Ανατολική Μακεδονία - Θράκη: Μια Περιφέρεια που ερημώνει

Το μεγάλο πρόβλημα της Περιφέρειας είναι η ανεργία και η μετανάστευση. Ταυτόχρονα ήρθε να προστεθεί και το μείζον πρόβλημα των κτηνοτρόφων και των αγροτών. Η ευλογιά, ο καταρροϊκός πυρετός, οι χαμηλές τιμές του βαμβακιού. Περπατώντας στους δρόμους των πόλεων και των χωριών της Περιφέρειας βλέπεις κλειστά μαγαζιά. Τα μόνα που είναι ανοιχτά και με αυξητική τάση είναι τα καφέ και τα εστιατόρια. Και κάποια από αυτά λίγους μήνες αργότερα από την έναρξη της λειτουργίας τους θα κλείσουν και η γνωστή ταμπέλα "ενοικιάζεται" ή "πωλείται" θα κάνει την εμφάνισή της. Γύρω σου βλέπεις ανθρώπους σκυφτούς, ανθρώπους που τους έχει τσακίσει η ανεργία ή η φτώχεια. Σε πολλές οικογένειες ακούς πια τη στερεοτυπική έκφραση: ο γιος μου ή η κόρη μου έφυγε. Παιδιά με μεταπτυχιακά και διδακτορικά έχουν φύγει και τα χρήματα που επένδυσε πάνω τους η ελληνική πολιτεία έχουν κάνει φτερά. Γιατί, όπως πάλι οι γονείς λένε, δύσκολα θα ξαναγυρίσουν. Ειδικά όσα έχουν τακτοποιηθεί.

Πίσω από τη θριαμβολογία της κυβέρνησης για μια "ιστορία επιτυχίας" που ποτέ δεν έφτασε στους κατοίκους τα νούμερα είναι αμείλικτα. Κατά μέσο όρο η επίσημη ανεργία είναι πάνω από 30% και η ανεργία των νέων πάνω από 50%. Η πραγματική ανεργία όμως κινείται πάνω από 40% και εκείνη των νέων ξεπερνά το 60%. Αλλά και σε αυτούς που εργάζονται οι μισθοί είναι φιλοδωρήματα και οι εργασιακές σχέσεις διαλυμένες. Κυριαρχούν οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, με ό,τι σημαίνει αυτό. Η φτώχεια είναι παντού ορατή και το μέσο "μείωσης της ανεργίας" είναι η μετανάστευση. Σε λίγο και αυτό θα το χρησιμοποιήσουν ως προπαγάνδα οι κυβερνητικοί

Έβρος: Ψάχνεις εργοστάσιο και δεν βρίσκεις

Σε όλον τον Έβρο ελάχιστα εργοστάσια έχουν μείνει, μας λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό. Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πρόσφατα έκλεισε και το Εργοστάσιο Ζάχαρης στην Ορεστιάδα και το πλήγμα ήταν βαρύ και για τους παραγωγούς τεύτλου, οι οποίοι είχαν κάνει και επενδύσεις σε μηχανήματα και σήμερα βρίσκονται στον αέρα, με το φάσμα των δανείων που έχουν πάρει μπροστά τους. Το μόνο κομμάτι που είχε αύξηση το καλοκαίρι ήταν ο τουρισμός και αυτός εξαιτίας της αύξησης των Τούρκων τουριστών. Αλλά και εδώ οι εργασιακές σχέσεις είναι τις περισσότερες φορές σχέσεις που στηρίζονται σε ατομικές συμβάσεις ή μαύρη εργασία. Οι κτηνοτρόφοι του Έβρου έχουν πληγεί καίρια από την ευλογιά, με αποτέλεσμα να είναι πλέον και αυτοί επί της ουσίας άνεργοι που δεν υπολογίζονται πουθενά, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς έχουν χάσει το ζωικό τους κεφάλαιο και δεν έχουν πάρει καμία αποζημίωση.

Ροδόπη: Έρημη γη

Αν δεν υπήρχαν οι φοιτητές που συνωθούνται σε τρία μπαράκια επί της οδού Βενιζέλου στο κέντρο της πόλης, η Κομοτηνή θα ήταν έρημη πόλη. Αλλά και οι φοιτητές πια πίνουν μια μπύρα και αυτή με το ζόρι, περιμένοντας τη γνωστή "happy hour" για να την πληρώσουν 1 ευρώ και ίσως πιουν και δεύτερη. Η επίσημη ανεργία υπολογίζεται στο 30% και εκείνη των νέων πάνω από 50%. Στην πραγματική ζωή τα νούμερα είναι μεγαλύτερα, μας λέει ο Τάκης Μουμτζίδης, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου από το ΜΕΤΑ. Η πτώση στην οικοδομή είναι πάνω από 90% και αυτό πλήττει κυρίως τη μειονότητα, αλλά και όλες τις συναφείς δραστηριότητες περί την οικοδομή. Στη βιομηχανική περιοχή της πόλης από τα 100 εργοστάσια του 2001 έχουν μείνει γύρω στα 10-15. Με λίγα λόγια, από τους 17.000 εργαζόμενους που εργάζονταν στη ΒΙΠΕ, σήμερα με το ζόρι φτάνουν τους 1.000-1.500. Πρόσφατα έκλεισε και η ΣΕΛΜΑΝ.
"Αν είχαμε διαφορετική κυβερνητική πολιτική", μας λέει ο Τ. Μουμτζίδης, "αλλά και διαφορετική πολιτική από τις τράπεζες, θα μπορούσαν να σωθούν και εργοστάσια και θέσεις εργασίας". Χαρακτηριστικά παραδείγματα που κανείς δεν ξεχνά εδώ, τα ΕΝΚΛΩ του Λαναρά ή η Fanco. Πρόσφατα έκλεισε ουσιαστικά και η Ένωση και οι εργαζόμενοι είναι στον αέρα, ουσιαστικά άνεργοι. Η ΣΕΛΜΑΝ επίσης θα μπορούσε να κρατηθεί. Την ίδια στιγμή πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, προσθέτοντας και άλλους ανέργους στη λίστα. Και εδώ η μετανάστευση είναι επιλογή αναγκαστική. Όσον αφορά στους κτηνοτρόφους, η ευλογιά σάρωσε το ζωικό κεφάλαιο και ο καταρροϊκός πυρετός το αποτέλειωσε. Περιμένουν ακόμη αποζημιώσεις. Όσον αφορά τους βαμβακοπαραγωγούς, η τιμή πέφτει συνέχεια και σήμερα είναι γύρω στα 35 λεπτά. Δεν μπορούν να καλύψουν ούτε το κόστος.

Ξάνθη: Τα συνεταιριστικά εργοστάσια δεν μένουν πια εδώ

"Η ανεργία χτυπά κόκκινο" μας λέει ο γραμματέας της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Χατζηθεοδώρου. Τα συνεταιριστικά εργοστάσια δεν υπάρχουν πια και η ναυαρχίδα τους έχει περάσει στον Ιβάν Σαββίδη. Η οικοδομή και εδώ έχει καταρρεύσει σε ποσοστό πάνω από 90%, συμπαρασύροντας όλα τα συναφή επαγγέλματα. Τα μόνα μαγαζιά που ανοίγουν είναι τα καφέ, μας λέει ο Γ. Χατζηθεοδώρου. Σε έναν πεζόδρομο 100 μέτρων υπάρχουν τουλάχιστον 9 καφέ. Όσο για τους αγρότες; Έχουν να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα κόστη και τις χαμηλές τιμές. Η εικόνα της Ξάνθης που ευημερούσε δεν υπάρχει πια εδώ και χρόνια, μας λέει και σημειώνει και αυτός τη μετανάστευση κυρίως των νέων ανθρώπων.

Καβάλα: Η αποβιομηχάνιση είναι εδώ

Αυτό μας λέει ο Κώστας Μορφίδης, περιφερειακός σύμβουλος και επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης που υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Εργοστάσια πια δεν υπάρχουν, η ανεργία και εδώ ξεφεύγει πάνω από το 30% και εκείνη των νέων έχει ξεπεράσει το 50%. Μπορεί να αυξήθηκε το τουριστικό ρεύμα, αλλά αυτό δεν έφερε περισσότερα χρήματα στην περιοχή της Καβάλας γιατί ο όγκος των τουριστών ήταν από τις ανατολικές χώρες, άνθρωποι που ήταν εξαιρετικά φειδωλοί στα όποια έξοδά τους. "Η Περιφέρεια", μας λέει ο Κ. Μορφίδης, "έχει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά χρειαζόμαστε συνολική πολιτική ανατροπή ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να πάρει μπροστά και η περιφερειακή οικονομία. Πληρώνουμε ένα στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης που δομήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και μαζί με την κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές δημιουργήθηκε ένα εκρηκτικό μείγμα, που μας έχει οδηγήσει στη σημερινή εφιαλτική κατάσταση".

Δράμα: Δραματική πρωτοπορία

Η Δράμα είναι η "πρωτεύουσα πόλη" στην ανεργία. Κοντά στο 40% η επίσημη ανεργία και εκείνη των νέων ξεπερνά το 65%. Στην πραγματική ζωή τα νούμερα είναι μεγαλύτερα. Σε ποσοστό πια 70% είναι οι ατομικές συμβάσεις και πλέον στον νομό δεν έχει μείνει τίποτε. Αυτήν την εικόνα μάς μεταφέρουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή. Άλλωστε ο Νομός Δράμας είναι ένας από τους 13 που θα εφαρμοσθεί πιλοτικά το "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα". Ναι, αυτό το γνωστό, που οι άνθρωποι το ακούν και εκνευρίζονται. Και εδώ η μετανάστευση είναι στα φόρτε της.
Αυτή είναι η "ιστορία επιτυχίας" της κυβέρνησης. Με όποιον μιλήσαμε και όπου πήγαμε, παντού υπάρχει ένα αίτημα. Να φύγει αυτή η κυβέρνηση που γέμισε τις ζωές των ανθρώπων με "ιστορίες επιτυχίας". Οι άνθρωποι ρωτούν πότε θα έχουμε εκλογές. Ο λόγος; Να τιμωρήσουν μια κυβέρνηση που ρήμαξε τις ζωές τους.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝ

avgi.gr