Η
Χρυσούλα η γι’ αγγουνή τ’ μπάρμπα Κουσταντή πήγι μι ντουν άνταα τς σ’τ’
Σαμουθράκ’ για καμνιά βδουμάδα .Τα βράδγια βγαίναν κουμμάτ’ να φαν τίπουτα,να δγιουν κι κανέ σμάδ’ σια
ντ’ Καμαργώτσα! Όντι κλώθαν οι γέρ’ κμούνταν ,κ’ιπιδή του σπίτ’ γήνταν μκόο
,θαμάζνταν πώς να πλυθούν για να πέσ’.
Γείπι η Χρυσούλα ντουν άνταα τς:απόψι μπαμπά
μ’ αα σιάσουμ’ του κιιβάτ’ ,αα βάλουμ΄τς’ πιτζάμις μας απού πίσου απ’ ντ πόρτα
κι αα νι γείμαστι έτοιμ΄κατ’ απ’ μπούμι αα κιιμάσουμ τα ούχα μας ,αα βάλουμ τς
πιτζάμις κι αα πάμι να χουθούμι γίσια
στου πάπλουμα!
Του όντι έτς γένκι.
Του προυί όμους νιώσαν απ’ τς λαλιές!Πήει η
Κουσταντής του παντιλόν’ τσι Χρυσούλας κι τάαβα να του βάλ κ’ικιό δεν ανέβινι
κι βραδύνζι!
Μ τι έις
Κουσταντή κι λαλείς ντου γείπι η γιργιά!
-Έλα σια’δω να δγεις τι μ’έκανις, του
παντιλόν!Του μίκιινις, κι ως ντ’άρχάλη μ’ δεν ανιβαίν’!
Βγαίν’η Ζαφειούδα τι να δγει! Έβαλι του
παντιλόν τση Χρυσούλας απ’ του κέεμασι απού πίσου σ’ντ πόρτα!
-Αα,μ’ας ένι, μάτγια δεν έις !
-Δγε ,ντη δλειά σ’, κι αα μι πεις απ’ δεν έχου
κι μάτια!Πού του σουφίσκει η Κσούδα να κιιμάζ’ του παντιλόν’ τς απάν σ’ ντ’ πόρτα!
-Να για να μι σι νιώσ’ αρχουντουγιώρ!Σα δε το’κουψις
βάλτου σ’ ντου τόπου τ’.
Σι κουμμάτ΄ πήγι να κάν’ καφέ η Κουσταντής. Παίρν’ του
φιλτζιάν’ απ’ γήνταν στου τραπέζ’ γιμάτου νι-ό κι σκιπασμένου μι του
πιατούδ΄,τνάζ’ του νι-ό γιατί δίψα κι έβαλι ντου καφέ τ’!
Ταμάμ γήπνι βγαίν’ η Χρυσούλα .Πάει να πάρ’
γίσια του φιλτζιάν’ έλα κι να βίις!
-Παππού ,παππού πού πήγι του φιλτζιάν΄μι του
πγιατούδ;
-Να έντου καφιδγιάζουμ!
-Ιι παππού τς φακοί γείχα μέσα!
-Αα ,γω μάνα μ’ δίψουμαν κι του γήπγια του
νι-ό!
Απόμνι η καμέν’ άφουν’ !
-Κιοο ,έκανα κι άλλ’ δλεια,έβαλα κι του
παντιλόν σ’!
-Παππού ,πάει αα μι το’σκισις!
Στείλι ντου παίδου απ’ κ’μάτι δέκα ώρις αα ντου δώσου πάαδις να
σι πάρ’ τι φακοί γείνι !
-Άιντι πίνι ντου καφέ σ’ μας ακσαβόγιψις
γείπι η Ζαφειούδα!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφφέας,κριτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου