Τί πλάκα άλλαξι η κ-ιός!
-Μουρήη Κυάννα, άκσις, σήμια ακόμα αα γύισ' η μύλους !
-Α,κάλα τι πλάκα δεν έχ' η κόσμους ιλιές να βγάλ';
-Δεν έχ', έχ';
-Λάθους, να μη κάνς !
-Όχ μάνα μ' του γράφ΄του δγιάβασι η Γιάννς κι μι του γείπι .
-Πού του γράφ' κι δε του πήα χαμπάρ' για;
-Στου φου-μπού πώς πλάκα του λέν ,να σ' έευτουν ντου σατανά απ' κάντιν γούλ' ,γούλη μία κι γούλη νύχτα.
-Πάντους του φιτνό ένι πουουτουφανές, άλλα χόονια γούλου κι μάζιβι η κόσμους, έβγαζι του λάδι τ', φέτου γιατί ;
-Άλλαξι μάνα μ' Κυάννα η κι-ός, δε βλέπς, νε βέεχ' νε κάντιμπουτα, μόν' γήλιου. Άλλ'βουλά μαζώναμ ως τ'αγιού Θανασιού. Θμούμι απ' μαζεύαμ' στ 'ασκέρ' τ'Χατζή κι του βράδ' μόλις έκλουσα ξικέεμασα τσι πλιβέες απ' του γούουν' κι τς έβαλα να ξαρμύισ' για του ταχιά, απ' γήνταν η σκόλ'!
-Κάλα, για βάλι πόσιν μύλ'γύιζαν τότι, στου Λάκκουμα,στς Μακυιλιές δγιο, στου Ξιουπόταμου! Νά'νι απ' ντου κι-ό, για τίπουτα άλλου !
-Άκσι να σι πω, άλλα χόονια τσι δλεύαν τσ'ιλιές, ζιυγαΐζαν, κλαδίζαν, λιπαίρναν, πουτίζαν ,ραντίζαν, τώο κι καμνιά να γείχαν ντ'έφαγι η δάκους!
-Έτς ένι Θκινέλλα, όπους τα λες. Ιμείς, απ' ντου κι-ό απ' τα παράτσι η Κουσταντής, τα δένταα γινήκαν κατάρτγια, τι ιλιές αα κάν' αφού τααβούν να βγούν κατά σιαπάν, τι καρπό αα κάν' Δε βλέπς η γι 'άθιιπους όντι αψλών' αδυνατίζ', κι αυτές φαίντι δίν' δύναμ' κι δε κάν' ιλιές!
-Βλέπς τα πιδγιά μας γινήκαν υπάλληλ', κάναν άλλις δλειές κι δε προυλαβαίν' να δγιούν τσ'ιλιές!
-Πάντους γιένας Αλουνίσιους απ' κάνταν μέσα, λεν, ιγώ δε ντου γείδα, έβγαλι ντιπ πουλύ λάδ'. Έεκ΄η κι-ός δε τσι πείαξι ;
-Ξέου'γω να βλεπς ντ'ιλιά κι ν'αγουάιζ' του λάδ'!
-Άκσι, σα δε τσι παίρν' η κάθι γιένας τ' απανουθγιό τ',να τσι δλεύ, έτσ'αα πάν κι αα σφύιζουμ' ντου γήλιου !
-Μακάρ', άιντι κι του χρόν' κάμ' έχουμ' σουδγειά!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
-Μουρήη Κυάννα, άκσις, σήμια ακόμα αα γύισ' η μύλους !
-Α,κάλα τι πλάκα δεν έχ' η κόσμους ιλιές να βγάλ';
-Δεν έχ', έχ';
-Λάθους, να μη κάνς !
-Όχ μάνα μ' του γράφ΄του δγιάβασι η Γιάννς κι μι του γείπι .
-Πού του γράφ' κι δε του πήα χαμπάρ' για;
-Στου φου-μπού πώς πλάκα του λέν ,να σ' έευτουν ντου σατανά απ' κάντιν γούλ' ,γούλη μία κι γούλη νύχτα.
-Πάντους του φιτνό ένι πουουτουφανές, άλλα χόονια γούλου κι μάζιβι η κόσμους, έβγαζι του λάδι τ', φέτου γιατί ;
-Άλλαξι μάνα μ' Κυάννα η κι-ός, δε βλέπς, νε βέεχ' νε κάντιμπουτα, μόν' γήλιου. Άλλ'βουλά μαζώναμ ως τ'αγιού Θανασιού. Θμούμι απ' μαζεύαμ' στ 'ασκέρ' τ'Χατζή κι του βράδ' μόλις έκλουσα ξικέεμασα τσι πλιβέες απ' του γούουν' κι τς έβαλα να ξαρμύισ' για του ταχιά, απ' γήνταν η σκόλ'!
-Κάλα, για βάλι πόσιν μύλ'γύιζαν τότι, στου Λάκκουμα,στς Μακυιλιές δγιο, στου Ξιουπόταμου! Νά'νι απ' ντου κι-ό, για τίπουτα άλλου !
-Άκσι να σι πω, άλλα χόονια τσι δλεύαν τσ'ιλιές, ζιυγαΐζαν, κλαδίζαν, λιπαίρναν,
-Έτς ένι Θκινέλλα, όπους τα λες. Ιμείς, απ' ντου κι-ό απ' τα παράτσι η Κουσταντής, τα δένταα γινήκαν κατάρτγια, τι ιλιές αα κάν' αφού τααβούν να βγούν κατά σιαπάν, τι καρπό αα κάν' Δε βλέπς η γι 'άθιιπους όντι αψλών' αδυνατίζ', κι αυτές φαίντι δίν' δύναμ' κι δε κάν' ιλιές!
-Βλέπς τα πιδγιά μας γινήκαν υπάλληλ', κάναν άλλις δλειές κι δε προυλαβαίν' να δγιούν τσ'ιλιές!
-Πάντους γιένας Αλουνίσιους απ' κάνταν μέσα, λεν, ιγώ δε ντου γείδα, έβγαλι ντιπ πουλύ λάδ'. Έεκ΄η κι-ός δε τσι πείαξι ;
-Ξέου'γω να βλεπς ντ'ιλιά κι ν'αγουάιζ' του λάδ'!
-Άκσι, σα δε τσι παίρν' η κάθι γιένας τ' απανουθγιό τ',να τσι δλεύ, έτσ'αα πάν κι αα σφύιζουμ' ντου γήλιου !
-Μακάρ', άιντι κι του χρόν' κάμ' έχουμ' σουδγειά!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου