«Τι μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ με την Τουρκία τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες για την προσφυγική κρίση;», είναι το ερώτημα που θέτει η γαλλίδα δημοσιογράφος. Την απάντηση τη δίνει ένας Έλληνας καθηγητής ονόματι Νικόλας Παπαστράτου, που συμμετείχε την Κυριακή στη «γιγαντιαία» συλλογή τροφίμων, ρούχων και άλλων αγαθών στην Πλατεία Συντάγματος: «Τίποτε! Η Ευρώπη μάς θυσιάζει», δηλώνει ο κ. Παπαστράτου.
Ο ηλικίας 43 ετών καθηγητής σημειώνει ότι παντού μιλούν για αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες. «Θα έχουμε, όμως, την επιλογή της αλληλεγγύης;», αναρωτιέται. Και εξηγεί: «Το κράτος δεν έχει τα μέσα για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των προσφύγων. Αν δεν βοηθήσουμε εμείς οι πολίτες, αν δεν τους δώσουμε εμείς τη δυνατότητα να τραφούν, να μείνουν καθαροί ή να φροντίσουν τα παιδιά τους, τι νομίζεται ότι θα συμβεί; Η κοινωνία θα εκραγεί. Εγώ, αν δεν μπορώ να θρέψω τα παιδιά μου, θα φτάσω στην κλοπή. Γιατί όχι κι εκείνοι;»... Την ώρα που μιλά, μια βουβή οργή φουντώνει στο λόγο του καθηγητή, γράφει η γαλλίδα ρεπόρτερ.
Την ίδια ώρα, εθελόντριες που αποστειρώνουν πιπίλες μπιμπερό για τα μωρά των μεταναστών, μπαίνουν στη συζήτηση, «Η σύνοδος κορυφής της Δευτέρας είναι η στάχτη στα μάτια για να επικυρωθεί το κλείσιμο των συνόρων που αποφάσισαν τα κράτη που δεν είναι καν μέλη της ΕΕ και για να μας δώσουν κάποια εκατομμύρια ευρώ ως ανθρωπιστική βοήθεια προκειμένου να γίνουμε ένα γιγαντιαίο στρατόπεδο προσφύγων», λέει η Σοφία, μια συνταξιούχος 61 ετών.
«Σε όλη μου τη ζωή ήμουν ένθερμη οπαδός της ένταξής μας στην Ευρώπη και στο ευρώ. Και το περασμένο καλοκαίρι ακόμη, όταν ήθελαν να μας κλείσουν την πόρτα του ευρώ, διαδήλωσα μαζί με τα παιδιά και την οικογένειά μου για την ευρωπαϊκή συνοχή. Αλλά τώρα; Αισθάνομαι εντελώς προδομένη. Διότι είναι η Ευρώπη των συρματοπλεγμάτων και της ακροδεξιάς ρητορικής που υπερισχύει», τονίζει η Σοφία.
Η ανταποκρίτρια της «Monde» θεωρεί ότι η οργή των Ελλήνων που κινητοποιούνται για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες κορυφώνεται. Διότι πολλοί φοβούνται ότι θα φθάσει η στιγμή που η αλληλεγγύη τους δεν θα αρκεί για να σώσει την κατάσταση. «Σήμερα περίπου 35.000 πρόσφυγες (και ο αριθμός αυτός αυξάνεται μέρα με την ημέρα) έχουν διασπαρεί σε ολόκληρη τη χώρα σε ανεπίσημα στρατόπεδα υποδοχής και ζουν κάτω από συνθήκες υγιεινής αξιοθρήνητες», γράφει η Αντεά Γκιγιό.
Η δημοσιογράφος αναφέρεται στις εξαγγελίες του Δημήτρη Δρίτσα για την επείγουσα δημιουργία νέων κέντρων υποδοχής με σκηνές και στην πρόβλεψη του Γιάννη Μουζάλα ότι περί τους 100.000 πρόσφυγες θα βρεθούν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες αν δεν αλλάξει η σημερινή κατάσταση. Η Αντεά Γκιγιό αναφέρεται στο αίτημα όλων των ελληνικών κομμάτων από τις Βρυξέλλες να απαιτήσουν την επιτάχυνση της διαδικασίας μετεγκατάστασης των προσφύγων, να απαιτήσουν να σεβαστεί επιτέλους η Τουρκία τη διμερή συμφωνία του 2001 με την Ελλάδα για την επαναπροώθηση των οικονομικών μεταναστών στο τουρκικό έδαφος, να απαιτήσουν επίσης από την Άγκυρα να περιορίσει τις ροές προσφύγων προς το Αιγαίο.
Αναφέρεται, τέλος, στο διακομματικό αίτημα της Ελλάδας να επιβάλουν οι Βρυξέλλες κυρώσεις στις ευρωπαϊκές χώρες (αναφέρονται η Αυστρία, η Σερβία, η Κροατία, η Σλοβενία, η ΠΓΔΜ), που αποφάσισαν μονομερώς να κλείσουν τα σύνορά τους στις 21 του περασμένου Φεβρουαρίου.
«Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, μάταια καλεί την Ευρώπη να επιλέξει την οδό της αλληλεγγύης και της συνοχής. Γνωρίζει ότι το κλείσιμο των συνόρων στη Βαλκανική οδό έχει λίγες πιθανότητες να αναθεωρηθεί. Και εστιάζει τώρα την προσπάθειά της στη μείωση της μαζικής ροής προσφύγων από την Τουρκία προς τη χώρα. Για την ώρα, από 1.500 έως 3.000 πρόσφυγες εξακολουθούν να αποβιβάζονται κάθε μέρα στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Ενα νέο ναυάγιο λέμβου την Κυριακή είχε ως απολογισμό τουλάχιστον 18 θύματα στα ανοικτά της Τουρκίας», καταλήγει το ρεπορτάζ.
Ο ηλικίας 43 ετών καθηγητής σημειώνει ότι παντού μιλούν για αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες. «Θα έχουμε, όμως, την επιλογή της αλληλεγγύης;», αναρωτιέται. Και εξηγεί: «Το κράτος δεν έχει τα μέσα για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των προσφύγων. Αν δεν βοηθήσουμε εμείς οι πολίτες, αν δεν τους δώσουμε εμείς τη δυνατότητα να τραφούν, να μείνουν καθαροί ή να φροντίσουν τα παιδιά τους, τι νομίζεται ότι θα συμβεί; Η κοινωνία θα εκραγεί. Εγώ, αν δεν μπορώ να θρέψω τα παιδιά μου, θα φτάσω στην κλοπή. Γιατί όχι κι εκείνοι;»... Την ώρα που μιλά, μια βουβή οργή φουντώνει στο λόγο του καθηγητή, γράφει η γαλλίδα ρεπόρτερ.
Την ίδια ώρα, εθελόντριες που αποστειρώνουν πιπίλες μπιμπερό για τα μωρά των μεταναστών, μπαίνουν στη συζήτηση, «Η σύνοδος κορυφής της Δευτέρας είναι η στάχτη στα μάτια για να επικυρωθεί το κλείσιμο των συνόρων που αποφάσισαν τα κράτη που δεν είναι καν μέλη της ΕΕ και για να μας δώσουν κάποια εκατομμύρια ευρώ ως ανθρωπιστική βοήθεια προκειμένου να γίνουμε ένα γιγαντιαίο στρατόπεδο προσφύγων», λέει η Σοφία, μια συνταξιούχος 61 ετών.
«Σε όλη μου τη ζωή ήμουν ένθερμη οπαδός της ένταξής μας στην Ευρώπη και στο ευρώ. Και το περασμένο καλοκαίρι ακόμη, όταν ήθελαν να μας κλείσουν την πόρτα του ευρώ, διαδήλωσα μαζί με τα παιδιά και την οικογένειά μου για την ευρωπαϊκή συνοχή. Αλλά τώρα; Αισθάνομαι εντελώς προδομένη. Διότι είναι η Ευρώπη των συρματοπλεγμάτων και της ακροδεξιάς ρητορικής που υπερισχύει», τονίζει η Σοφία.
Η ανταποκρίτρια της «Monde» θεωρεί ότι η οργή των Ελλήνων που κινητοποιούνται για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες κορυφώνεται. Διότι πολλοί φοβούνται ότι θα φθάσει η στιγμή που η αλληλεγγύη τους δεν θα αρκεί για να σώσει την κατάσταση. «Σήμερα περίπου 35.000 πρόσφυγες (και ο αριθμός αυτός αυξάνεται μέρα με την ημέρα) έχουν διασπαρεί σε ολόκληρη τη χώρα σε ανεπίσημα στρατόπεδα υποδοχής και ζουν κάτω από συνθήκες υγιεινής αξιοθρήνητες», γράφει η Αντεά Γκιγιό.
Η δημοσιογράφος αναφέρεται στις εξαγγελίες του Δημήτρη Δρίτσα για την επείγουσα δημιουργία νέων κέντρων υποδοχής με σκηνές και στην πρόβλεψη του Γιάννη Μουζάλα ότι περί τους 100.000 πρόσφυγες θα βρεθούν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες αν δεν αλλάξει η σημερινή κατάσταση. Η Αντεά Γκιγιό αναφέρεται στο αίτημα όλων των ελληνικών κομμάτων από τις Βρυξέλλες να απαιτήσουν την επιτάχυνση της διαδικασίας μετεγκατάστασης των προσφύγων, να απαιτήσουν να σεβαστεί επιτέλους η Τουρκία τη διμερή συμφωνία του 2001 με την Ελλάδα για την επαναπροώθηση των οικονομικών μεταναστών στο τουρκικό έδαφος, να απαιτήσουν επίσης από την Άγκυρα να περιορίσει τις ροές προσφύγων προς το Αιγαίο.
Αναφέρεται, τέλος, στο διακομματικό αίτημα της Ελλάδας να επιβάλουν οι Βρυξέλλες κυρώσεις στις ευρωπαϊκές χώρες (αναφέρονται η Αυστρία, η Σερβία, η Κροατία, η Σλοβενία, η ΠΓΔΜ), που αποφάσισαν μονομερώς να κλείσουν τα σύνορά τους στις 21 του περασμένου Φεβρουαρίου.
«Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, μάταια καλεί την Ευρώπη να επιλέξει την οδό της αλληλεγγύης και της συνοχής. Γνωρίζει ότι το κλείσιμο των συνόρων στη Βαλκανική οδό έχει λίγες πιθανότητες να αναθεωρηθεί. Και εστιάζει τώρα την προσπάθειά της στη μείωση της μαζικής ροής προσφύγων από την Τουρκία προς τη χώρα. Για την ώρα, από 1.500 έως 3.000 πρόσφυγες εξακολουθούν να αποβιβάζονται κάθε μέρα στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Ενα νέο ναυάγιο λέμβου την Κυριακή είχε ως απολογισμό τουλάχιστον 18 θύματα στα ανοικτά της Τουρκίας», καταλήγει το ρεπορτάζ.
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου