Κινδυνεύουν Ελλάδα και Κύπρος, για πρώτη φορά από το ’74, να υποστούν μια νέα κρίση, που υπό το βάρος ενός οικονομικού πολέμου, θα καταλήξει οριστικά σε μια νέα Εθνική καταστροφή
Με την συγκαλυμμένη επαναφορά του σχεδίου Ανάν με την υπογραφή της Κοινής διακήρυξης πλαισίου από τον πρόεδρο της Κύπρου και από τον εκπρόσωπο των Τουρκοκυπρίων, παρά την συντριπτική καταδίκη του στο δημοψήφισμα του 2004, και με την ενεργοποίηση του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας για «διάλογο» επί των υποτιθέμενων Ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο, ξεκίνησε μια κρίσιμη περίοδος πρωτοβουλιών αποσταθεροποίησης του ενιαίου εθνικά χώρου Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη.
Η Ελλάδα μετά από μια 20-αετία διπλωματικοπολιτικών υποχωρήσεων στον βωμό του «Ανήκουμε εις την Δύση» και αναγωγής των ιδεολογημάτων της παγκοσμιοποίησης και του κοσμοπολιτισμού σε «ολετήρα» αποδόμησης κάθε έννοιας εθνικού «αμυντικού δόγματος» και επίσημη εξωτερική πολιτική, κινδυνεύει εκτός των Μνημονίων να περιέλθει και στην δίνη μιας γεωπολιτικής – μη αντιστρεπτής – κρίσης.
Κινδυνεύει για πρώτη φορά από το ΄74, με τη χρήση τώρα νέων μέσων (πολιτικές διαλόγου και ήπιας ισχύος) αλλά με ακέραια και πάλι την ευθύνη της πολιτικής και οικονομικής της ελίτ να βρεθεί προ τετελεσμένων ρευστοποίησης εθνικού της χώρου. Να υποστεί μια εθνική κρίση την στιγμή κατά την οποία υφίσταται το βάρος ενός «οικονομικού πολέμου» και να καταλήξει οριστικά σε μια νέα εθνική καταστροφή.
Η χρήση πολιτικών «διαλόγου και ήπιας ισχύος» δίπλα στις πολιτικές πυγμής τύπου «Οθωμανικών Βαλκανίων» και «τοπικής υπερδύναμης» που ακολουθεί σταθερά η Άγκυρα με τις 45.000 στρατού κατοχής στην Κύπρο, το «casus belli», τα μπαράζ των παραβιάσεων του ελληνικού κυριαρχικού χώρου και του FIR, τα εξοπλιστικά προγράμματα μαμούθ κ.ά. δεν μετριάζει, τουναντίον ενισχύει τον επιθετικό της προσανατολισμό.
Η προοπτική μιας ειδικής σχέσης Τουρκίας – Ε. Ένωσης, στην οποία εμμένουν οι ΗΠΑ και συναινεί σταδιακά η Γερμανία, θα συμπληρώσει τις επιχειρούμενες αλλαγές του στάτους κβο με τον μαζικό εποικισμό Ελληνικών περιοχών, για να επαναληφθεί το διεθνές έγκλημα του εποικισμού που εφαρμόζεται συστηματικά στην κατεχόμενη Β. Κύπρο (240.000 έποικοι).
Ο κατακερματισμός της χώρας σε Περιφέρειες – ΕΟΖ οι οποίες, εκτός των άλλων, θα έχουν τη «δυνατότητα» (στην ουσία θα εκβιάζονται) να συνάπτουν απευθείας διακρατικές σχέσεις, θα καταστήσει ντε φάκτο την Τουρκία οικονομική ενδοχώρα Ελληνικών ακριτικών περιοχών.
Οι παραπάνω πολιτικές δεν αποτελούν σήμερα μόνο ασκήσεις επί χάρτου. Όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις στο Κυπριακό βαδίζουν ταχύτατα προς το στάδιο της εφαρμογής τους.
Το «η Κύπρος δεν υπάρχει!» και το «εδώ είναι Τουρκία!» τα οποία εκστόμισε από την Ανατ. Θράκη ο Ερντογάν και προηγήθηκαν της υπογραφής της Κοινής διακήρυξης καταρρίπτουν αμετάκλητα ανιστόρητες λογικές και πλάνες πως με διαλλακτική αντιμετώπιση η Άγκυρα εξευμενίζεται και η προοπτική της έντασης απομακρύνεται.
Οι προηγούμενες δηλώσεις και η κάλυψή τους με την σιωπή ΗΠΑ – Γερμανίας ενισχύουν την εκτίμηση πως:
Είτε με μέτρα «διαλόγου και ήπιας ισχύος», είτε με μέτρα έντασης, είτε και με τα δύο, η συγκυρία των Μνημονίων και των κυβερνήσεων εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας δεν θα μείνει για καιρό ανεκμετάλλευτη από την Άγκυρα.
Η κατάληξη αυτή δεν προέκυψε ως «κεραυνός εν αιθρία» και δεν είναι άσχετη με το νεοφιλελεύθερο σοκ και δέος και την πορεία βίαιης φτωχοποίησης της χώρας:
Πρόκειται για την άλλη όψη των Μνημονίων η οποία προετοιμάσθηκε με επιμονή παράλληλα με την «κρίση χρέους», καθ΄ όλο το διάστημα της προηγούμενης 20-αετίας (Συμφωνίες Μαδρίτης, Ελσίνκι, Ερζερούμ κ.λ. από τους Σημίτη – Πάγκαλο – Γ. Παπανδρέου κ.ά.), για να φθάσει τώρα στην «τελική ευθεία» από το ίδιο, το εθνικά υποτελές – νεοφιλελεύθερο καθεστώς.
Ειδικότερα για την Κύπρο, η οποία προσφέρεται για το εναρκτήριο λάκτισμα της διχοτόμησης του ενιαίου χώρου Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη, από την επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών προηγήθηκαν δηλώσεις του αντιπροέδρου και ΥΠΕΞ της Κυβέρνησης Ε. Βενιζέλου στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ και στην συνέχεια στην εφημερίδα «Σαμπάχ» με τις οποίες:
α) Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας χαρακτηρίζεται «πρόεδρος των Ελληνοκυπρίων» (η Κύπρος δεν υπάρχει!)
β) Αναγνωρίζεται έμμεσα το ψευδο – κράτος, εφόσον – σε αντίθεση με ότι έπραττε η Ελλάδα ως τώρα – ανακοινώνεται επίσημη συνάντηση μαζί του.
γ) Οι αποφάσεις του ΟΗΕ που κατοχυρώνουν την Κυπριακή Δημοκρατία υποκαθίστανται με παραπομπές στην αποικιοκρατική συμφωνία του Λονδίνου το 1959!
Ανακοινώνεται τέλος «τετραμερής διάσκεψη» στη θέση των διαδικασιών του ΟΗΕ ώστε το Κυπριακό να αποσπασθεί από κάθε δυνατότητα διεθνούς δίκαιου.
Οι θέσεις αυτές της Ελληνικής κυβέρνησης εναρμονίζονται πλήρως με τις πιέσεις τις οποίες ασκεί ο Αμερικανικός παράγοντας για να αποδεχτεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά την επαναφορά του σχεδίου Ανάν.
Να αποδεχτεί την ίδρυση ενός «νέου κράτους υπό συνεταιρική μορφή» για να συρθεί στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης, και επιπλέον την συνδιαχείριση ολόκληρου του νησιού!
Στο Αιγαίο η επέκταση της διχοτόμησης και συνδιαχείρισης (συνεκμετάλλευσης) θα προωθηθεί διάμεσου του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας.
Όλες οι καίριες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου και των στρατηγικών σημείων (αγωγοί κ.ά.) θα παραπέμπονται σε αυτό, ή/και θα οδεύουν διάμεσου αυτού (με την σύνταξη συνυποσχετικού) στην επιδιαιτησία του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης – όπως είχε συμφωνηθεί από τον Γ. Παπανδρέου στο Ελσίνκι το 1998 και επικυρώθηκε από τον ίδιο στο Ερζερούμ το 2011!
Μαζί με το άγος των Μνημονίων και της νέας κατοχής η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον την πιο ακραία απειλή:
Την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ακύρωση της συμφωνίας της Λωζάννης του ΄23 η οποία κατοχυρώνει την εδαφική οντότητα του ελληνικού «έθνους – κράτους».
Προς την κατεύθυνση άλλωστε της αλλαγής των συνόρων στη χώρα μας και την Βαλκανική κινούνται από καιρό οι ΗΠΑ και η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη με την ένθερμη στήριξη της ελληνικής (μνημονιακής) ελίτ η οποία καλλιεργεί ευθέως την αναθεώρηση της συμφωνίας της Λωζάννης μέσα από το ΕΛΙΑΜΕΠ.
Γι΄ αυτό και ευθέως θα πρέπει να απαντήσουμε!
Καλούμε τον Ελληνικό λαό σε εγρήγορση και σε συστράτευση και αγώνα για την υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας και της Κύπρου.
Γιώργος Ιεροδιδάσκαλος
http://www.elthraki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου