Αυτός ο κόσμος που αλλάζει τους τρομάζει

                                                             
Η παλινόρθωση της Δεξιάς - και δη της Δεξιάς της δεκαετίας του '80, των Κενταύρων και των Ρέιντζερς - δεν αποτελεί το μέλλον της Ελλάδας. Όχι μόνο για λόγους αισθητικής, αλλά πρωτίστως για λόγους πολιτικής ουσίας. Η αέναη μάχη του "παλαιού" και του "νέου" εν προκειμένω αφορά την πορεία κοινωνικής και οικονομικής ανάταξης της χώρας.

Μετά την ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή, η Ελλάδα εισέρχεται σε μία νέα περίοδο, η οποία θα ολοκληρωθεί ύστερα από τρία χρόνια. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί τα προβλήματα και τις δυνατότητες που περιλαμβάνονται στη συμφωνία.

Κατά συνέπεια οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου οφείλουν να προετοιμαστούν για να διαδραματίσουν αυτόν τον ρόλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ανταποκρίνεται στην ανάγκη αντιστοίχησής του με τις νέες συνθήκες.

Αντίθετα η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ αρνούνται να αλλάξουν πρόσωπα και πολιτικές - και γι' αυτό είναι και θα είναι, όσο δεν αλλάζουν, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του "παλαιού". Σε μία χώρα που αλλάζει, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι.

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά επέδειξε δυσανεξία στην ιδέα να μην είναι στα ψηφοδέλτια του κόμματός της πρόσωπα ταυτισμένα με το καθεστώς της διαφθοράς που έχουν καταδικαστεί στην κοινωνική συνείδηση. Της ετέθη ο πήχης, αλλά πέρασε από κάτω...

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Ευ. Μεϊμαράκης έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα με μόνο σκοπό την (επανα)κατάληψη της εξουσίας. Το μόνο που ενδιαφέρει την ηγεσία της Ν.Δ. είναι η επιστροφή των στελεχών της στους υπουργικούς θώκους και για να το πετύχει θα συμμαχήσει με όποιον να είναι, χωρίς αρχές και χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Έτσι στο προσφυγικό ζήτημα η Ν.Δ. επέλεξε την ψηφοθηρία και αρθρώθηκε με τις πλέον ακροδεξιές και μισαλλόδοξες φωνές στην Ευρώπη, που θέλουν την Ευρώπη των κλειστών συνόρων και των επαναπροωθήσεων.

Στη βουλιμική κρίση της για την εξουσία η Ν.Δ. "ξέχασε" να ανέβει στο τρένο της νέας εποχής. Η Ν.Δ. είναι ένα κόμμα βαρώνων και βαρωνέτων και η ηγεσία της συμβιβάσθηκε μαζί τους. Ουσιαστικά επέλεξε την εκούσια ομηρεία της τόσο από την "αριστοκρατία" της Δεξιάς όσο και από τις δυνάμεις της διαπλοκής και της διαφθοράς που καραδοκούν να κάνουν πράξη την αριστερή παρένθεση, ώστε να παραγραφούν οι ευθύνες και οι πράξεις τους.

Όμως έτσι η Ν.Δ. δεν χτίζει το νέο. Επανιδρύει το παλαιό και επαναφέρει το παρελθόν.

avgi.gr