Σχεδόν σε μείζον θέμα εσωτερικής πολιτικής έχει αναχθεί στη Γερμανία η κρίση στις ελληνογερμανικές σχέσεις, την οποία επισήμως το Βερολίνο δεν... βλέπει, αλλά τα μέσα ενημέρωσης την έχουν συνεχώς στα πρωτοσέλιδά τους - σε βαθμό που να βγαίνει και αναρτά το "Spiegel" στην ιστοσελίδα του έκκληση προς τις δύο πλευρές, Αθήνα και Βερολίνο, με τίτλο «Παρακαλώ, σταματήστε», και με βασικό επιχείρημα ότι η κλιμάκωση της έντασης των δηλώσεων «κάνει τους συμβιβασμούς πιο δύσκολους και πυροδοτεί τις προκαταλήψεις» και στην Ελλάδα και στη Γερμανία.
«Θέλουμε να είμαστε για την Ελλάδα ένας καλός φίλος και εταίρος», είναι η απάντηση που δίνει ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, όταν ερωτάται για το πώς βλέπει η γερμανική κυβέρνηση την ελληνική, την ίδια ώρα που τρις ημερησίως ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φροντίζει με τις δικές του δηλώσεις να συντηρεί την ένταση, με «μπηχτές» για τον ομόλογό του Γ. Βαρουφάκη, με μεγαλόφωνα ερωτήματα για το τι άραγε θέλει η ελληνική κυβέρνηση, με τη μόνιμη επισήμανση ότι «δεν φταίνε το Βερολίνο ή οι Βρυξέλλες για τα προβλήματα της Ελλάδας» και εσχάτως με την αυστηρή... συμβουλή «το πρόβλημα δεν λύνεται κάνοντας τους άλλους αποδιοπομπαίους τράγους».
Όπως και στο παρελθόν, στα τέλη του 2011, η γερμανική ηγεσία μοιάζει διχασμένη. Με την Μέρκελ, από τη μια πλευρά, να μιλά πολύ λίγο, και με το γραφείο της στην καγκελαρία να διαρρέει ότι το Βερολίνο είναι αποφασισμένο να αποτρέψει έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ λόγω «ατυχήματος», ενός Grexident, όπως είναι η νέα λέξη της μόδας, ακόμη και με «ανορθόδοξους» τρόπους - κυρίως για γεωπολιτικούς λόγους. Και με τον Σόιμπλε, από την άλλη, να προχωρά από το «όλοι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά η απόφαση είναι δική της» στο «δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο ατυχήματος» και βεβαίως να καθιστά γι' αυτό υπεύθυνη την Αθήνα, που «χάνει χρόνο» και δεν υλοποιεί τις δεσμεύσεις της, με τον κίνδυνο να μην εκταμιευτεί εγκαίρως η δόση.
Για την ώρα, αυτή η διάσταση απόψεων είναι μάλλον για το θεαθήναι, καθώς ο Σόιμπλε είναι αυτός που έχει αναλάβει το ρόλο του αυστηρού, αυτού που επιβάλλει την τήρηση των κανόνων στην Αθήνα, ώστε να καθησυχάζει εκείνα τα στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών και των Χριστιανοκοινωνιστών που διαφωνούν με τα ελληνικά «πακέτα» και θεωρούν ότι η Ευρωζώνη θα ήταν πολύ καλύτερα χωρίς την Ελλάδα, είτε επειδή το πιστεύουν πραγματικά είτε επειδή νοιώθουν να απειλούνται από την ευρωσκεπτικιστική... γοητεία της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία».
Όχι ότι ο Σόιμπλε δεν είναι δογματικός στις πεποιθήσεις του, και δεν μπαίνει στον πειρασμό να τραβήξει τα πράγματα στα άκρα, ωστόσο ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν διανοήθηκε να αμφισβητήσει ότι η τελική απόφαση για τη διαχείριση της ευρωκρίσης -την οποία βεβαίως συνδιαμορφώνει- είναι της Μέρκελ.
Και τώρα και του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος παρά τα χαμόγελα και τα γλυκά του λόγια στην καγκελάριο, έχει στείλει σαφέστατα το μήνυμα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και κυρίως στο Βερολίνο, ότι στο θέμα της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της Κομισιόν. Ο επίτροπός του των Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί φρόντισε από τις σελίδες του χθεσινού τεύχους του "Spiegel" να προειδοποιήσει ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν «η αρχή του τέλους» για το ενιαίο νόμισμα - και καταστροφική τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για την Ευρωζώνη, «όπως θεωρώ ότι συμφωνούμε όλοι στην Ευρώπη».
Βέβαια, τα κλειδιά της ρευστότητας -άρα και τον αερόσακο του «ατυχήματος»- τα κρατά ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, ο οποίος όμως αποκλείεται να πάρει πάνω του την απόφαση να ωθήσει την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Μπορεί να πιέζει, δίνοντας τη ρευστότητα με το σταγονόμετρο, αλλά «δεν πρόκειται ποτέ να τραβήξει την πρίζα», όπως πιστεύουν στο Βερολίνο. Την απόφαση θα την πάρουν οι Μέρκελ και Γιούνκερ. Οπότε ίσως να έχουν βάση οι διαρροές στο περιοδικό "Euroinsight", ότι, στην περίπτωση που τείνει να ξεμείνει η Αθήνα από ρευστότητα, η καγκελαρία είναι έτοιμη να στηρίξει ανορθόδοξες λύσεις, από την αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων, την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων σε περίπτωση bank run, ή την πρόωρη πληρωμή δόσεων από το τρέχον πρόγραμμα, μέχρι ακόμη και την καθυστέρηση πληρωμών προς το ΔΝΤ.
Για τις «ανορθόδοξες λύσεις» προαπαιτούμενη είναι «μια πολιτική απόφαση ότι η Ελλάδα θα μείνει στην Ευρωζώνη, κάτι που για τη γερμανική πλευρά προϋποθέτει τη σαφή δέσμευση ότι θα υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις από την ελληνική πλευρά», όπως φέρεται να είπαν αξιωματούχοι της καγκελαρίας στο "Euroinsight".
Ρεπορτάζ: Κάκη Μπαλή
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου