Αλ. Τσίπρας: Οι τρεις βασικές προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μίλησε σήμερα Τρίτη στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου με θέμα «Η ώρα της Ελληνικής Οικονομίας».

Παράλληλα, αναφέρθηκε στους πυλώνες που συναρμόζουν το εθνικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου: σταθεροποίηση της οικονομίας, αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης & ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.

Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα:

Κυρίες και Κύριοι,

Σας ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση να μιλήσω στο ετήσιο συνέδριό σας, το οποίο, με την πάροδο των χρόνων, έχει καταστεί σημείο αναφοράς για τις οικονομικές εξελίξεις.

Ιδίως στις μέρες της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 

Αφού είναι ίσως μια από τις λίγες ευκαιρίες να διεξάγουμε έναν ανοιχτό, ειλικρινή και εποικοδομητικό προγραμματικό διάλογο, όχι μόνο πάνω στις αιτίες και στους υπαίτιους της κρίσης, αλλά και πάνω στις αναγκαίες τομές και αλλαγές πολιτικής, ώστε να υπερβούμε τη κρίση. 

Θέλω, λοιπόν, προκαταβολικά να σας εκμυστηρευτώ ότι δεν ήρθα για να σας μιλήσω πολύ για το παρελθόν ούτε και να σκιαμαχήσω για το παρόν. 

Θα αναφερθώ μόνον συνοπτικά σε αυτό μόνο γιατί διαμορφώνει το έδαφος της καμένης γης στο οποίο θα πορευτεί η επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στα πρώτα βήματά της. 

Είμαι σήμερα ανάμεσά σας, κυρίως, για να σας μιλήσω για το μέλλον. 

Για το δύσκολο αλλά γεμάτο ελπίδα, αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια και αισιοδοξία αύριο αυτού του λαού και αυτού του τόπου. 

Για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση και τη πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας.

Ήρθα για να σας εκθέσω τις ορίζουσες της κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην οικονομία. 

Γιατί εμείς, όπως λέει ο ποιητής, δεν «πορευόμαστε στο πουθενά για ένα μέλλον που ήταν χθες». 

Αυτό το κάνει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου - το κάνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.  

Εμείς έχουμε επεξεργαστεί εθνικό σχέδιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, με το οποίο θα αντικαταστήσουμε τα Μνημόνια της λιτότητας που βυθίζουν τη χώρα 3 χρόνια τώρα.   

Στο πλαίσιο αυτό, δράττομαι της ευκαιρίας και της παρουσίας μου στο συνέδριό σας, προκειμένου να απευθυνθώ σε όλες τις υγιείς επιχειρηματικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

Και καταθέτω ανοιχτή και ειλικρινή πρόσκληση για συστράτευση. 

Συστράτευση, στον αγώνα για τη βήμα προς βήμα ανασυγκρότηση της πατρίδας μας. 

Και συνεργασία για την άμεση αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει ο τόπος. 

Συστράτευση και συνεργασία στη βάση σταθερών, απλών και ξεκάθαρων κανόνων  και αμοιβαίων δεσμεύσεων.

Στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας που θα απαντά ξεκάθαρα στο υπαρξιακό δίλλημα της πατρίδας μας, που είναι λιτότητα ή ανάπτυξη, ύφεση ή παραγωγική ανασυγκρότηση.

  Και δίνοντας ξεκάθαρη απάντηση ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, θα εντάσσει τα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. 

Εμείς σας καλούμε να επενδύσετε στην ανάπτυξη, στη παραγωγική ανασυγκρότηση, στη καινοτομία και στην ποιότητα, δημιουργώντας σταθερές θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης και αξιοπρεπών και δίκαιων αμοιβών, με σεβασμό στην εργατική, περιβαλλοντική και φορολογική νομοθεσία. 

Και δεσμευόμαστε για την άμεση προώθηση των τριών βασικών, προοδευτικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος: 

Για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος: για ένα απλό, διαφανές, σταθερό, δίκαιο και αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας και φορολογίας για τον ιδιωτικό τομέα.

Για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης: για μια αντιγραφειοκρατική και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, αποκεντρωμένη και φιλική προς τον πολίτη και την παραγωγική ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Απογαλακτισμένη από την κομματική εξάρτηση, το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία. 

  Για το άνοιγμα των αγορών από τα καρτέλ της διαπλοκής, με σύγχρονη αντιολιγοπωλιακή νομοθεσία και μια πραγματικά ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη, πλήρως λειτουργική και θεσμικά ενισχυμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού.  

Γιατί στην Ελλάδα την ιδιωτική πρωτοβουλία δεν την εκτοπίζει το κράτος και η δημόσια παρέμβαση, αλλά τα καρτέλ της διαπλοκής. Τα οποία λειτουργούν σε καθεστώς απόλυτου προστατευτισμού από το πολιτικό κατεστημένο. Νέμονται τα αναπτυξιακά κονδύλια. Νοθεύουν τους κανόνες της αγοράς. Και αποτρέπουν τις παραγωγικές πρωτοβουλίες. 

Θέλω, στο σημείο αυτό, να επισημάνω το εξής: Η δική μας οικονομική πολιτική έχει ως επίκεντρο την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης και της αγοράς. 

Θα δημιουργήσει, συνεπώς, συνθήκες κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Ωστόσο, σκοπεύουμε να κλείσουμε κάθε παράθυρο νόμιμης φοροαποφυγής και θα άρουμε όποια άλλη διακριτική μεταχείριση συνιστά φορολογική και μικροοικονομική στρέβλωση. 

Θα είμαστε αρωγοί προς τους πραγματικούς επενδυτές, αλλά αμείλικτοι με τους αεριτζήδες, τους μεταπράτες, τους μεσάζοντες και τους επιχειρηματίες της παρασιτικής διαπλοκής. 

Με όλους εκείνους που πλούτισαν και εξακολουθούν να πλουτίζουν σε συνεργασία με μέρος του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. 

Οι όροι του παιχνιδιού είναι ξεκάθαροι: ο δημόσιος, ο κοινωνικός και ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας θα συνυπάρχουν, με διακριτή και συμπληρωματική λειτουργία. 

Θα συμπράττουν και θα συν-αναπτύσσονται. 

Στη νέα αυτή σύμπραξη κράτους-αγορών-κοινωνίας, η κοινωνία θέτει τους κανόνες τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στον ιδιωτικό, με βάση τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις δημοκρατικές επιλογές της. 

Το κράτος σχεδιάζει, με τις διαδικασίες του αποκεντρωμένου δημοκρατικού προγραμματισμού, στηρίζει, με δημόσιες πολιτικές, και συντονίζει επιτελικά και με σχέδιο τις δράσεις των φορέων της κοινωνίας. 

Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας λειτουργεί με διαφάνεια, δημόσια λογοδοσία, αυστηρότητα στην χρήση των πόρων και κοινωνικό έλεγχο. 

Ο ιδιωτικός τομέας αναπτύσσει τη δράση του εντός κοινωνικών και οικολογικών δεσμεύσεων. 

Αυτές είναι οι κατευθυντήριες αρχές του νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου που οραματιζόμαστε, αρχές που υπηρετούν ένα νέο κοινωνικό και δημόσιο ήθος. 

Είναι οι αφετηρίες της ρήξης με το παρελθόν. 

Εισάγουμε, ως βασικούς πυλώνες, συνεργατικές μορφές της οικονομίας και αναπτυξιακές συμπράξεις με ξένο κεφάλαιο και φορείς. 

Σ’ αυτό το πλαίσιο, ενθαρρύνουμε την επιλεκτική προσέλκυση ξένων επενδύσεων παραγωγής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, με σκοπό τη σταδιακή δημιουργία ελληνικής τεχνογνωσίας.

Κυρίες και Κύριοι,

Απεγνωσμένα προσπαθεί η κυβέρνηση να φιλοτεχνήσει ένα «success story» για την οικονομική πολιτική της. 

Αλλά δεν είναι μόνο ότι «δεν υπάρχει ψεύτικη ζωή μέσα στην αληθινή» για να αντιστρέψω ένα γνωστό αφορισμό του Τέοντορ Αντόρνο. 

Είναι και ότι, εκτός από την πραγματικότητα, προσκρούει, πλέον, στους πιο έγκυρους εγχώριους και διεθνείς οργανισμούς. 

Παράταση της ύφεσης το 2014, με ποσοστό -0,4%, εκτιμά ο ΟΟΣΑ. 

Από την άλλη, ο ίδιος ο θεσμικός οικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης – το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) – προβλέπει στασιμότητα το 2014 – χαρακτηριστικά, μεγέθυνση του ΑΕΠ 0,004% – με αυξημένη ανεργία στο 29,3% – και αυτό μόνον υπό την αισιόδοξη προϋπόθεση ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα. Διαφορετικά η ύφεση θα παραταθεί και το 2014.

Από την άλλη, το δημόσιο χρέος, όχι μόνον δεν προσφέρεται ως «success story», αλλά, αντίθετα, είναι το απόλυτο «disaster story» του Μνημονίου. 

Αν και υπήρξε το πρόσχημα για τη μνημονιακή περιπέτεια στην οποία η κυβέρνηση Παπανδρέου έσπρωξε την Ελλάδα το 2010, όχι μόνο δεν αποκλιμακώθηκε, αλλά, αντίθετα, έχει εκτοξευθεί – τόσο ως απόλυτο μέγεθος όσο ως ποσοστό του ΑΕΠ. 

Το 2020, ο ΟΟΣΑ προβλέπει πως θα είναι στο δυσθεώρητο, μη βιώσιμο, αλλά και μη διαχειρίσιμο επίπεδο του 157%. 

Όχι στο 124% του ΑΕΠ το 2020 και, μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 2022, στο 110% του ΑΕΠ, όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση και η τρόικα. Αλλά, περίπου, στο 160%. 

Και, γι’ αυτό, ζητά την απομείωση της ονομαστικής αξίας του – το λεγόμενο OSI (Official Sector Involvement). 

Το επανέλαβε και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του, ο Άνχελ Γκουρία, μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα.  

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό πως, σε αντίθεση με την κυβέρνηση και την τρόικα, ο ΟΟΣΑ προβλέπει για το 2014 αύξηση του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ, από 176,6% το 2013 στο 181,3%. 

Αλλά, εκτός από τον ΟΟΣΑ, και το ΔΝΤ επισημαίνει στην έκθεση Fiscal Monitor του περασμένου Οκτωβρίου, την ανάγκη διαγραφής μέρους της αξίας του δημόσιου χρέους, ώστε το 2020 να προσεγγίσει το 124% του ΑΕΠ. 

Το ίδιο υπογραμμίζει και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής στην τριμηνιαία έκθεσή του Ιουλίου-Σεπτεμβρίου 2013. Το οποίο, επιπλέον, υπογραμμίζει πως είναι αναγκαία η «οργανωμένη διαγραφή μέρους του χρέους εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης» για να σταθεροποιηθεί η Ευρωζώνη και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη. 

Επισημαίνω, στο σημείο αυτό, ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για «διαγραφή» μέρους της ονομαστικής αξίας του δημόσιου χρέους έχει δύο σημαντικές διαφορές από τις προτάσεις των εγχώριων και διεθνών επιστημονικών ιδρυμάτων και οργανισμών:  

1.  συνδέει την αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους με «ρήτρα ανάπτυξης», και

2. θέτει ως απολύτως αναγκαία συνθήκη την άμεση κατάργηση της λιτότητας και την αναδιανομή εισοδημάτων και πλούτου, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, που έχουμε επεξεργαστεί.

Κυρίες και Κύριοι,

Δεν υπάρχει «success story» με διάρκεια μεγαλύτερη της μιας μέρας, που να μπορούν να διαφημίσουν η συγκυβέρνηση και η τρόικα. 

Μια τρόικα η οποία ψάχνει τρόπο να αποδείξει στους Ευρωπαίους πολίτες πως η λιτότητα στην Ελλάδα αποδίδει. 

Γι’ αυτό γαντζώθηκαν από το πρωτογενές πλεόνασμα ως σανίδα σωτηρίας. 

Έχω επαναλάβει πολλές φορές ότι αυτό επιτεύχθηκε σε βάρος της ανάπτυξης της χώρας, με τις διαρκείς περικοπές δαπανών και την απαξίωση, από τις αλλεπάλληλες μειώσεις, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. 

Σήμερα απλώς θα σας υπενθυμίσω την επισήμανση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής ότι το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι βιώσιμο με τη σημερινή πολιτική της λιτότητας.

Μιας πολιτικής που παρόλα αυτά συνεχίζει να παρουσιάζεται ως μονόδρομος.

Για του λόγου το αληθές, σήμερα ξεκινάει η συζήτηση στη Βουλή για τον τέταρτο μνημονιακό προϋπολογισμό. 

Πρόκειται για έναν συμφωνημένα εικονικό προϋπολογισμό.

Ένας «προϋπολογισμός για λίγο» και με «ουρά».

Αφού αναμένεται να αναθεωρηθεί πολύ σύντομα μιας και  πάει αγκαζέ με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2014-17.

Ένας προϋπολογισμός που παρόλο που κρύβει τα νέα μέτρα που αφορούν τη διαφορά εκτίμησης ως προς το δημοσιονομικό κενό, εντούτοις επιβάλει νέα σκληρή προσαρμογή πέντε επιπλέον δις ευρώ.

Σας υπενθυμίζω ότι πέρυσι μετά την ψήφιση του περσινού προϋπολογισμού λιτότητας, μόλις λίγους μήνες μετά, ήρθε ο νόμος 4093με 9,5 δις επιπλέον μέτρα.  

Σήμερα δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να συγκρίνουμε μεταξύ τους αυτούς τους προϋπολογισμούς. 

Διότι η λιτότητα λειτουργεί σωρευτικά και καταστροφικά για την οικονομία και την κοινωνία.

Αυτά τα 9,5 δις μέτρα, που πάρθηκαν το 2013 ώστε η κυβέρνηση να «περηφανεύεται» και να φαντασιώνεται   πρωτογενές πλεόνασμα, δημιούργησαν το σημερινό δημοσιονομικό κενό.

Το δημοσιονομικό κενό είναι αποτέλεσμα της λιτότητας, της ύφεσης και των μνημονίων. 

Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται καταστρέφοντας την παραγωγική βάση της χώρας. 

Η εσωτερική υποτίμηση που κατεδάφισε μισθούς και συντάξεις έδωσε τη σκυτάλη στις ιδιωτικοποιήσεις, αυτές στην εκποίηση φιλέτων και δημόσιων επιχειρήσεων, σειρά έχει η άλωση των τραπεζών, με δραματικές συνέπειες στην παραγωγική βάση και τις βιομηχανίες της χώρας.

Οι δημιουργοί του προβλήματος – εντός και εκτός Ελλάδας-δεν αποτελούν μέρος της λύσης.

 Γιατί ακόμα κι αν είμαι μάντης κακών και Κασσάνδρα ως προς τα νέα μέτρα μέσα στο 2014, σε κάθε περίπτωση, νέα μέτρα θα έχουμε πολύ πιο  σύντομα, εντός του 2013, αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Και αυτά θα είναι:

Φόρος ακινήτων και νέο φορολογικό νομοσχέδιο. 

Αποτελεί, βέβαια , παγκόσμια πρωτοτυπία να ψηφίζεται προϋπολογισμός και αμέσως μετά τα φορολογικά μέτρα που τον αφορούν.

Απελευθέρωση των απολύσεων.

Πλειστηριασμοί ακινήτων.

Εδώ κυρίες και κύριοι να μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτό  το θέμα των πλειστηριασμών δεν λύνεται με συσκέψεις ούτε με παρακλήσεις στην τρόικα, απλά να πάει λίγους μήνες πίσω.

Οι πλειστηριασμοί είναι βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.

Και επειδή όσο η κυβέρνηση παίζει αυτό το γνώριμο παιχνιδάκι της δήθεν διαπραγμάτευσης με τη τρόικα, μεγάλο μέρος των κόκκινων δανείων περνά ήδη σε χέρια κερδοσκόπων, εμείς θέλουμε σήμερα να θέσουμε το πραγματικό πρόβλημα και να ζητήσουμε μια ξεκάθαρη και άμεση λύση.

Και λύση δε μπορεί παρά να είναι η νομοθετική πρωτοβουλία άμεσα ώστε να απαγορευτεί η μεταβίβαση των δανείων από τις ελληνικές τράπεζες στα κερδοσκοπικά funds και να δοθεί παράταση στο καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας. 

Σας ανακοινώνω, λοιπόν, ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επεξεργάστηκε και καταθέτει σήμερα στη Βουλή τροπολογία- ασπίδα προστασίας των πολιτών από τη κερδοσκοπική επίθεση που ετοιμάζουν τα διεθνή κοράκια στη πρώτη κατοικία. 

Η τροπολογία αυτή έχει δύο σκέλη. 

Το Πρώτο αφορά τη προθεσμία της αναστολής των πλειστηριασμών παρατείνεται έως την 31η Δεκεμβρίου 2014. 

Και το δεύτερο, απαγορεύει απολύτως την άμεση ή έμμεση μεταβίβαση δανείων και αλληλόχρεων λογαριασμών, που συνήφθησαν μεταξύ ελλήνων πολιτών ή μονίμων κατοίκων Ελλάδος και νομίμως λειτουργούντων στην Ελλάδα τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων προς τρίτους, καθώς και κάθε είδους απαιτήσεων που προκύπτουν εξ αυτών. 

Και εδώ να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του και να σταματήσουν το κρυφτούλι με τη τρόικα. 

Η Βουλή δεν πρέπει να αφήσει απροστάτευτους τους αδύναμους πολίτες, οφείλει σήμερα, να τους προστατεύσει από   τοκογλύφους και διεθνή funds που εκμεταλλεύονται και θησαυρίζουν από την καταστροφή ενός λαού.

Κυρίες και Κύριοι,

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου απειλεί το λαό και τον τόπο. 

Απειλεί την ανώτατη εκπαίδευση με αργό θάνατο. 

Απειλεί τον πολυδιαφημισμένο ως το φορέα που δήθεν έλειπε από τον τόπο για την εξοικονόμηση πόρων στην υγεία και λειτουργεί μόλις από το 2012, τον ΕΟΠΥΥ, με ξαφνικό θάνατο. 

Απειλεί τον φυσικό πλούτο της χώρας με εκποίηση. Όπως, ένα από τα καλύτερα φιλέτα της Μεσογείου, τον Αστέρα της Βουλιαγμένης και τη χερσόνησο «Μικρό Καβούρι». 

Η περίπτωση αυτή αναδεικνύει  με καθαρότητα τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην υγιή και παραγωγική ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία, όπως σας είπα νωρίτερα, εμείς στηρίζουμε, και τους μαυραγορίτες του δημόσιου πλούτου και του φυσικού κάλλους του τόπου μας, στους οποίους είμαστε απέναντι. 

Απειλεί την πρώτη κατοικία των δανειοληπτών. 

Απειλεί με ομαδικές απολύσεις όσους ακόμα εργάζονται. 

Απειλεί ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού με τη φτώχεια και τη στέρηση. 

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου παραδίδει στην επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μια Ελλάδα σε αποσύνθεση και απόγνωση. 

Και γι’ αυτό, η ανασυγκρότηση αυτού του τόπου από την καμμένη γη του Μνημονίου δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος ή μιας κυβέρνησης. Είναι υπόθεση όλου του λαού. 

Καμία χώρα δεν ανοικοδομήθηκε μετά από πόλεμο χωρίς τη συστράτευση και τη συμβολή του λαού και των παραγωγικών δυνάμεών της – χωρίς την υπομονή και την επιμονή σύσσωμης της κοινωνίας. 

Το 2014 θα είναι το έτος μηδέν για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας από το λαό και την κυβέρνησή του – την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Κυρίες και Κύριοι, 

Tο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τόσο τη συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση όσο και την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.

Είναι πρόγραμμα με τρεις αμοιβαία ενισχυόμενους πυλώνες που συναρμόζουν το  εθνικό σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου, με το οποίο θα αντικαταστήσουμε το χρεοκοπημένο Μνημόνιο.

Ο πρώτος πυλώνας είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας με κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα. 

Θα το πετύχουμε με τη σημαντική αύξηση των δημόσιων εσόδων από δύο κύριες πηγές: 

1. τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, έτσι ώστε να φορολογηθούν τα υψηλά εισοδήματα και ο μεγάλος πλούτος και να περιοριστούν η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και οι ενδοομιλικές συναλλαγές,

2. την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων, όπως και των πλαστών και εικονικών τιμολογίων. 

Θα αναδιοργανώσουμε τις δημόσιες δαπάνες, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε, κατά προτεραιότητα, την ανθρωπιστική κρίση. 

Θα θέσουμε υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο όλες τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται με δανεικό δημόσιο χρήμα. 

Εμείς θέλουμε τις τράπεζες υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο προς όφελος της πραγματικής οικονομίας. 

Για να παρέχουν ρευστότητα στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά. 

Μόνο έτσι το τραπεζικό σύστημα θα τεθεί στην υπηρεσία της ανάπτυξης του τόπου. 

Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα νομοθετήσουμε τη «νέα σεισάχθεια», δηλαδή το «κούρεμα» στις οφειλές των δανειοληπτών, ώστε να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα και η καταναλωτική ικανότητά τους. 

Για να τονώσουμε την εσωτερική ζήτηση, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, σταματάμε την ελεύθερη πτώση των μισθών, των συντάξεων και της εφάπαξ παροχής στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. 

Και επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό από τα €586 στα €751 για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας. 

Όπως και τις εργασιακές σχέσεις στο προ-Μνημονίου καθεστώς. 

Είναι η μόνη δέσμευση που αναλαμβάνουμε. 

Και αποσκοπεί στην αποκατάσταση του αισθήματος οικονομικής ασφάλειας στο μέσο πολίτη – να ξέρει ο κόσμος τι του ξημερώνει – και της αναπτυξιακής δυνατότητας της οικονομίας. 

Ο δεύτερος πυλώνας είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. 

Στην κατεύθυνση αυτή, έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα άμεσων παρεμβάσεων έκτακτης ανάγκης για να υψώσουμε αμέσως ασπίδα προστασίας για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.  

Τους φτωχούς, τους άνεργους, τους αποκλεισμένους, τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Ο τρίτος πυλώνας είναι η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας. 

Εγγράφεται στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας, θα ικανοποιεί την εσωτερική ζήτηση και θα δημιουργεί καινοτομία και υψηλή προστιθέμενη αξία, με αξιοπρεπώς αμειβόμενη και σταθερή εργασία, μακριά από τις πρακτικές του παρελθόντος που βύθισαν την Ελλάδα στην κρίση.

 Αφετηρία της ανασυγκρότησης της παραγωγικής διαδικασίας είναι η στρατηγική επιλογή εξωστρεφών τομέων της οικονομίας που αναδεικνύουν τα πιο ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα στη διεθνή αγορά. 

Είναι, επίσης, η στρατηγική ενίσχυσης μιας ανταγωνιστικής εγχώριας βιομηχανίας υποκατάστασης εισαγωγών, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Οι συνέπειες της κρίσης στην Ευρωζώνη για την ελληνική οικονομία επαναφέρουν στο προσκήνιο την ανάγκη για τη διατήρηση και την ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής που έχει απομείνει, αλλά  και για την καινοτομική, τεχνολογική ανασυγκρότηση των βιομηχανικών-παραγωγικών δομών.

Χωρίς εθνική βιομηχανία δεν μπορεί να νοηθεί ελληνική οικονομία.

Έχουμε λοιπόν σχέδιο για την αναγκαία αναδιοργάνωση του θεσμικού υπόβαθρου της αναπτυξιακής διαδικασίας. 

