Γείδις η γίδα; Κάνταν η γέρμους η Βασιλκός σ’ντ μπιζούλα μι ντου μπάρμπα Κουσταντή κι κβιντιάζαν για τσ’ ιλιές. Τούτουνου κι τ’ άλλου κι δος του απ΄ντ’αρχή, κι’ακμπίζαν η γιένας σν’του γκντούρ κι γι’άλλους σι γιένα κτουκούδ’- αα νι γήνταν ικιό τ’ χουουνού τ’. Έεκ απ’ συτχαίναν, νάσι η θγιά μας η γι’ Αγγέλα. -Τι τα λέτι τσι λέει σιάαδγιου; -Μ’τι να λέμι έεκια κι έεκια η γι’ώρα να πιρνά. Ταμάμ πέρνα η γι Αθανάης η Χασάπς. -Βρε ντου λέει η θγιά μας, σι πααγγείλαν φέτου αίγις οι πιατκοί για δε αα γιουρτάσ’ ντ γίδα; -Δε νι γείδα κάγκανε θγια. -Βρε, σι πιάζου, μου για ντ’ αίγα γήθιλα να σι πω απ’ βάαζ οι Δινταατσγιανοί μας, κι τώων κι παίρν κι ντου Κάκου κι παίζ’. -Δε ξέου θγια γείπι πάλι η γι Αθανάης κι κίνσι να φύγ’. Όμους η Βασιλκός ντου λάλσι: κλώσι πίσου να σι πω μνια κβέντα κι φύγι. Σια ντ κακή μιργιά μπε, έχου αμουλαρτή μνιά παλιού λικούδα, σα πιρνάς έχει ντου νου σ’, καμ’ ντη πγιάισ’, γιατί έετς αα ντι φάει η Χμώνας. -Άιντι καν ντη δλιάς άθιιπη κιος η… Χμώνας δεν έχ’ του κουράγιου τς, να τέεχ απού πίσου τς. -Αα, γείσι κάηπτεν, τ’αρπάιζ κατά π’ σι γνέψ. Έπνα μι σι κάναν, λέγου κι κάναν γιένα κβαρ γίιζου πγιο κιρδισμέν’ θέλα γείνι, έλα κάν κι κανέ καλτσούν’ ,μου κάναν ισένα ντου τουπαρλάκ’. Ντου Χμώνα απ’ χιουνίζ’ σι λέγου ,πότι αα σνικάισ’; Άιντι σα τύχ αα γιέν κουλάι, μου, τι σμαδ’ έις, κλειδί; Αα κείν μικά σμαδημέν’ ένι ,μου ένι σίβ καλτσνάτ ακούηφτ. Έφγι η παίδους κι παίρν’ πρέφα η μπάρμπα Κουσταντής: -Λέγου κι δε του γρικήσαν του Διντάατς μιρκοί; Θέλ’ κι γίδα. Ας έρτ έδγιου να ντη φάν’. Πήγι η θυγατήα μ’ πέρσ’ κι μας έλιγι απ’ γλείφαν τα δακτύλια τς κι η Γιρουνικουλάκς μόν κβάνει. Κείνταν λέει τα χουτζιακίδια, μι του συγγνώμι, νάα! κι έδειξι μι του χερ’τ’. -Ναι μι τα σουστά λέει η γι Αγγέλα, ιγώ γήμαν σιαπήα κι πήγαν τα πιδγιά κι μι φίαν κουμάτ’ άξιζι. -Αα να πάμι του μένι γούλ’ στου Διντάατς για να του φιριντίσουμ’ λέει η Βασιλκός. Κιο καλά γείμαστι σιάαδγιου. Σα μας πγιάσ’ η γι Αθανάης ντη σ’βούδα ντη γουργουβάαζουμ’ σι κανέ ντινικέ κι ντη τώωμι. Άιντι σας αφήνου τσι λέει η γι Αγγέλα κι σα τύχ’ τίπουτα λαλίστι μας. Καλά καλά κάτ’ αα γέν’ .
Άννα Δεληγιάννη - Τσιουλπά
Φιλόλογος,συγγραφές, κριτικός
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου