγω οπωσδήποτε το πρωί βγαίνω στην δουλειά…
Έφυγα νύχτα…ούτε που φανταζόμουν τι θα μου συνέβαινε…

Dimitris Simsirikis

Ο Δημήτρης Σιμσιρίκης είναι παλιός πολυταξιδεμένος ναυτικός και σήμερα πετυχημένος επιχειρηματίας. Γεννημένος στην Αλεξ/πολη και Λάτρης της Σαμοθράκης μας, έγραψε και ελπίζω να συνεχίσει να γράφει μ΄αυτόν τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τις εμπειρίες του στη θάλασσα και να σαγηνεύει με την γλαφυρή και άμεση γραφή του. Είναι φίλος μου και έχω ξαναδημοσιεύσει στο blog μου ιστορίες του. Να είναι γερός και να συνεχίσει να γράφει . . .

ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ 02.10.2019 - ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ

Από σήμερα οι ενημερώσεις μας θα γίνονται μέσω αυτού του νέου email της ομάδας.

Save Saos <savesaos@gmail.com>

Προχωράμε λοιπόν μετά την ενημέρωση στις 24.09.2019 με μια νέα συνάντηση μεταξύ μας για να εργαστούμε και να σχεδιάσουμε όλοι μαζί τις επόμενες ενημερωτικές εκδηλώσεις μας. 

Την Τετάρτη 02.10.2019 στις 20:30 στο Εργοστάσιο 

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ , ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟ EMAIL ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.

Save Saos

Ν. Σαντορινιός: Η καθυστερημένη προκήρυξη των άγονων γραμμών, αποκάλυψε τα ψέματα της κυβέρνησης

Η προκήρυξη των άγονων γραμμών στις 24/9/2019 αποκάλυψε σε όλο το
μεγαλείο την πολιτική εξαπάτηση που επιχειρεί η Κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω
του Υπουργείου Ναυτιλίας, απέναντι στα νησιά και τους νησιώτες.
Πρόκειται για μια προκήρυξη, που ενώ όλα ήταν έτοιμα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην Αντιπολίτευση, εντούτοις καθυστέρησε τουλάχιστον δυο μήνες, φτάνοντας έτσι στο σημείο να μην μπορούν να ανατεθούν οι συμβάσεις άγονων γραμμών μέχρι τις 31/10/2019, οπότε και λήγουν οι ετήσιες εν ισχύ συμβάσεις. Η προχειρότητα αυτή θα έχει άμεσο αποτέλεσμα να καθυστερήσει τουλάχιστον δύο μήνες η δυνατότητα κράτησης εισιτηρίων από και προς τα νησιά, ιδίως για το καλοκαίρι, πλήττοντας τον τουρισμό αλλά και τις μετακινήσεις των ίδιων των νησιωτών.

Παράλληλα, με μια σειρά επικοινωνιακού τύπου ανακοινώσεις επιχειρήθηκε να καλυφθεί η αδυναμία διαχείρισης των άγονων γραμμών, η προχειρότητα της Κυβέρνησης αλλά και η ίδια η πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα:
1. Η πολυθρύλητη αύξηση του Προϋπολογισμού για τις Άγονες Γραμμές δεν είναι παρά ένα κουτοπόνηρο λογιστικό τρικ, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στη βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών.  Πολύ απλά το Υπουργείο προκηρύσσει όλες τις γραμμές με προϋπολογισμό για πλοία Κατηγορίας 1 (κάτω των 12 ετών). Ωστόσο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ επαρκή πλοία Κατηγορίας 1 ή Κατηγορίας 2 (κάτω των 20 ετών), επομένως ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να καλυφθεί ο προϋπολογισμός, γιατί απλά οι γραμμές και πάλι θα καλυφθούν στην πλειονότητά τους από πλοία Κατηγορίας 3. Έτσι απλά, το Υπουργείο εξαπατά τους νησιώτες παρουσιάζοντας ένα προϋπολογισμό «φουσκωμένο» κατά μέσο όρο 30% που όμως δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές πολιτικές.
2. Η πολυθρύλητη ρήτρα «πλοίου αντικατάστασης» δεν ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ αντίκρισμα, αφού περιορίζεται στο να προτιμάται το πλοίο που η εταιρεία δηλώνει ως πλοίο αντικατάστασης, ρύθμιση που έτσι και αλλιώς προϋπήρχε σαν πρακτική και στις προκηρύξεις των προηγούμενων ετών. Ωστόσο ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ πλοίο για το οποίο δεν δηλώνεται πλοίο αντικατάστασης, αφού σχεδόν πάντα (πλην της γραμμής Χάλκη- Σκάλα Καμείρου) για κάθε γραμμή υποβάλλεται ένα υποψήφιο πλοίο. Οπότε η ρήτρα «αντικατάστασης πλοίου» είναι απλά μια ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΕΞΑΓΓΕΛΙΑ χωρίς αντίκρισμα.
3. Η προκήρυξη των άγονων γραμμών βασίζεται στην απόφαση του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών της 27/6/2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμη Κυβέρνηση. Σε αυτή την απόφαση δεν προστέθηκε καμία νέα γραμμή από την νέα ηγεσία του Υπουργείου. Αντίθετα της Κυβέρνηση της ΝΔ έκοψε προτάσεις για 3 νέες γραμμές που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εγκρίνει.
i. ΚΑΒΑΛΑ – ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ και επιστροφή, Τρία (03) δρομολόγια την εβδομάδα  καθόλη τη διάρκεια της δρομολογιακής περιόδου.
ii. ΚΩΣ-ΝΙΣΥΡΟΣ-ΤΗΛΟΣ-ΣΥΜΗ-ΡΟΔΟΣ και επιστροφή, Τρία (03) δρομολόγια την εβδομάδα  καθόλη τη διάρκεια της δρομολογιακής περιόδου.
iii. ΡΟΔΟΣ- ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ και επιστροφή, ΜΕ ΤΑΧΥΠΛΟΟ, Τρία (3) δρομολόγια την εβδομάδα  καθόλη τη διάρκεια της δρομολογιακής περιόδου.
Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές, ότι η ακτοπλοΐα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αντιμετωπίζεται με όρους επικοινωνίας. Ας σταματήσει το Υπουργείο να προσπαθεί να κοροϊδέψει τους νησιώτες και τα νησιά και ας εξηγήσει στους πολίτες γιατί δεν προκήρυξε τις ακτοπλοϊκές γραμμές που αποτελούν αίτημα των τοπικών κοινωνιών των νησιών της Σαμοθράκης, Νισύρου, Τήλου, Σύμης και Καστελορίζου.