Όλοι οι αναπτυξιακοί θεσμοί του παρελθόντος, από τους εξειδικευμένους οργανισμούς τύπου ΕΟΜΜΕΧ μέχρι τις τράπεζες ειδικού σκοπού, όπως η ΕΤΒΑ και η ΑΤΕ, έχουν διαλυθεί. 

Χρειαζόμαστε νέους. 

Τη βασική υποδομή αναπτυξιακών θεσμών θα συναρθρώσουν ένα νέο χωροταξικό συμβούλιο, με δυνατότητες σχεδιασμού, συντονισμού και αδειοδοτήσεων σε επίμαχα θέματα. 

Δίκτυα εξειδικευμένων ινστιτούτων σε πληθώρα τομέων – περιβάλλον, ενέργεια, αγροτική οικονομία. 

Τράπεζες ειδικού σκοπού, δημόσιες ή συνεταιριστικές.

 Οι νέες αναπτυξιακές δυνατότητες θα προκύψουν από συντεταγμένες παρεμβάσεις στους παραγωγικούς τομείς, στη γεωργία και τη μεταποίηση. 

Δηλαδή, εκεί όπου υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες παραγωγικής αναβάθμισής τους. 

Προέχει η στροφή σε νέα ποιοτικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και η ανάπτυξη μικρών και ευέλικτων έργων υποδομών, που αρμόζουν στην ανανέωση του παραγωγικού δυναμικού της οικονομίας. 

 Συγκεκριμένα παραδείγματα βελτίωσης εθνικού συγκριτικού πλεονεκτήματος, τα οποία σταχυολογώ από τα πέντε παραγωγικά συμπλέγματα του εθνικού σχεδίου μας για την ανασυγκρότηση, είναι ο ποιοτικός και θεματικός, εναλλακτικός τουρισμός, η ελληνική διατροφή, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας. 

Παράδειγμα 1: Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει βασικός ευρωπαϊκός πόλος στην αγροτοδιατροφική έρευνα και παραγωγή. 

Το κράτος θα είναι αρωγός σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας στον πρωτογενή τομέα, όπως και στην απορρόφηση των προϊόντων. 

Με το στήσιμο δημοπρατηρίων ή τη συνδρομή για τη διάθεση των προϊόντων στο εξωτερικό.

 Παράδειγμα 2: Η Ελλάδα μπορεί να εξελιχθεί σε περιφερειακό ενεργειακό κέντρο ανανεώσιμων πηγών και νέας περιβαλλοντικής τεχνολογίας. 

 Παράδειγμα 3: Μπορούμε να επανεστιάσουμε τον τουρισμό σε εναλλακτικές μορφές, προσανατολισμένες στην υψηλή ποιότητα και τη χαμηλή περιβαλλοντική επιβάρυνση. 

Είναι γνωστό ότι το έδαφος της Ελλάδας απαριθμεί περί τις 80 ιαματικές πηγές, που αναβλύζουν διάσπαρτες σ’ όλη της την έκταση. 

Θα χρηματοδοτήσουμε επενδυτικά σχέδια δικτυώσεων και συνεργασιών από φορείς και εταιρείες της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνεταιρισμούς, αστικές εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμες τουριστικές επενδύσεις, όπως εγκαταστάσεις υδροθεραπείας, δεξαμενές για ομαδικά λουτρά και άλλες σχετικές υποδομές. 

Αυτό είναι μόνο ένα χειροπιαστό παράδειγμα ανάπτυξης και διασύνδεσης του τομέα της κοινωνικής οικονομίας με τον τριτογενή.

Θα μπορούσα να σας αναφέρω δεκάδες άλλα.

Κυρίες και Κύριοι,

Το 2014 θα είναι έτος εκλογών. Θα είναι έτος μιας ιστορικής πολιτικής ανατροπής. 

Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας. 

Με τη του στήριξη λαού αλλά και τη συστράτευση των δυνάμεων της παραγωγής και της δημιουργίας του τόπου μας, είμαι βέβαιος ότι θα πετύχουμε και θα φτιάξουμε μια νέα Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Left.gr http://left.gr/news/