Οι χωροταξικές «ανησυχίες» του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης

Ακούσαμε τον κύριο Δήμαρχο να θριαμβολογεί και να «επαίρεται» διότι έκανε…πλουσιότερο τον Δήμο κατά 3 εκατομμύρια. Και αυτό διότι «κατάφερε», με την συμβουλή των πολεοδόμων του Δήμου, να εγγράψει στο υποθηκοφυλακείο έκταση εννέα στρεμμάτων, στο οικοδομικό τετράγωνο όπου κτίζεται το αρχαιολογικό Μουσείο, απέναντι από τον χώρο του ΕΟΤ, το οποίο ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ.
Πολύ καλά έκαναν και μπράβο τους.
Μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια, την οποία πρέπει να την υπογραμμίσουμε για να μην παρουσιάζονται κάποιοι ως «σωτήρες» και «μετά Χριστόν Προφήτες»: Η μέθοδος με την οποία αποκτήθηκε αυτός ο χώρος είναι στην ουσία η καταβολή της εισφοράς σε γη που όφειλε η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου στον Δήμο, διότι η ιδιοκτησία του αυτή εντάχθηκε στην επέκταση του σχέδιο πόλης του Αγίου Βασιλείου το 1993. Είναι δηλαδή το αποτέλεσμα της πράξης εφαρμογής της επέκτασης του σχεδίου με βάση το ν. 1337/83, η οποία δεν είχε ολοκληρωθεί, ως προς το συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο, με ευθύνη των δημοτικών αρχών, από το 1993 μέχρι σήμερα. 

Με άλλα λόγια η έκταση ανήκε στο Δήμο από το 1993. Απλά τώρα ολοκληρώθηκε η εγγραφή του στο υποθηκοφυλάκειο. Όταν στα τέλη του 2013 είχε προκύψει η μεταβίβαση των εκτάσεων του ΕΟΤ στο ΤΑΙΠΕΔ, είχα γράψει στη ΓΝΩΜΗ (20-11-2013), μεταξύ των άλλων τα εξής: «Τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά εάν η δημοτική μας αρχή αξιοποιούσε τα ισχυρά χαρτιά που κατέχει, όπως η εισφορά σε γη και χρήμα που δικαιούται να διεκδικήσει από το ΤΑΙΠΕΔ με βάση το νόμο και ο καθορισμός χρήσεων γης».
Τότε ο κ. Λαμπάκης με χλεύασε, ως συνήθως και χαρακτήρισε τις προτάσεις μου «εκτός τόπου και χρόνου». Σήμερα όμως, χάριν και των πολεοδόμων του Δήμου, αυτήν ακριβώς την πρόταση αξιοποιεί. Ταυτόχρονα εφαρμόζει και το άλλο «ισχυρό χαρτί» που του πρότεινα, δηλαδή τον καθορισμό των χρήσεων γης, για την διασφάλιση της ύπαρξης του χώρου πρασίνου, στο πάρκο κυκλοφορικής αγωγής.
Γιατί όχι και στις αποθήκες
της ΚΥΔΕΠ;
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Γιατί δεν εφαρμόζει την ίδια μέθοδο και για την απόκτηση, άλλων 12 στρεμμάτων περίπου στον χώρο πέριξ των αποθηκών της ΚΥΔΕΠ; Η περίπτωση είναι ακριβώς η ίδια. Εδώ ιδιοκτήτης είναι η ΓΑΙΟΣΕ και ο Δήμος έχει την χρήση (δρόμος και άλσος) όπως και στην προηγούμενη περίπτωση. Με την παραχώρηση στην ΓΑΙΟΣΕ εννιά περίπου στρεμμάτων σε άλλη περιοχή, ο Δήμος αποκτά έκταση 17,5 στρεμμάτων, αλλά και το 50% των αποθηκών της ΚΥΔΕΠ (συνολικά αποκτά 21,3 στρέμματα). Έχει δηλαδή κέρδος 12,3 στρέμματα. Εάν μάλιστα ανταλλαγεί με την ΓΑΙΟΣΕ και η έκταση του ΚΤΕΛ στο LITL, θα έχουμε μια εξαιρετική λύση και για την μεταφορά του ΚΤΕΛ, σε συνδυασμό με τον σταθμό του ΟΣΕ και των Αστικών, αλλά και για την οριστική και μόνιμη λύση για την λαϊκή και δημοτική αγορά και ψαραγορά.
Ένα Πρωτοδικείο σε χώρο πρασίνου και άθλησης
Και κάτι ακόμη για την μεταφορά του Πρωτοδικείου. Εδώ και χρόνια γράφω και προτείνω την μετατροπή της πλατείας Ανεξαρτησίας σε Ιστορικό Κέντρο της Αλεξανδρούπολης, με την μεταφορά του Πρωτοδικείου, την κατεδάφιση του Ειρηνοδικείου, την ενοποίηση του περίβολου της Ακαδημίας με την πλατεία. Η πρόταση λοιπόν για την ανέγερση νέου Πρωτοδικείου είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Το ζήτημα είναι εάν ο χώρος δίπλα στο Μουσείο είναι ο κατάλληλος για την ανέγερση του νέου δικαστικού μεγάρου, από χωροταξική, λειτουργική και κυκλοφοριακή άποψη.
Σήμερα πάντως ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος «κοινόχρηστος χώρος πρασίνου με ήπιες αθλητικές εγκαταστάσεις». Και δεν καταλαβαίνω με ποια λογική θα μετατραπεί ένας τέτοιος χώρος σε μια βεβαρυμμένη λειτουργία με κτήρια, χώρους στάθμευσης και χώρους εξυπηρέτησης των υπαλλήλων, των δικαστών, των δικηγόρων, των δικαζομένων και των άλλων συναλλασσομένων (με ή χωρίς χειροπέδες). Και μάλιστα κοντά σε ένα χώρο πολιτισμού, τουρισμού, ηρεμίας και περίσκεψης, όπως είναι ένα μουσείο.
Η θέση του νέου δικαστικού μεγάρου είναι στο βόρειο τμήμα της πόλης, κοντά στην Εφορία, όπου προορίζεται και το νέο διοικητήριο. Υπάρχει μάλιστα στο στρατόπεδο Ζήση ένας χώρος αρκετών στρεμμάτων που προέκυψε από την ρύθμιση μεταξύ Δήμου και Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την κατασκευή του πάρκου Παρμενίωνα. Υπάρχει επίσης στο στρατόπεδο Γιαννούλη ο χώρος που «αποκόπηκε» λόγω της κατασκευής του περιφερειακού δρόμου, στη διασταύρωσή του με την οδό Αγίου Δημητρίου. Αυτός ο χώρος είναι ιδανικός και πρέπει να αποκτηθεί από τον Δήμο.
Σε κάθε περίπτωση θα χρειαστεί να μελετηθεί το θέμα στα πλαίσια του νέου Γ.Π.Σ., για να βρεθεί η καλύτερη εφικτή λύση και όχι βέβαια για να προσαρμοσθεί στις χωροταξικές «ανησυχίες» του κ. Δημάρχου.
Του Γιάννη Λασκαράκη
Πολιτικού και Τοπογράφου Μηχανικού
http://www.gnomionline.gr