Σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες, η εκλογική διαδικασία είναι η ύψιστη έκφραση της λαϊκής βούλησης και ο εκλογικός νόμος, ώς ένα σημείο, αποτυπώνει τον βαθμό της εμπιστοσύνης και του σεβασμού του πολιτικού προσωπικού στην επιλογή του εκλογικού σώματος.
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση κατέθεσε την αλλαγή του εκλογικού νόμου σε απλή αναλογική όχι μόνο ως εκπλήρωση ενός ιστορικού αιτήματος της Αριστεράς, αλλά και ως μοχλό για να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για τον πολιτικό κόσμο στην κοινωνία εδώ και χρόνια και οδηγεί στην αποχή.
Στην πραγματικότητα, ένα κόμμα του 40% εκπροσωπεί το 28% του εκλογικού σώματος, όταν η αποχή είναι 30%. Μπορεί λοιπόν να κυβερνά αυτοδύναμα;
Από την πλευρά τους, το Ποτάμι και η Ν.Δ., που συμπορεύονται πολιτικά όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα, επιλέγουν την ενισχυμένη αναλογική. Δυστυχώς, όμως, επιλέγουν να το κάνουν με έναν τρόπο που ξεπερνά κάθε έννοια απαξίωσης όχι της κυβέρνησης, αλλά του ίδιου του εκλογικού σώματος.
Είναι άλλο πράγμα η θεμιτή θεσμικά διαφωνία και άλλο πράγμα να λοιδωρείς την απόφαση των πολιτών. Σχεδόν αμέσως μετά την κατάθεση του νέου εκλογικού νόμου, η Ν.Δ. ξεπέρασε και τον χειρότερο εαυτό της, κάνοντας λόγο για “νόμο - οπερέτα”.
Από την πλευρά του, το Ποτάμι έφτασε στο σημείο να πάρει επίσημα ως θέση αυτό που είχε δηλώσει πριν από λίγες ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης και μίλησε για “θεσμικό έγκλημα”.
Και όλα αυτά, χωρίς να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα: Είναι θεσμική εκτροπή η αναλογική αποτύπωση της απόφασης του λαού; Είναι “οπερέτα” ένας νόμος που σέβεται τους πολίτες κι αυτό που επιλέγουν;
Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί από μόνο του μια ξεχωριστή περίπτωση, αφού δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την ομπρέλα της Ν.Δ. και αυτοδιαψεύδεται, αφού τον Ιούνιο του 2015 είχε ζητήσει την κατάργηση του μπόνους και λίγο καιρό πριν το έβαζε επίσημα στις θέσεις του.
Οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια κόμματα που ζητούσαν και απεργάζονταν σχήματα - μαριονέτες και κυβερνήσεις τεχνοκρατών, με ονόματα που έριχναν στο τραπέζι από κοινού με τη διαπλοκή, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να γίνουν φράγμα στα πολυκομματικά σχήματα που θα βγάλει η κάλπη της απλής αναλογικής.
Ήδη από τις πρώτες αντιδράσεις τους, δείχνουν να εμμένουν σε αυτό που έκαναν πάντα, να παραμορφώνουν το αποτέλεσμα της κάλπης, επειδή στην πραγματικότητα δεν θέλουν να υπηρετήσουν τον λαό, αλλά ο λαός να είναι ο υπηρέτης των επιδιώξεών τους.
avgi.gr
Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση κατέθεσε την αλλαγή του εκλογικού νόμου σε απλή αναλογική όχι μόνο ως εκπλήρωση ενός ιστορικού αιτήματος της Αριστεράς, αλλά και ως μοχλό για να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για τον πολιτικό κόσμο στην κοινωνία εδώ και χρόνια και οδηγεί στην αποχή.
Στην πραγματικότητα, ένα κόμμα του 40% εκπροσωπεί το 28% του εκλογικού σώματος, όταν η αποχή είναι 30%. Μπορεί λοιπόν να κυβερνά αυτοδύναμα;
Από την πλευρά τους, το Ποτάμι και η Ν.Δ., που συμπορεύονται πολιτικά όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα, επιλέγουν την ενισχυμένη αναλογική. Δυστυχώς, όμως, επιλέγουν να το κάνουν με έναν τρόπο που ξεπερνά κάθε έννοια απαξίωσης όχι της κυβέρνησης, αλλά του ίδιου του εκλογικού σώματος.
Είναι άλλο πράγμα η θεμιτή θεσμικά διαφωνία και άλλο πράγμα να λοιδωρείς την απόφαση των πολιτών. Σχεδόν αμέσως μετά την κατάθεση του νέου εκλογικού νόμου, η Ν.Δ. ξεπέρασε και τον χειρότερο εαυτό της, κάνοντας λόγο για “νόμο - οπερέτα”.
Από την πλευρά του, το Ποτάμι έφτασε στο σημείο να πάρει επίσημα ως θέση αυτό που είχε δηλώσει πριν από λίγες ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης και μίλησε για “θεσμικό έγκλημα”.
Και όλα αυτά, χωρίς να απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα: Είναι θεσμική εκτροπή η αναλογική αποτύπωση της απόφασης του λαού; Είναι “οπερέτα” ένας νόμος που σέβεται τους πολίτες κι αυτό που επιλέγουν;
Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ αποτελεί από μόνο του μια ξεχωριστή περίπτωση, αφού δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την ομπρέλα της Ν.Δ. και αυτοδιαψεύδεται, αφού τον Ιούνιο του 2015 είχε ζητήσει την κατάργηση του μπόνους και λίγο καιρό πριν το έβαζε επίσημα στις θέσεις του.
Οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια κόμματα που ζητούσαν και απεργάζονταν σχήματα - μαριονέτες και κυβερνήσεις τεχνοκρατών, με ονόματα που έριχναν στο τραπέζι από κοινού με τη διαπλοκή, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να γίνουν φράγμα στα πολυκομματικά σχήματα που θα βγάλει η κάλπη της απλής αναλογικής.
Ήδη από τις πρώτες αντιδράσεις τους, δείχνουν να εμμένουν σε αυτό που έκαναν πάντα, να παραμορφώνουν το αποτέλεσμα της κάλπης, επειδή στην πραγματικότητα δεν θέλουν να υπηρετήσουν τον λαό, αλλά ο λαός να είναι ο υπηρέτης των επιδιώξεών τους.
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου