Το "ΚΑΠΤΑΝ-ΦΩΤΗΣ" “βογάριζε” (αρμένιζε δύσκολα, επικίνδυνα) πάνω
στον καιρό, σαν άγριο άλογο.
Σαν να ήθελε να νικήσει τον Θεό.
Σαν να ήθελε να νικήσει τον Θεό.
Η πλώρη του
βούταγε στη θάλασσα, η γέφυρα χανόταν κάτω απ΄το νερό.
Άδειαζε η θάλασσα από τα
μπούνια, κι ερχόταν η άλλη.
Η προπέλα ξενέριζε, έχανε τα νερά της, και τα
ξανάπιανε.
Ο αέρας σφύριζε πάνω στα σύρματα που τραβούσε, μα ο Καπτάν-Παναγής
έπινε τον καφέ του, αργά.
Βογάριζε, γιατί ο Καπετάνιος είχε εμπιστοσύνη το βαπόρι του, και το βαπόρι τον καπετάνιο του.
Βογάριζε, γιατί ο Καπετάνιος είχε εμπιστοσύνη το βαπόρι του, και το βαπόρι τον καπετάνιο του.
Ο Τ.Σιμσιρίκης είναι ένας γνωστός Αλεξανδρουπολίτης επιχειρηματίας.
Πολλοί γνωρίζουν ότι έφαγε τη ζωή του στη θάλασσα, στα "ψαράδικα".
Ακόμη λιγότεροι όμως γνωρίζουν ότι έχει το χάρισμα να αποδίδει με τον γραπτό του λόγο φωτογραφίες των αναμνήσεών του και το εμπειριών του.
Προσωπικά τον θεωρώ τον "Καβαδία του πεζού λόγου".
Στο blog μου με την συγκατάθεσή του, θα δημοσιεύω περιοδικά δικά του αυτοτελή κείμενα.
Σας προτρέπω να τον διαβάζετε.
Σπιτάλας Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου