Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσέχεις -
εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ' τη θυσία κι απ' τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη
με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει
λυγμό - λυγμό, σκαλί - σκαλί, μεγίστη σκάλα.
Γιάννης Ρίτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου